Του Νίκου Λακόπουλου
Καθώς το επιτελικό κράτος αποδεικνύεται παρακράτος- ή τουλάχιστο χρησιμοποιεί παρακρατικές μεθόδους- πολλοί μιλάνε καθαρά για συνταγματική εκτροπ΄ή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης καθώς ακούγεται από παντού η κραυγή “Μητσοτάκη Παραιτήσου” φαίνεται να συμπαρασύρει στο γκρεμό του κόμμα του, την Δικαιοσύνη, την πολιτική σταθερότητα -την οποία επικαλείται για να παραμείνει στην εξουσία.
Η μόνη ελπίδα του είναι η Δικαιοσύνη να μην λειτουργήσει και να πάει σε εκλογές χωρίς απλή αναλογική που θα κερδίσει: είναι ο μόνος τρόπος να αποφύγει την ¨Προανακριτική Επιτροπή και το Ειδικό Δικαστήριο -αφο΄ύ για πολιτικά πρόσωπα η δικαιοσύνη απονέμεται με όρους κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν αποκαλ΄ύφθηκε από μια ανεξάρτητη αρχή κι όχι από τον ίδιο ή τους υπουργούς του που έλεγαν ψέματα στην Επιτροπή Διαφάνειας έκανε -στην προσπάθειά του να απαλλαγεί από τις ποινικές ευθύνες- ένα μοιραίο -διπλό- λάθος:
Αποδέχτηκε με την παραίτηση του γενικού γραμματέα του Πρωθυπουργού ότι έχει πολιτικές ευθύνες, αλλά προσπάθησε να τις φορτώσει στον ανηψιό του, ενώ τις έχει ο ίδιος ως πολιτικός προϊστάμενος της ΕΥΠ.
Σε κανένα δικαστήριο δεν μπορεί να στηθεί το παιδιάστικο επιχείρημα ότι η ΕΥΠ -που έθεσε στον απόλυτο προσωπικό κι όχι κυβερνητικό έλεγχο- παρακολουθούσε έναν πολιτικό αντίπαλό του – αλλά ο ίδιος δεν το ήξερε.
Οι εισαγγελείς και ο …πταισματοδίκης που ασχολούνται με την υπόθεση θα πρέπει να ελέγξουν την νομιμότητα της απόφασης για “επισύνδεση” σε βάρος ενός πολιτικού προσώπου και θα βρεθούν στις ευθύνες ενός άλλου εισαγγελέα που τις υπέγραψε και τον παραιτηθέντα διοικητή της ΕΥΠ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ΄όταν απομάκρυνε τον πρώην διοικητή της ΕΥΠ ομολόγησε -αν και μίλησε για λάθος- ότι ήταν παράνομη η παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη -όσο και του δημοσιογράφου Θαν. Κουκάκη.
Αν η “επισύνδεση” ήταν νόμιμη και έγινε για λόγους “εθνικής ασφαλείας” ο -αμίλητος προς το παρόν- επαγγελματίας στις παρακολουθήσεις όχι μόνο διώχθηκε καταχρηστικά, αλλά μπορεί να ζητήσει εκτός από αποκατ΄΄ασταση, αλλά και… αποζημίωση.
Αν ήταν παράνομη την ευθύνη -ποινική και πολιτική- έχει ο πολιτικός του προϊστάμενος που συμβαίνει να είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Είναι μια ευθύνη που δεν μεταβιβάζεται όπως και η πολιτική όπως παρατήρησε ένας διαπρεπής νομικός και πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Προκόπης Παυλόπουλος:
“Βιώνοντας, λοιπόν, σήμερα στον Τόπο μας τους κινδύνους που ελλοχεύουν λόγω της παραβίασης ορισμένων από τα ως άνω Δικαιώματα, κατ’ εξοχήν δε της παραβίασης του κατά τις διατάξεις του άρθρου 19 του Συντάγματος δικαιώματος του απορρήτου των επικοινωνιών εις βάρος πολιτών αλλ’ ακόμη και θεσμικών παραγόντων της πολιτικής και πολιτειακής μας ζωής, αισθάνομαι την υποχρέωση να επισημάνω και τα εξής:
Η πολιτική ευθύνη εκείνων, οι οποίοι ασκούν την εξουσία που τους έχει ανατεθεί με βάση την λαϊκή ετυμηγορία είναι, εκ φύσεως και εξ ορισμού, αντικειμενική. Άρα οι φορείς της εξουσίας αυτής πρέπει ν’ αναλαμβάνουν, στο ακέραιο, την πολιτική ευθύνη που τους αναλογεί, ενώ δεν νοείται η μετάθεσή της, καθ’ οιονδήποτε τρόπο, σε άλλους.
Με απλές λέξεις οι πολιτικοί ‘ταγοί’ για να δικαιώσουν την προαναφερόμενη δημοκρατική τους νομιμοποίηση δεν μπορεί ν’ αρκούνται στην απλή διαχείριση της εξουσίας κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, αλλά οφείλουν ν’ αναδεικνύονται, με θάρρος και συνέπεια και δίχως υπολογισμό του λεγόμενου «πολιτικού κόστους», ασυμβίβαστοι υπερασπιστές της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας και των Θεσμών της».
Δηλαδή “Mητσοτάκη Παραιτήσου!”.
Το απόρρητο των επιστολών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας με οποιονδήποτε άλλο τρόπο είναι απόλυτα απαραβίαστο -σύμφωνα με το άρθρο 19 του Συντάγματος. Η εισαγγελέας που υπέγραψε αυτή την απόφαση για “επισύνδεση” και ο προιστάμενος της ΕΥΠ -δηλαδή ο σημερινός Πρωθυπουργός- θα πρέπει να αποδείξουν τους λόγους εθνικής ασφάλειας – ή την διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων- που επέβαλαν την άρση του απόρρητου.
Μά΄λλον γι’ αυτό ο Πρωθυπουργός έσπευσε να δηλώσει πως αν το ήξερε δεν θα το επέτρεπε -παρότι ΄ήταν νόμιμο γεννώντας ΄ένα ακ΄΄ομα ερώτημα: πώς και γιατί θα απέτρεπε κάτι νόμιμο -χωρίς να παρανομήσει;
Ο Πρωθυπουργός έχει πολιτικές και ποινικές ευθύνες
O Κυριάκος Μητσοτάκης προφανώς το ήξερε -΄όπως και για πολλές ακ΄όμα παρακολουθήσεις πολιτικών -ακόμα και υπουργών. Ήταν αυτός που δεν πήρε μόνο την ΕΥΠ υπό την εποπτεία του και με μεταθέσεις και προσλήψεις -παρακάμπτοντας το ΑΣΕΠ- απέχτησε τον από΄λυτο έλεγχο της υπηρεσίας -αφήνοντας απέξω την ίδια την κυβέρνηση και την ανέθεσε στον… ανηψιό του.
Επιπλέον μη έχοντας εμπιστοσύνη στην ίδια την ΕΥΠ -και την κυβέρνηση- δημιούργησε μέσα στην ΕΥΠ μια άλλη ΕΥΠ, το Κέντρο Τεχνολογικής Υποστήριξης, Ανάπτυξης και Καινοτομίας (ΚΕΤΥΑΚ).
Το πιο ενδιαφέρον είναι πως αυτό το Κέντρο μπορεί να κάνει συμβάσεις χωρίς να δίνει λογαριασμό ούτε στην ίδια την ΕΥΠ την Διεύθυνση Κυβερνοάμυνας του Γ.Ε.ΕΘ.Α. και φυσικά επιτροπές της Βουλής και ανεξάρτητες αρχές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήθελε πολύ να αναλάβει την ΕΥΠ ένας παλιός του γνώριμος από ιδιωτική εταιρεία ασφάλειας, αλλά ήταν -κι αυτό- παράνομο αφού δεν είχε τα προσόντα, αλλά το έκανε… νόμιμο καταργώντας τον νόμο.
Για μια ακόμα φορά η Βουλή κλήθηκε να καταργήσει ένα νόμο της, όπως έκανε και με νυχτερινή τροπολογία που καταργούσε τον δημοκρατικό νόμο που επέβαλε την εκ των υστέρων ενημέρωση όσων παρακολουθούνται.
Η Βουλή δηλαδή επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη ψήφισε και νομιμοποίησε την δημιουργία ενός παρακράτους μέσα στο κράτος υπό τον απόλυτο έλεγχο του συγκεκριμένου Πρωθυπουργού που αντιμετώπισε την κυβέρνηση ως ιδιωτική -οικογενειακή επιχείρηση και την ΕΥΠ ως προσωπική υπηρεσία.
Με τις “παραιτήσεις” που ανάγκασε τα δυο στελέχη του να κάνουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχείρησε φορτώνοντας όποιες ευθύνες του σε άλλους΄, να βρεθεί από την θέση του κατηγορούμενου στη θέση αυτού που αποδίδει τις ευθύνες -ως δικαστής και τιμωρός -παρακάμπτοντας πάλι τους θεσμούς με ένα μοναρχικό τρόπο.
Αντί να πάει στη Βουλή αμέσως ή να παραιτηθεί πέρασε μέρες σε τηλεφωνήματα με τους μιντιάρχες επιχειρώντας να υποβαθμίσει ένα θέμα που αφορά την καρδιά του πολιτεύματος: δεν είναι πλέον το θέμα μόνο η παρακολούθηση ενός ευρωβουλευτή τότε -που διεκδικούσε την ηγεσία ενός κόμματος, αλλά είκοσι χιλιάδες παρακολουθήσεις το χρόνο!
Ο Μητσοτάκης δεν θα αποτρέψει την Προανακριτική Επιτροπή
Σε μια τελευταία προσπάθεια να απαλλαγεί από τις ευθύνες του ο Κυριάκος Μητσοτάκης “παραχώρησε” την εξεταστική στη Βουλή την οποία όμως δεν μπορεί να αποφύγει αν την ζητήσουν -όπως έκαναν- εκατόν είκοσι βουλευτές.
Στο μεταξύ προχώρησε σε μια ακόμα θεσμική εκτροπή: ανέθεσε σε έναν αναρμόδιο υπουργό να ενημερώσει τον Νίκο Ανδρουλάκη πράγμα παράνομο, αφού απαγορεύεται από τον ίδιο του τον νόμο που δημιουργεί ένα ακόμα ερώτημα: πώς γνωρίζει και με ποια ιδιότητα ο Κ. Γεραπετρίτης έναν φάκελο που απαγορεύεται να φτάσει στον άμεσα ενδιαφερόμενο -αλλά γνωρίζει ο ίδιος -που… δεν γνώριζε.
Αλλά μάλλον δεν τα κατάφερε. “Tα σενάρια για τις μελλοντικές εξελίξεις δεν είναι ρόδινα.” γράφει ο Αλ΄΄εξης Παπαχελάς στην Καθημεριν΄ή.
Ας πούμε ότι ξεπερνάμε τον κίνδυνο ενός μεγάλου, ατέλειωτου τσίρκου, όπου η χώρα θα βιώσει τον κατήφορο ενός ξεκατινιάσματος χωρίς προηγούμενο. Πολιτικά η χώρα έχει μπροστά της μια απλή αναλογική και το σενάριο μη αυτοδυναμίας της Ν.Δ., χωρίς όμως να υπάρχει και πιθανότητα σχηματισμού κυβέρνησης με το ΚΙΝΑΛ”.
Ο Μητσοτάκης δηλαδή δεν θα είναι ξανά πρωθυπουργός -ώστε να αποτρέψει την Προανακριτική Επιτροπή που προανήγγειλε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για το Βήμα «ο κ. Μητσοτάκης φέρει την πολιτική ευθύνη της επιλογής των προσώπων, που αν μη τι άλλο πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του και μπήκαν στον πειρασμό να μετατρέψουν έναν μηχανισμό εθνικής ασφάλειας σε εργαλείο πολιτικού εκβιασμού, παραβιάζοντας τις αρχές και αξίες που εκείνος διεκήρυττε…».
Το έγκλημα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι μόνο η παρακολούθηση ενός πολιτικού αντιπάλου, αλλά η υπονόμευση του δημοκρατικού καθεστώτος με την δημιουργία μιας μυστικής αστυνομίας μέσα σε ένα κράτος που λειτουργεί με μεθόδους παρακράτους.
Καθώς μόνο η Βουλή έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διετέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί για ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους η μόνη ελπίδα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι να έχει πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή.
Αλλιώς η Βουλή, με απόφασή της που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, συγκροτεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.
Αρμόδιο για την εκδίκαση της υπόθεσης είναι το Ειδικό Δικαστήριο που συγκροτείται από έξι μέλη του Συμβουλίου της Επικρατείας και επτά μέλη του Αρείου Πάγου.
Αν ο Μητσοτάκης παραιτηθεί τώρα η Νέα Δημοκρατία θα έχει την πλειοψηφία στη Βουλή και την κυβέρνηση. Αλλά αργά ή γρ΄ήγορα θα γίνουν εκ΄λογές και μια άλλη Βουλή θα κρίνει αν υπάρχουν εκτός από πολιτικές και ποινικές ευθύνες για τον Πρωθυπουργό.
Aυτή την Βουλή ο Κυριάκος Μητοτάκης μπορεί να την καθυστερήσει, αλλά δεν μπορεί να την αποφύγει. Στο μεταξ΄ύ η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να καθυστερεί.
Αν υπάρχουν ποινικές ευθ΄ύνες πρέπει να αποδοθούν και είναι καλύτερα για τον Μητσοτάκη να αποδοθούν από αυτή τη Βουλή. Αν δεν υπάρχουν -και ΄ήταν νόμιμη η υποκλοπή, τότε γιατί καρατομήθηκε ο διοικητής της ΕΥΠ;
To 2019, την επόμενη των εκλογών. ο Κυριάκος Μητσοτάκης “κατέλαβε” την ΕΥΠ, το ΑΠΕ και την ΕΥΠ για να δείξει πως ΄άλλαξε το καθεστώς. Τώρα προσπαθεί να εμποδίσει τον έλεγχο της ΕΥΠ, αλλά αργά ή γρήγορα η επόμενη κυβέρνηση θα μπει στα άδυτά της και θα φρίξει.
Γιατί προφανώς δεν είναι μόνο ο Ανδρουλάκης και ο Κουκάκης που είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση. Και προφανώς μια επόμενη Βουλή αποκατάστασης της δημοκρατίας θα επιτρέψει να μάθουν όσοι παρακολουθούνται πώς έδρασε αυτά τα χρόνια η μυστική αστυνομία που αν έκανε παρακολουθήσεις χωρίς να το γνωρίζει ο Πρωθυπουργός τόσο το χειρότερο για τον ίδιο.
