Του Νίκου Λακόπουλου
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαινόταν πως φρέναρε την πορεία του κόμματος σε ανησυχητικά ποσοστά όταν αποφάσισε την παραπομπή του Κώστα Αχ. Καραμανλή, ώσπου καθόλου ξαφνικά εμφανίστηκε ο Αντώνης Σαμαράς με το φάντασμα νέου πολιτικού φορέα που θα μπορούσε -και πάλ- να ανατρέψει μια κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο Αντώνης Σαμαράς έθεσε θέμα λαϊκής νομιμοποίησης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη και καθώς “σαν να έχουμε εγκαταλείψει την εθνική μας εξωτερική πολιτική, τα εθνικά μας θέματα» και “η Ελλάδα βρίσκεται στο περιθώριο. Παντελώς απούσα. Ο Ελληνισμός είναι υπό πίεση. Σε όλα τα μέτωπα”.
Η Ντόρα Μπακογιάννη λέγοντας πως «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού και ότι τη δεύτερη φορά η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα» χτύπησε πρώτη τον συναγερμό θυμίζοντας πως ο “εγγυητής” της συνείδησης της παράταξης έριξε την κυβέρνησή του πατρός Μητσοτάκη πριν από 32 χρόνια.
Το ερώτημα είναι τι εκφράζει ο Αντώνης Σαμαράς -πέρα από τη νοσταλγία ενός κόμματος που δεν υπάρχει πια, την “γερασμένη” Νέα Δημοκρατία όπως την είχε περιγράψει ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν ανέλαβε την ηγεσία της.
Κανένας δεν συγκινήθηκε στο κόμμα από την διαγραφή του, μια επίδειξη δύναμης από τον σημερινό πρωθυπουργό που κάποτε βρέθηκε στο γραφείο του τότε πρωθυπουργού και που τον έκανε υπουργό χωρίς να φανταστεί πόσο γρήγορα θα του έδειχνε τόση “αχαριστία”.
Το κόμμα Σαμαρά
Το ερώτημα με άλλη διατύπωση είναι αν ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να εκφράσει τον χώρο δεξιά της Νέας Δημοκρατίας -την οποία οι εκφραστές του θεωρούν “γαλάζιο ΣΥΡΙΖΑ ή “γαλάζιο” ΠΑΣΟΚ -αφού το ένα τρίτο της σημερινής κυβέρνησης προέρχεται από το “εκσυγχρονιστικό” ΠΑΣΟΚ.
Από αυτή την άποψη αυτοί που πρέπει να ανησυχούν περισσότερο από το κόμμα Σαμαρά είναι ο Κυριάκος Βελόπουλος, η Νίκη και η Φωνή Λογικής -που μπορεί να έχει προσχωρήσει ήδη σε ένα τέτοιο κόμμα καθώς η είσοδός της στη Βουλή είναι αμφίβολη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναθέτοντας στον “αιμοβόρο” Μάκη Βορίδη τα θέματα μετανάστευσης και ανασύροντας τα Εξάρχεια εσπευσμένα αναζητώντας ένα εσωτερικό εχθρό για να συσπειρώσει το εκλογικό ακροατήριο στα δεξιά του φαίνεται πως περιμένει το κόμμα Σαμαρά και παίρνει τα μέτρα του.
Ο κίνδυνος για τον Μητσοτάκη είναι η ταυτόχρονη απώλεια ψηφοφόρων από τα δεξιά και από τα αριστερά του και η παραπομπή του Κώστα Αχ. Καραμανλή -έστω για πλημέλλημα- είναι μονόδρομος μετά το Κίνημα των Τεμπών στο οποίο συμμετέχουν και ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας.
Η τέχνη να πατάς σε δυο βάρκες
Το ΠΑΣΟΚ δεν κατάφερε να αποσπάσει ψήφους που του πήρε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με το κεντρώο προφίλ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τον απειλεί και η άλλη απειλή είναι ένα νέο κόμμα στα αριστερά του που θα μπορεί να συσπειρώσει την κατακερματισμένη δημοκρατική παράταξη.
Η άνοδος της “Ούτε Αριστερά, Ούτε Δεξιά” Πλεύσης Ελευθερίας σε απίστευτα ποσοστά πιθανόν να υπαινίσσεται ένα τέτοιο κόμμα και αποσπά ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία που θα βρεθεί ανάμεσα σε συμπληγάδες.
Η κεντρώα μετατόπιση του κόμματος που κάποτε είχε αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά άφησε χώρο στα δεξιά του για πατριωτικά κόμματα και ένα κόμμα Σαμαρά θα οδηγεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε μετατόπιση δεξιά με κίνδυνο να χάσει τους κεντρώους ψηφοφόρους.
Σε κάθε περίπτωση η πολιτική ηγεμονία του “μεταρρυθμιστή” Κυριάκου Μητσοτάκη έχει τελειώσει και η τέχνη να πατάει σε δύο βάρκες χωρίς να βυθίζεται ανήκει στο παρελθόν αφού, ως γνωστόν, ‘μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, αλλά όχι όλους για πάντα’.
