Αν ο “His Excellency” κ. Παπανδρέου είναι η απάντηση, ποιο είναι το ερώτημα Φώφη;

Του Γιώργου Πετράκη*

Μετά από μήνες αναζητήσεων για την ανασύνταξη και την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, μετά από αποτυχημένα δείπνα, γεύματα, μαζώξεις, ζυμώσεις, συγκρούσεις και μαχαιρώματα, η κυρία Φώφη Γεννηματά βλέποντας το κόμμα της να μένει στάσιμο και τον κεντροαριστερό περίγυρο να καταπίνεται είτε από την Νέα Δημοκρατία, είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε την μεγάλη κίνηση, μετά από συμβουλή του Κώστα Λαλιώτη: περιμάζεψε στο μικρό κόμμα της τον κύριο Γεώργιο Παπανδρέου (ΓΑΠ) και μαζί και τον Αχμέτ Ιλχάν, που αυτοχαρακτηρίζεται Τούρκος βουλευτής.

Για τον κ. Αχμέτ υπάρχουν απαντήσεις: ο ίδιος συνεχίζει να συλλέγει κάρτες μέλους κομμάτων. Από την Ν.Δ., στην Δημοκρατική Συμμαχία της Ντ. Μπακογιάννη, μετα στην ΔΗΜΑΡ, μετα στο ΠΟΤΑΜΙ και τώρα στο ΠΑΣΟΚ. Είναι και εκείνοι στην Θράκη που χειραγωγούν την μειονοτική ψήφο και βλέπουν ότι κινδυνεύει να χαθεί μια μειονοτική βουλευτική έδρα εάν ο κ. Αχμέτ μείνει στο Ποτάμι. Συνεπώς κατανοούμε για ποιο λόγο βρέθηκε στο ΠΑΣΟΚ. Αλλά εάν ο κ. ΓΑΠ είναι η απάντηση, τότε ποιο είναι το ερώτημα;

Σε ποιο πρόβλημα της Κεντροαριστεράς δίνει την απάντηση ο κ. ΓΑΠ; Ας δούμε ποιος είναι ο κ. ΓΑΠ: Εξαιρετικό τέκνο του πολιτικού κατεστημένου της χώρας, γνήσιο τέκνο του πελατειακού πολιτικού συστήματος και γέννημα θρέμμα ενός πολιτικού χώρου που κατάντησε συνώνυμος της διαφθοράς και της διαπλοκής, τον οποίο υπηρέτησε χωρίς ποτέ να καταγγείλει και να συγκρουσθεί με τα φαινόμενα αυτά τα οποία έσπρωξαν την χώρα στον πάτο της οικονομικής καταστροφής. Κοσμοπολίτης και θιασώτης της πολυπολιτισμικότητας ο κ. ΓΑΠ έδειξε επιμονή για την προσέγγιση με την Τουρκία πιστεύοντας στην υπέρβαση, ότι δεν αξίζει να δίνεις …μικρές μάχες για «υποτιθέμενα» εθνικά θέματα, αρκεί να τα βρεις με τον μεγάλο αντίπαλο αφού τελικά όλα τα χωνεύει ο μύλος τη παγκοσμιοποίησης.

Ήθελε να αλλάξει την Ελλάδα, δημιούργημα εν πολλοίς και του πατέρα του, για να την κάνει Δανία του Νότου. Υποσχέθηκε ότι θα τα αλλάξει όλα, αλλά τελικά προκειμένου να βρεθεί στην εξουσία από την οποία δραπέτευε ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος με τον Κώστα Σημίτη κατέστρεψαν την οικονομία, κατέφυγε στον γνωστό λαϊκισμό του «λεφτά υπάρχουν». Σύνθημα παρεξηγημένο, καθώς πράγματι λεφτά υπάρχουν αλλά θα πρέπει να ξέρεις που υπάρχουν και κυρίως το πως θα τα πάρεις.

Ο κ. ΓΑΠ απεδείχθη ότι δεν ήξερε κανένα από τα δυο. Και τότε άρχισε ο γνωστός χαβαλές της εσωτερικής διακυβέρνησης, του κ. ΓΑΠ με τα Υπουργικά Συμβούλια, σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση, με καλεσμένους από το εξωτερικό και το εσωτερικό, την ώρα που η χώρα βούλιαζε. Και ο κ. ΓΑΠ είχε πεισθεί ότι προβάλλοντας πόσο διεφθαρμένη και χρεοκοπημένη είναι η χώρα θα εξασφάλιζε την εύνοια των δανειστών και του παγκόσμιου οικονομικού κατεστημένου.

Για το μετά δεν χρειάζονται πολλές λεπτομέρειες. Ο κ. ΓΑΠ πείσθηκε ότι αυτό που δεν θα μπορούσε να κάνει μόνος του, να κάνει την Ελλάδα Δανία του Νότου, θα το επιτύγχανε εάν έβαζαν ένα χεράκι το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι δανειστές. Δεν έχουν μεγάλη σημασία πια τα πως και τα γιατί. Ο κ. ΓΑΠ κρίνεται από το αποτέλεσμα: έβαλε την χώρα σε μια πορεία που μετατρέπεται σιγά σιγά στην Ζιμπάμπουε του Βορρά. Και η συμπεριφορά του μετά δεν ήταν και πολύ διαφορετική: έζησε την ζωή του στο εξωτερικό, αφήνοντας το παλιό κόμμα του να βουλιάζει στην πολιτική ανυποληψία της κληρονομιάς του Μνημονίου (που έχει σφραγίδα ΓΑΠ) και των χρεών που άφησε με τα περίφημα γυμναστήρια και τα θαλασσοδάνεια… Και την κρίσιμη στιγμή κατάφερε την πιο σκληρή μαχαιριά στο κόμμα που τον ανέδειξε: με το ΚΙΔΗΣΟ προσπάθησε να υπονομεύσει το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Συμπαράταξη… Και τα κατάφερε.

Το ΠΑΣΟΚ και η Δημ. Συμπαράταξη υποφέρουν αυτή την στιγμή λόγω έλλειψης αξιόπιστων προσώπων, αξιόπιστων πολιτικών και κυρίως λόγω της κακής κληρονομίας του ύστερου ΠΑΣΟΚ του κ. ΓΑΠ, που άνοιξε χωρίς δεύτερη σκέψη την πόρτα της κόλασης για την χώρα… Και τότε ανακύπτει το ερώτημα: γιατί η κυρία Φώφη Γεννηματά ήταν τόσο χαρούμενη υποδεχόμενη προχθές τον κ. ΓΑΠ; Είχε ανάγκη από λαμπερά πρόσωπα; γιατί δεν έπαιρνε τον Σάκη Ρουβά που στο φινάλε δεν έχει ενοχλήσει και κανέναν; Θα της προσδώσει δυναμική, ένας πολιτικός που με δυσκολία θα μπορούσε να περπατήσει έστω και είκοσι μετρά σε οποιοδήποτε δρόμο οποιασδήποτε ελληνικής πόλης χωρίς να δεχθεί αποδοκιμασίες των πολιτών;

Εκτός εάν θεωρεί ότι με τον κ. ΓΑΠ θα εξουδετερώσει τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, που στην πραγματικότητα δεν είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα της, εκτός του ότι είναι το εμπόδιο για μια αθόρυβη απορρόφηση της από τον ΣΥΡΙΖΑ… Είναι όμως ο κ. ΓΑΠ το στέλεχος που θα δέχονταν να συνεργασθεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον όχι. Και σε ποιον τελικά απευθύνεται ο κ. ΓΑΠ; Εκτός φυσικά εάν η κ. Γεννηματά είναι τόσο απελπισμένη που θεωρεί ότι η επανένταξη του -έτσι κι αλλιώς- τελειωμένου κ. ΓΑΠ δίνει μια ψεύτικη εικόνα πρωτοκαθεδρίας της στον εξαϋλωμένο χώρο της κεντροαριστεράς…

Αχ, ρε Φώφη… Αλλά τότε η Κεντροαριστερά, θα πρέπει να αναζητήσει επειγόντως και νέα ηγεσία, που τουλάχιστον, δείχνοντας ότι αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα, θα θέτει τα σωστά ερωτήματα…. Που η απάντηση τους δεν μπορεί να είναι ο κ. ΓΑΠ.

*Από το: mignatiou.com