Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Δεν επιχειρούν να κρατήσουν τον Μητσοτάκη στην Πρωθυπουργία, αλλά μεθοδεύουν να μην έλθει ο Τσίπρας. Δεν σφάξανε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει την πολιτική εμπειρία και την προσωπική εντιμότητα, ώστε, εκτός από το τυρί, να βλέπει και τη φάκα. Όπως με τη γάτα Ιμαλαΐων.
«Ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια, στο μυαλό είναι ο στόχος – το νου σου ε;».
Κατερίνα Γώγου
Στην πολιτική τίποτε δεν τελειώνει πριν τελειώσει. Ενίοτε δεν τελειώνει και αφού έχει τελειώσει.
Το βλέπουμε να εξελίσσεται στην επικαιρότητα αυτές τις μέρες: το πολιτικό τέλος του Μητσοτάκη δεν έχει τελειώσει.
Αλλά και αφού τελειώσει, δεν οδηγεί αυτόματα στη διαδοχή του από τον Αλέξη Τσίπρα.
Ήδη στην πολιτική πιάτσα διακινούνται σενάρια που επιδιώκουν να δυσκολέψουν ή να ακυρώσουν την επιστροφή του.
Ένα προέρχεται από τον χώρο που συναντάται η Δεξιά ως παράταξη με τη διαπλοκή: να πάει η ΝΔ με άλλον επικεφαλής στις εκλογές – χωρίς να πέσει η κυβέρνησή της.
Προηγούμενα υπάρχουν. Το 2004 ο Γ. Παπανδρέου αντικατάστησε τον Κ. Σημίτη στην κάλπη και το 2011 ο ίδιος έχασε την πρωθυπουργία, χωρίς το κόμμα του να χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή.
Όσοι από τον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν θετικά να φύγει έτσι ο Μητσοτάκης δεν ξέρουν τι τους γίνεται: κάποιοι υπολογίζουν ότι με νέα ηγεσία η ΝΔ μηδενίζει το κοντέρ.
Το δεύτερο σενάριο προωθείται από τον… Νίκο Ανδρουλάκη -που αντιμετωπίζει πλέον τις υποκλοπές, σαν να δίνει λογαριασμό σε κάποιους – όχι μόνο στον Λοβέρδο- επειδή τον φέρνουν κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επανάφερε ότι θέλει κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή, ακόμη και με επικεφαλής το δεύτερο κόμμα – α λα Δανία, είπε.
Αφήνει όμως ανοικτό τον δικό του προσανατολισμό, με ακαταλαβίστικες αναφορές στην απλή αναλογική, σε «υπουργούς που θα αξιολογούνται από τον ελληνικό λαό» -και όχι από τον Πρωθυπουργό- και… «συμμετοχική δημοκρατία».
Μιλάει για «προγραμματική κυβέρνηση» και όχι για προοδευτική διακυβέρνηση. Το πιάσαμε το υπονοούμενο.
Και από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Ν. Μπίστης, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμη και αν είναι δεύτερο κόμμα- με το ίδιο επιχείρημα: έτσι δουλεύει η απλή αναλογική.
Άσχετο; Ίσως. Μόνο που ο Τσίπρας έχει αποκλείσει την «κυβέρνηση ηττημένων».
Το τρίτο σενάριο προβλέπει ριμέικ του 1993, με ανατροπή Μητσοτάκη από βουλευτές της ΝΔ και φόντο τον… Ολυμπιακό, αυτήν τη φορά.
Ό,τι χειρότερο. Για να μην κρυβόμαστε: οι ποδοσφαιρικές ομάδες είναι για να παίζουν μπάλα, όχι για να ορίζουν πολιτικές εξελίξεις.
Δόλιο σενάριο: εστιάζει στην πρωθυπουργία Τσίπρα, με στήριξη του Συγκροτήματος, που μέχρι τώρα υποστήριζε τον Μητσοτάκη.
Όλα αυτά κρύβουν παγίδες. Οι εξελίξεις που επιδιώκουν να πυροδοτήσουν παρεμποδίζουν την προοπτική της προοδευτικής κυβέρνησης.
Δεν επιχειρούν να κρατήσουν τον Μητσοτάκη στην Πρωθυπουργία, αλλά μεθοδεύουν να μην έλθει ο Τσίπρας.
Δεν σφάξανε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει την πολιτική εμπειρία και την προσωπική εντιμότητα, ώστε, εκτός από το τυρί, να βλέπει και τη φάκα. Όπως με τη γάτα Ιμαλαΐων…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
