Αλέκος Φλαμπουράρης: Άστον να λέει;

Του Γ. Λακόπουλου

 ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Ο  Αλέκος  Φλαμπουράρης είναι μέλος μιας κυβέρνησης που προτίθεται να εφαρμόσει  ένα πρόγραμμα που συνομολόγησε η ίδια με τους εταίρους της χώρας μόλις πριν δύο μήνες. Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος   ούτε σαν αστείο δεν μπορεί να πει κανείς  -γιατί δεν  αστειεύονται  μ’ αυτά τα πράγματα– ότι υπάρχει ενδεχόμενο να πάρουν οι  Έλληνες συνταξιούχοι  στο τέλος της χρονιάς 13η σύνταξη.

Ήδη ο καθ’ υλην αρμόδιος υπουργός  είπε ότι το θέμα είναι να μην περικοπούν οι συντάξεις όχι να αυξηθούν- αν και όλοι ξέρουν ότι  στο Μνημόνιο προβλέπονται περικοπές.  Εν μέρει το είπε και  ο Κατρούγκαλος:«Αν χρειαστεί ψαλίδισμα, αυτό θα πέσει μόνο στις μεγάλες συντάξεις».

Παρ’ όλα αυτά ο άνθρωπος για τον οποίο κυκλοφορεί ότι είναι ο υπ’ αριθμόν ένα σύμβουλος του πρωθυπουργού μίλησε για αύξηση του εισοδήματος των συνταξιούχων. «Είναι ανοιχτό το θέμα επαναφοράς της 13ης σύνταξης, εφόσον επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα», είπε χωρίς κανένα ενδοιασμό.

Μπορεί να είναι θέμα… προσωπικής συνέπειας : ο ιδιος Φλαμπουράρης  έλεγε στις 23 Ιουνίου στους συνταξιούχους : “Παλεύουμε για την 13η σύνταξη στο τέλος του χρόνου”.  

Το τέλος του χρόνου φτάνει, θέμα 13ης σύνταξης  δεν  υπάρχει, αντίθετα κινδυνεύουν και οι υπόλοιπες, αλλά αυτός το βιολί του. Θα μπορούσε να μην το πάρει κάνεις τοις μετρητοίς. Αλλά είναι υπουργός και μέντορας του Πρωθυπουργού.

Γενικότερα υπάρχει ένα θέμα με τον ρόλο του Φλαμπουράρη στην κυβέρνηση. Τι ακριβώς κάνει; Ποιος είναι το αντικείμενό του; Ποια είναι η ύλη του χαρτοφυλακίου του. Στην προηγούμενη κυβέρνηση δεν φαινόταν να έχει κάποια  αρμοδιότητα. Εκτός από κάποιες συνεντεύξεις δεν είχε εισφέρει κάτι στο κυβερνητικό έργο.

Προφανώς η ιδιότητα του υπουργού Επικρατείας  είναι και πάλι χωρίς περιεχόμενο. Γι’ αυτό και κόλλησε στις παλιές υποσχέσεις. Δεν έχει τη  δική του πολιτική- δεν έχει καμιά πολιτική.  Ούτε του ανέθεσαν να περνά ψιλό γαζί τους συνταξιούχους- το κάνει εκ χαρακτήρος.  Όπως δείχνουν τα πράγματα  τον έχουν στην κυβέρνηση για να  έχει κάτι να περνάει την ώρα του , αλλά και δεν τον παίρνουν υπόψη τους. Ακόμη και όταν παίζει με τον πόνο των συνταξιούχων.

Ή όταν παίζει με την νοημοσύνη μας. «Η προσπάθεια για το ασφαλιστικό είναι δύσκολη, δεν λύνεται το θέμα με το να κόβεις τις συντάξεις, όπως επιθυμεί  το Κουαρτέτο» επιμένει.  Άλλο δούλεμα. Αν θα περικοπούν οι συντάξεις δεν θα συμβεί γιατί το επιθυμεί κάποιος. Θα συμβεί γιατί δεν υπάρχουν λεφτά. Εκτός αν πληρώνουμε κι εδώ με αέρα.