Του Γ. Λακόπουλου
“Το μόνο που λείπει για να συμπληρώσει την τόσο ωραία αυτή θεωρία, είναι μια φωτογραφία από το ρετιρέ του ουρανοξύστη του Βολιβιανού πρωθυπουργού, στην οποία ο κ. Τσίπρας θα απολαμβάνει με τον κ. Μοράλες τα πούρα που του έμαθε ο κ. Καμμένος. Αβάνας φυσικά”.
Απόσπασμα από περιθωριακό έντυπο; Όχι, απόσπασμα από επίσημη ανακοίνωση μεγάλου κόμματος που θέλει να κυβερνήσει. Άραγε τον καιρό των Καραμανλήδων, του Ράλλη, ή του Έβερτ στη ΝΔ, πόσες ώρες θα έμεινε όποιος έβαζε το κομματικό λογότυπο σ’ αυτή την ανακοίνωση;
Σήμερα πάντως κανείς δεν τον κουνάει και μπορεί να γράφει για τον πρόεδρο της Βολιβίας Έβο Μοράλες που επισκέφθηκε την Αθήνα: “Ο αριστερός ηγέτης της να χτίζει έναν φαραωνικό ουρανοξύστη με γυμναστήριο, σάουνες, αίθουσα μασάζ και τζακούζι για τον εαυτό του και να τον ονομάζει “Το μεγάλο σπίτι του Λαού” μιμούμενος τον Τσαουσέσκου”. Επίσημη θέση κεντροδεξιού κόμματος… ο Θεός να το κάνει.
Με άλλα λόγια η ΝΔ για να κάνει αντιπολίτευση πρόβαλε τον εκλεγμένο Πρόεδρο της Βολιβίας ως …ιδιοκτήτη του κυβερνητικού μεγάρου της χώρας. Σαν να λέει ότι ο Τσίπρας είναι κάτοχος του μεγάρου Μάξιμου ως κατοικία του και ο Προκόπης Παυλόπουλος του Προεδρικού Μεγάρου.
Διόρθωση: το “σαν να λένε ” διαγράφεται. Το λένε κανονικά: “Ευτυχώς που φεύγουν σύντομα διότι δεν θα μας έκανε εντύπωση αν έκαναν και πανωσήκωμα στο Μαξίμου. Με τόσες κομματικές εκδηλώσεις που στεγάζουν εκεί, υπάρχει πραγματική στενότητα χώρου”. Ωραίο επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Αυτά προβάλλονται σε αντιδιαστολή-υπονοείται- με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που “μένει” στο ταπεινό Μοσχάτο και μάλιστα, όπως έλεγε ο ίδιος στον Κοττάκη, επέλεξε το προσωπικό γραφείο του να μην βλέπει προς την Ακρόπολη αλλά προς τις δυτικές συνοικίες για να μην ξεχνάει τον φτωχό λαό. Δεν είναι πλάκα, αλλά δικά του λόγια.
Η συγκεκριμένη κομματική ανακοίνωση δεν είναι εξαίρεση. Είναι κανόνας. Για την ακρίβεια είναι υλοποίηση ενός αμερικανόφερτου επικοινωνιακού “κόνσεπτ ” που ορίζει να απευθύνεται η αξιωματική αντιπολίτευση στα κατωτέρα αισθήματα των ανθρώπων.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης το ακολουθεί. Πόσες φτηνιάρικες ατάκες δεν έχει πετάξει στη Βουλή, παραβιάζοντας ακόμη και την αστική αγωγή του;
Ο υπερ-αντιπρόεδρος του Άδωνις Γεωργιάδης παρενέβη προσωπικά για να διασπείρει την “αποκάλυψη” ότι ο Τσίπρας έκανε κρυφά διακοπές στις Μαλβίδες και στείλαμε βατραχανθρώπους για να τον διασώσουν. Όπως είχε παρέμβει με την άλλη “αποκάλυψη” ότι πάλι ο Τσίπρας βούτηξε το κυβερνητικό αεροπλάνο και πήγε τα παιδιά του στη Ντίσνεϊλαντ στο Παρίσι.
Για να μην καταφύγουμε σε βουλευτές που γνωματεύουν ότι ο Πρωθυπουργός μάσησε φύλλα κόκας με τον Μοράλες ή νεότερα κομματικά στελέχη με αντίστοιχο λεξιλόγιο και ήθος. Και φυσικά να μην πάμε στα βοθρολύματα των καθώς πρέπει δημοσιογραφικών σχολιαστών της νεομητσοτακικής άνοιξης της ΝΔ. Πιο χαμηλά δεν γίνεται.
Αν για τρία χρόνια κυβέρνηση είχε να απολογείται για τον Καμμένο -να ζήσουμε να τον θυμόμαστε- και συχνά χρεώνεται τις αψυχολόγητες και ενίοτε αφελείς παρεμβάσεις του Πολάκη, η ΝΔ είναι ολόκληρη βουτηγμένη στην ευτέλεια και τη φαιά προπαγάνδα.
Αυτά που αναφέρονται σε ανακοινώσεις της δεν είναι απλώς λόγια. Είναι η επίσημη πολιτική της. Αντιπροσωπεύουν απολύτως τον τρόπο με τον οποίο ασκεί αντιπολίτευση: από τον πρόεδρό της μέχρι το τελευταίο μέλος.
Αυτό όμως δεν είναι πολιτικός λόγος. Είναι συνοικιακό κουτσομπολιό, προσέγγιση καταγωγίων, συμπεριφορά χούλιγκαν. Με όσο καθωσπρεπισμό και δήθεν και αν πασπαλιστεί.
Αντιπολίτευση είναι να επικρίνει ένα κόμμα την κυβέρνηση σκληρά και ασυμβίβαστα, αλλά με πολιτικό λεξιλόγιο, για πολιτικά θέματα και με πολιτικά επιχειρήματα. Να την στριμώχνει αλλά με πολιτικούς όρους. Να της επιτίθεται, αλλά να μην χτυπάει κάτω από τη μέση.
Αυτά τα στοιχεία εκλείπουν όλο και πιο συχνά από τις δημόσιες παρεμβάσεις της ΝΔ και πολλών στελεχών της. Αντικαθίσταται με τη φτηνή παραφιλολογία για υπαρκτά και ανύπαρκτα θέματα.
Αντί για προβλήματα -αν και για τη ΝΔ όλα είναι προβλήματα με πρώτο ότι δεν κυβερνά η ίδια- μιλούν για πούρα Αβάνας και τον Μαδούρο. Προσπαθούν να πάνε την αντιπαράθεση σ’ αυτό το επίπεδο γιατί δεν έχουν πού αλλού να την πάνε. Αλλά αυτό δεν είναι πολιτική.Τροφοδοτεί τη μιντιακή ασυδοσία σε βαθμό που μας φέρνει πίσω στο “βρόμικο 89”- που οργάνωσε ο πατέρας Μητσοτάκης και η τότε διαπλοκή.
Υπήρχε ένας διευθυντής εφημερίδας -δεν ζει πια, αλλά η εφημερίδα υπάρχει σε άλλα χέρια- που αν του έστελνε κάποιος ένα κείμενο που ανέφερε ότι το προηγουμένη βράδυ ο Ανδρέας με τη Λιάνη, σε ένα σπίτι στα βόρεια Προάστια, έκαναν όργια, χρήση ναρκωτικών και εμπόριο όπλων, θα το δημοσίευε. Όπως έγινε κάποια χρόνια αργότερα με άλλον διευθυντή -επίσης εκλιπόντα- με στόχο τον Κώστα Καραμανλή. Είναι λυπηρό ότι κάποιοι επιστρέφουν σ’ αυτές τις πρακτικές.
Μετά τον νεώτερο Καραμανλή -και με εξαίρεση την περίοδο Μεϊμαράκη- η ΝΔ με το δημόσιο λόγο της διολισθαίνει στις χειρότερες παραδόσεις της Δεξιάς. Από την μετεμφυλιακή ρητορεία του Σαμαρά -που διαιωνίζουν επαξίως τα παιδιά που έφερε από τον ΛΑΟΣ- μέχρι τις κατασκευασμένες διαδόσεις της σειράς, η πολιτική αντιπαράθεση ωθείται στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο.
Έτσι φτωχαίνει η πολιτική αντιπαράθεση. Αλλά συνακόλουθα φτωχαίνει και η πολιτική ζωή. Στο δημόσιο χώρο προτάσσονται από τη ΝΔ τα πρόσωπα που μπορούν να υιοθετήσουν αυτή την αντίληψη πολιτικής και αυτή η φρασεολογία. Η απόδειξη βρίσκεται τα ψηφοδέλτια που καταρτίζει αυτή την περίοδο.