FRESH

Η δεύτερη τετραετία του Αλέξη Τσίπρα και το άγχος του Κυριάκου Μητσοτάκη

Του Νίκου Λακόπουλου

Καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις ευρωεκλογές μια δημοσκόπηση της Palmos Analysis δείχνει πως ένας στους τρεις ψηφοφόρους δεν έχει αποφασίσει ακόμα τι θα ψηφίσει. Η ψαλίδα μειώνεται και ο Αλέξης Τσίπρας επιδεικτικά εμφανίζεται με τον Πολάκη στην Κρήτη εν αναμονή της πρότασης μομφής- που θα μετατραπεί σε ψήφος εμπιστοσύνης.

Η Νέα Δημοκρατία εμφανίζει μεν προβάδισμα, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ -με συσπείρωση των ψηφοφόρων του στο 42% ,ενώ στην ΝΔ φτάνει το 76%- μάλλον έχει λαμβάνειν- χωρίς να ανακοινωθούν ακόμα νέα μέτρα με φοροελαφρύνσεις και παροχές -που είναι δύσκολο να μην βελτιώσουν την εικόνα του στους ψηφοφόρους.

«Σε μία αριστερή κυβέρνηση έχουμε την έγνοια να μειωθεί η φορολογία αλλά και την έγνοια για την αναδιανομή του εισοδήματος” λέει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος που μόλις σκέφτηκε ένα νέο φόρο για τα … κότερα που επισκέπτονται τα νησιά μας. «Το λέω αυτό», πρόσθεσε, «γιατί δεν είναι όλα φορολογία που πρέπει να μειωθεί. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν δυνατότητες και δεν τις έχουμε εκμεταλλευτεί”.

Η Συμφωνία των Πρεσπών -σύμφωνα με την δημοσκόπηση- προκαλεί πρόβλημα στο κυβερνών κόμμα, καθώς στους νομούς της Μακεδονίας η διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύεται στις 14,3 ποσοστιαίες μονάδες, έναντι μόλις 4,2 μονάδων στους υπόλοιπους νομούς. Η έκπληξη μπορεί να είναι η πτώση της Χρυσής Αυγής χάριν της Ελληνικής Λύσης- που φαίνεται να μπαίνει στη Βουλή- ενώ κόμματα όπως το Ποτάμι και ιδιαίτερα οι ΑΝΕΛΛ εξαυλώνονται.

Η κυβέρνηση ποντάρει πολύ στην υπερέκθεση του Κυριάκου Μητσοτάκη που πέφτει σε γκάφες και αναγκάζεται να διορθώνει ή να εξηγεί τις δηλώσεις του, όπως για το δώρο των Χριστουγέννων και την 13η σύνταξη, καθώς το Μέγαρο Μαξίμου ανασύρει παλιές του δηλώσεις για το “ξεπερασμένο οχτάωρο” και προβάλλει το πρόγραμμα της ΝΔ περισσότερο από την ίδια -που μάλλον πρέπει να το διορθώσει. Ο ΕΝΦΙΑ π.χ. που πιθανόν να έριξε τον Σαμαρά τώρα πρέπει να μειωθεί -κατά 30%- αλλά αυτό γίνεται ήδη.

«Εμείς σχεδιάζουμε το μέλλον της χώρας μέσα σε πλαίσια ασφάλειας, δημοσιονομικής σταθερότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο κ. Μητσοτάκης σχεδιάζει ένα μέλλον επιστροφής στις αιτίες που μας οδήγησαν στη κρίση, στα μνημόνια και στο ΔΝΤ, με τις ακραίες αντικοινωνικές επιλογές του” θα πει παλιότερα ο Αλέξης Τσίπρας προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις ανάγκες του προεκλογικού αγώνα και τον ρεαλισμό- την βεβαιότητα πως η ανάπτυξη έρχεται, αλλά με συγκεκριμένα βήματα και όχι με συνθήματα όπως η αυτοθαυμαζόμενη αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία αν κινηθεί σωστά μπορεί να κερδίσει τις εκλογές, αν πείσει τις δυνάμεις που τον εγκατέλειψαν -που δεν του ανήκαν στην πραγματικότητα ποτέ. Έχει βέβαια να διανύσει μια μικρή απόσταση -να αποσπάσει ψήφους από την καθηλωμένη Νέα Δημοκρατία, αλλά το ερώτημα που αναδεικνύεται στην περίπτωση αυτή είναι αν αναδειχθεί πάλι πρώτο κόμμα με ποιον θα κυβερνήσει;

Προφανώς η Νέα Δημοκρατία αν βγει πρώτο κόμμα ακόμα και χωρίς αυτοδυναμία θα απευθυνθεί στο Κινάλ που ωστόσο έχει μεγάλη ανυπομονησία να πάρει την τρίτη εντολή -για να θέσει τους όρους του, αλλά ιδιαίτερα μετά το αποτέλεσμα των ισπανικών εκλογών η απροκάλυπτη συνεργασία του με τη Νέα Δημοκρατία- που του κόστισε πολύ σε προηγούμενες εκλογές δεν θα το κρατήσει ενωμένο.

Το ενδεχόμενο να πάμε σε νέες εκλογές με απλή αναλογική θα διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό όπου πλέον δεν θα επαρκεί η συνεργασία του πρώτου κόμματος με το Κινάλ για να σχηματισθεί κυβέρνηση και προφανώς αφαιρεί από την Νέα Δημοκρατία τις πρωτοβουλίες -αφού χωρίς το μπόνους των 50 εδρών θα είναι περίπου στην ίδια θέση με το να είναι δεύτερο κόμμα.

Από αυτήν πλευρά όλα όσα θα συμβούν στις επόμενες εκλογές -αρχίζοντας από τις ευρωεκλογές- θα έχουν κρίσιμη σημασία για το νέο πολιτικό σκηνικό όπου τα ενδιάμεσα μικρότερα κόμματα που θα εξυπηρετούσαν ένα σύστημα απλής αναλογικής μένουν εκτός Βουλής -και εξαφανίζονται, νέα δεν διαφαίνονται και τα δύο μεγαλύτερα κόμματα κινούνται σε ποσοστά κάτω από 65% -αθροιζόμενα.

Η επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας με αυτοδυναμία θα ξεπεράσει το θέμα της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας -με την συνταγματική αναθεώρηση- αλλά θα θέσει το ερώτημα πόσο και πώς θα κυβερνήσει. Στο τέλος του δρόμου παραμονεύουν οι εκλογές -με απλή αναλογική- και η θριαμβευτική επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα- αυτή τη φορά επικεφαλής μιας συμμαχίας που θα διεκδικήσει ποσοστά πολύ πάνω από το 36% που τον έφερε για πρώτη φορά στην κυβέρνηση.

Το σενάριο αυτό -που δεν περιλαμβάνει εκπλήξεις- είναι όπως φαίνεται αποδεκτό από πολλά κυβερνητικά στελέχη που έχουν αποδεχθεί την πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας και προτιμούν ένα συμπαγές “αριστερό” κόμμα και όχι μια “σούπα” -που μπορεί να διαλυθεί σε κρίσιμες ψηφοφορίες. Η δεύτερη τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του είναι δεδομένη, αλλά δεν θα είναι συνέχεια της πρώτης.

Μιλώντας στην Κρήτη ο Αλέξης Τσίπρας είπε πως “εμείς βρισκόμαστε χωρίς άγχος στην πρώτη γραμμή γιατί αυτό που μας ενώνει είναι η έγνοια μας γι’ αυτόν τον τόπο και η μάχη που δίνουμε από όποια θέση”. Αντίθετα “κάποιοι άλλοι φαίνονται πολλοί αγχωμένοι. Τους άκουσα σήμερα να λένε: ‘δώστε μας μιας ευκαιρία κι εμάς να κυβερνήσουμε’. Καλά ρε παιδιά 40 χρόνια ποιος κυβερνούσε αυτόν τον τόπο; Ποια οικογένεια κυβερνούσε; Ποιοι ήταν πρωθυπουργοί, υπουργοί, υπουργοί Εξωτερικών; Ποιοι έκαναν απολύσεις σε δημοσίους υπαλλήλους;”.

Η δήλωση αυτή –“δίνουμε αυτή τη μάχη χωρίς άγχος” -“από όποια θέση”– θα μπορούσε να έχει πολλές ερμηνείες, αλλά πολλοί πρόσεξαν πως ο Αλέξης Τσίπρας  χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ “μικρό κόμμα” μπροστά στην Προοδευτική Συμμαχία που πρόταξε στο λόγο του “με απόλυτη εμπιστοσύνη τόσο στις δυνάμεις τις δικές μας όσο και στην κρίση του ελληνικού λαού που δεν έχει μνήμη χρυσόψαρου και θυμάται ποιοι χρεοκόπησαν τη χώρα και ποιοι είναι αυτοί με τους οποίους θα πάει τη χώρα ακόμα πιο μπροστά”.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς έχει χάσει ένα μεγάλο ποσοστό από το 35% που πήρε τον Σεπτέμβριο του 2015, αλλά η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να συσπειρώσει την “δεξιά πολυκατοικία” όσο με την δεξιά ρητορική του να συσπειρώσει την δημοκρατική παράταξη την οποία θα εκφράσει ο Αλέξης Τσίπρας στις εθνικές εκλογές.

Όσο πλησιάζουμε στις εθνικές εκλογές το δίλημμα που θα τεθεί είναι σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη που δικαιολογημένα είναι αγχωμένος κι αποφεύγει ένα debate με τον Αλέξη Τσίπρα -ο οποίος κατά τον καθηγητή Νίκου Μουζέλη “τον έχει για μπρέκφαστ”. Δεν είναι τυχαίο ότι τις δηλώσεις, τις θέσεις και τις γκάφες του Μητσοτάκη προβάλλει πιο πολύ ο …ΣΥΡΙΖΑ.

Όπως πάντα πολλοί οι ψηφοφόροι θα ψηφίσουν “αντί” ή δεν θα ψηφίσουν καθόλου κι έτσι εκφράζονται στις δημοσκοπήσεις -όσοι απαντάνε στους ερευνητές. Το ερώτημα  των αναποφάσιστων μπροστά στην κάλπη θα είναι αν θέλουν να φύγει ο Τσίπρας και να έρθει ο Μητσοτάκης. Και οι απαντήσεις ως τώρα δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Αντίθετα όταν εμφανίζεται σε κάποιο κανάλι ο “βέβαιος επόμενος πρωθυπουργός” σπεύδουν να αλλάξουν κανάλι.