Αλέξης Τσίπρας: Ανάληψη

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Αν αύριο ο Αλέξης Τσίπρας εμφανιστεί στη νεοφυή κοινοβουλευτική ομάδα όσων έφυγαν, το πιθανότερο είναι ότι θα χειροκροτηθεί όπως έγινε και χθες στη συνεδρίαση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.    

Πρώτα να περιγράψουμε το περιβάλλον: ζούμε σε χώρα χωρίς πολιτικό σύστημα. Ή τουλάχιστον χωρίς πολιτικό σύστημα με υγιή κοινοβουλευτική άρθρωση: έχει μόνο έναν πολιτικό πόλο.

Με παντοκράτορα έναν «κυβερνήτη» – όπως ο ίδιος έχει παρουσιάσει τον ψυχισμό του – και διάφορα μικρομεσαία κόμματα, διάσπαρτα στο υπόλοιπο πολιτικό στερέωμα.

Αυτό το ιδιότυπο πολιτικό σκηνικό, κοινοβουλευτική Δημοκρατία δεν το λες – χωρίς Αντιπολίτευση, Δικαιοσύνη, Ενημέρωση και λοιπά θεσμικά αντίβαρα.

Η μεγαλύτερη έλλειψη είναι το πρώτο: η μείζων αντιπολίτευση, αντί να τροφοδοτείται από την κυβερνητική φθορά και την επικαιροποίηση της ηγεσίας της, αυτο-απαξιώνεται με διασπάσεις και δημοσκοπική αποδυνάμωση.

Με όση σημασία έχουν μετρήσεις που δεν ελέγχονται από δημοσιά αρχή, ο ΣΥΡΙΖΑ που βγήκε από τις κάλπες δεύτερη δύναμη, καταγράφεται πλέον ως τρίτη.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι να μη σε πάρει από κάτω: η τρίτη θέση μπορεί να γίνει και τέταρτη, καθώς το ΚΚΕ του συμπαθούς Δημήτρη Κουτσούμπα, όλο και πλησιάζει.

Αν ξεκινήσεις τον Μάιο για πρώτο κόμμα, τον Ιούνιο καταλήξεις πολύ δεύτερο, τον Νοέμβριο είσαι τρίτο και τον επόμενο Μάιο έλθεις τέταρτο, κλαψ’ τα Χαράλαμπε.

Η μονοκρατορία παρατείνεται…

Σ’ αυτό το σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια ακόμη συνεδρίαση οργάνου, με αφασία, κοινοτυπίες και… αυτοπεποίθηση!

Αυτή τη φορά το εντυπωσιακό δεν όταν ότι αποχώρησε στη μέση ο αρχηγός του, επειδή «είχε μια δουλειά» – υποδεικνύοντας ως πάρεργο τις, βαρετές όντως, κομματικές συνάξεις.

Ήταν η θριαμβευτική υποδοχή του Αλέξη Τσίπρα.

Μπήκε στην αίθουσα και οι – κατά ένδεκα λιγότεροι, από όσους παρέδωσε – βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, έσπασαν χέρια από τα παλαμάκια.

Εδώ να κάνουμε ένα άλμα: αν αύριο εμφανιστεί στη νεοφυή κοινοβουλευτική ομάδα όσων έφυγαν, το πιθανότερο είναι ότι θα συμβεί το ίδιο.

Η Αχτσιόγλου και ο Τσακαλώτος – που απέτυχαν να τον διαδεχθούν, κατά την επετηρίδα – αλλά και ο Τζανακόπουλος, που βιάζονταν να τον διώξει – κάνε γραμματέα να δεις καλό – θα τον χειροκροτήσουν θερμά.

Η – εν εξελίξει; – νιοστή διάσπαση στη μεταπολιτευτική Βουλή, έχει μια ιδιαιτερότητα: τα δυο κοινοβουλευτικά υποσύνολα που προέκυψαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, – τρία αν βάλουμε και τον Κόκκαλη – εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τον Τσίπρα ως ενιαίο σύνολο.

Για πρώτη φορά από το 1974, εν ενεργεία πολιτικός αρχηγός συνεχίζει να «ηγείται» – ιδίως στη βάση – και των δυο κομμάτων που γεννήθηκαν με την αποχώρηση του.

Για όσους καταλαβαίνουν πού πάει αυτή η συζήτηση, αρχίζει να τίθεται ένα θέμα:

-Αφού το είδωλο του Τσίπρα διαπερνά και τις δυο Κοινοβουλευτικές Ομάδες, μήπως η φυσική παρουσία του στη μια – για να ακούσει κάποιον που δεν είναι βουλευτής – είναι… αφύσικη;

Μήπως ο πρώην Πρωθυπουργός και, όχι και τόσο, πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα έριχνε καλυτέρα την μπάλα στο μέλλον, αν εγκατέλειπε και την Κ.Ο. του Φάμελλου – αφού δεν μπορεί να παραστεί και στις συνεδριάσεις της Κ.Ο. του Χαρίτση;

Και στην πολιτική, προϋπόθεση για τη Δεύτερα παρουσία – ως λύτρωση από τη νεομητσοτακική αμαρτία – είναι η ανάληψη στους, πολιτικούς, ουρανούς.

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR