Του Νίκου Λακόπουλου
“Οι προοδευτικές δυνάμεις δεν μπορούν να μένουν απαθείς. Και ούτε να εξουδετερώνουν η μία την άλλη. Είναι καθήκον τους να αναλάβουν πρωτοβουλίες που θα ανοίξουν το δρόμο ώστε η προοδευτική παράταξη να αποκτήσει προοπτική διακυβέρνησης.
Αυτό αφορά συνολικά το πολιτικό μας σύστημα, διότι έτσι θα αποκτήσει μια νέα δημοκρατική ισορροπία, που θα ενισχύει τις θεσμικές δικλείδες ασφαλείας. Αν αυτή η δημοκρατική ισορροπία δεν αποκατασταθεί ο κίνδυνος να ενταθεί στην Ελλάδα η ώσμωση δεξιάς και ακροδεξιάς είναι μεγάλος. Την ίδια ώρα οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου παραμένουν κατακερματισμένες”.
“Τα εκλογικά μαθηματικά και οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας, επιβάλλουν στα κόμματα της αριστεράς και της κεντροαριστεράς να αρχίσουν να μιλάνε στον πληθυντικό αριθμό, να βάλουν μπροστά το εμείς και να αφήσουν κατά μέρος το εγώ. Να δώσουν προτεραιότητα στο “μαζί” δίνοντας υπόσταση σε μια νικηφόρα προοδευτική συμμαχία. Αυτό είναι το αίτημα των προοδευτικών πολιτών. Και όποιος το αγνοήσει αργά η γρήγορα θα δει να τον προσπερνά η ζωή και οι ίδιες οι εξελίξεις”.
Η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη Διάσκεψη για την Ειρήνη και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη -που οργάνωσε το Ινστιτούτο του- αναλύεται γραμμή προς γραμμή από κόμματα και αναλυτές που αναζητούν σ’ αυτήν “μηνύματα” για την στάση του πρώην πρωθυπουργού στις πολιτικές εξελίξεις που αναμένονται να είναι ραγδαίες.
Οι ψηφοφόροι είναι αλλού
Μια έρευνα των Metron Analysis για την Κεντροαριστερά που παρουσιάστηκε το μεσημέρι της δεύτερης μέρας της Διεθνούς Διάσκεψης έδειξε πως το 83% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ απαντούν θετικά στο ερώτημα αν «θα πρέπει να υπάρξει σύγκλιση σε ένα ενιαίο σχήμα».
Η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ -και άλλων… δημοκρατικών δυνάμεων- μοιάζει μονόδρομος για την ήττα της ΝΔ στις προσεχείς εκλογές -που μπορεί να γίνουν πολύ σύντομα- και ο σχηματισμός προοδευτικής κυβέρνησης, αλλά είναι δύσκολη, αν όχι αδύνατη.
Δύο κόμματα που ως τώρα ο θάνατος του ενός ήταν η ζωή του άλλου καλούνται να συνεργασθούν σε ένα ενιαίο φορέα που θα αντιμετωπίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη -ή κάποιον διαδοχό του- την ώρα που το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της “δημοκρατικής παράταξης’ βρίσκεται έξω από τα αυτά τα κόμματα.
Δύο κόμματα που έχουν κυβερνήσει, αλλά έχουν αποδοκιμαστεί ως κυβερνητική πρόταση, αποτυχημένα δηλαδή, μπορούν να συγκροτήσουν μια “νικηφόρα κυβερνητική συμμαχία” -που δεν μπόρεσαν να σχηματίσουν με όρους μάλιστα απλής αναλογικής;
H αμφισβήτηση της ηγεσίας του Νίκου Ανδρουλάκη -που έχει προαναγγείλει διαγραφές- οδηγούν το ΠΑΣΟΚ σε μια περιδίνηση με άγνωστο μέλλον με την υποψία πως δεν είναι -ούτε ήταν- ένα ενιαίο κόμμα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης που δήλωσε πως θα διεκδικήσει την ηγεσία ενός νέου, ενιαίου φορέα της κεντροαριστεράς ακόμη και απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα (!) λέει ναι σε μια “συναίρεση” των δύο κομμάτων αρκεί να είναι αρχηγός… ο ίδιος.
Στο μεταξύ αποκλείει το διάλογο με τους διασπαστές, όπως αποκαλεί την Νέα Αριστερά, ενώ όπως φαίνεται οργανώνεται για να αντιμετωπίσει και νέους “διασπαστές” -όσους δηλαδή θα αρνηθούν να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα προσωπικό κόμμα με μόνο στόχο το παιδικό του όνειρο να γίνει πρωθυπουργός -άσχετο με ποιο και τι είδους κόμμα.
Οι διασπάσεις προϋπόθεση για ένα ενιαίο φορέα
Οι εξελίξεις τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται θα είναι πιο γρήγορες από όσο θα προλαβαίνουν να καταγράψουν τα ρεπορτάζ με την υποψία πως τα ποσοστά που πήραν στις τελευταίες εκλογές να είναι τα ανώτερα κι όχι τα κατώτερα που έχουν πάρει.
Από αυτή την άποψη οι διασπάσεις των δύο κομμάτων -που έχουν πρόβλημα ταυτότητας και ηγεσίας- κι ο μεγαλύτερος κατακερματισμός μοιάζει να είναι προϋπόθεση για την ενότητα της παράταξης σε ένα νέο ενιαίο φορέα -που θα πρέπει να χτιστεί με υλικά κατεδαφίσεων.
Η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση -ακόμα κι αν ενωθούν αντί να αλληλοσπαράσσονται δεν υπάρχει στο πρόγραμμα, ούτε κόμματα που έχουν αποδοκιμαστεί και έχουν κλείσει τον κύκλο τους μπορούν να αναστηθούν.
