Η Φώφη έβαλε πινελιά ντροπής στο κόμμα της, μένοντας έξω από το μέτωπο κατά της Δεξιάς για Πολυτεχνείο – Κρίμα για τον Κ. Σκανδαλίδη- Στο ύψος της περίστασης ο Καστανίδης…

Toυ Γ. Λακόπουλου

Το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπέγραφε- θα έγραφε”

Μ. Χωριανόπουλος, News247.gr

Ο Κώστας Σκανδαλίδης είναι το πιο κοντινό πρόσωπο στη γενιά του Πολυτεχνείου, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και τη στελέχωση του Κινάλ. 

Τι κρίμα που δεν πήρε το καπελάκι του και να πάει στο σπίτι του, όταν το κόμμα του αρνήθηκε να μετάσχει στην- στοχευμενη- κοινή δράση των λοιπών κομμάτων της ευρύτερης  Παράταξης  κατά των συνταγματικών παραβιάσεων της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το Πολυτεχνείο.   

Θα τρίζουν τα κόκαλα του μέντορα και κουμπάρου του Ανδρέα Παπανδρέου -που μάλλον υπομειδιά αυτές τις μέρες, εκεί που βρίσκεται, παρακολουθώντας τη διολίσθηση Σημίτη στη Δεξιά. Τα είχε πει από την εποχή που κατήγγειλε τα «κεντροδεξιά σενάρια».

Πάλι καλά για το Κινάλ , που κάποιος στάθηκε στο υψος της περίστασης. Να τον πάρουν -τον Σκανδαλίδη- στο τηλέφωνο ο Λαλιώτης, ο Τζουμάκας και ο Χριστοδουλάκης να τον συγχαρούν. Άξιος συνοδοιπόρος του Λοβέρδου που, όπως λέγεται, επέβαλε στη Γεννηματά να μείνει εκτός δημοκρατικής συμπόρευσης. Πρακτικά να στηρίξει τον Μητσοτάκη, προς τον οποίο  άλλωστε, όπως γράφεται, ο ίδιος οδεύει. Αν δεν έφτασε ακόμη είναι γιατί ακόμη και στη ΝΔ είναι κουμπωμένοι για τον -παραπεμφθέντα για διαφθορά-άνδρα. 

Πάλι καλά για το Κινάλ που κάποιος στάθηκε στο ύψος της περίστασης. Ο ακέραιος Χάρης Καστανίδης, χωρίς να υποτιμά την ανάγκη προστασίας της δημόσιας υγείας, πήρε καθαρή – από πλευράς δημοκρατικής κουλτούρας και νομικής θεώρησης -θέση για την αντισυνταγματικότητα των μέτρων Χρυσοχοϊδη και διέσωσε ό,τι μπορεί να διασωθεί από την ταλαίπωρη Κοινοβουλευτική Ομάδα τους. Που δεν σώζεται, ούτε κρυπτόμενη πίσω από τα ήξεις -αφίξεις του, σεβαστου κατά τα λοιπα, Νίκου Αλιβιζάτου- ή την εξίσωση του Συντάγματος με μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.

Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη  για το ατόπημα της απουσίας απο το – για να εξηγούμαστε: δίκην task force ειδικά για την περίσταση – αντιδεξιό μέτωπο, βαρύνει την Γεννηματά. Πάλι δυσκολεύεται να σηκώσει το βάρος το ονόματος. Όσες φορές χρειάσθηκε να βρεθεί στην πρώτη γραμμή της Δημοκρατικής Παράταξης, πήγε πίσω από τον Μητσοτάκη: στον εκλογικό νόμο, στις Πρέσπες, στην αστυνόμευση των συγκεντρώσεων.

Τώρα και στην παραβίαση του Συντάγματος, κατά τρόπο που προσβάλει τη μνήμη των νεκρών και των ηρώων του Νοέμβρη. Πρακτικά έβαλε πλάτη στην επιχείρηση της Δεξιάς να αξιοποιήσει την πανδημία για να σβήσει το Πολυτεχνείο από τη συλλογική μνήμη- καθως της είναι καρφί στο μάτι τόσες δεκαετίες.

Το κόμμα που καμώνεται ότι διαδέχθηκε το ΠΑΣΟΚ -ουδέν ανακριβέστερο βέβαια: η διαδοχή βρίσκεται στο 36%, όχι στο  4% –προσβάλλει τους αγώνες και τις παρακαταθήκες του. Διαγράφει τη συμβολή των εκατοντάδων  πρωταγωνιστών του Πολυτεχνείου που βρέθηκαν μεταπολιτευτικά στις γραμμές του. Για να τους λέει σήμερα ο άκαπνος Κυριάκος, ότι «έκαναν  καριέρα».

Ως πότε  αυτοί οι άνθρωποι- είτε πρωταγωνίστησαν στην πολιτική  συγκροτώντας πυρήνες ρήξης και αγωνιστικής  ηθικής στο ΠΑΣΟΚ , είτε μετείχαν διακριτικά στην μεταπολιτευτικές εξελίξεις -θα ανέχονται αυτόν τον κατήφορο;

 Ως πότε όσοι πολίτες, που για τους δικούς τους λόγους έχουν ρίξει την ψήφο της στο Κινάλ,  θα δέχονται να την εμπορεύεται υπέρ της Δεξιάς -ακόμη και σε θέματα υψηλών συμβολισμών και πολιτικής ουσίας;

 Η επιλογή της Φώφης Γεννηματά να μείνει μακριά από την κοινή στάση  ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-ΜΕΡΑ25 στην υπόθεση του Πολυτεχνείου , είναι λόγος να ντρέπονται  όσοι από τις γενιές των αγώνων και της υπεράσπισης των δημοκρατικών αξίων , της εμπιστεύθηκαν την ψήφο τους. 

Η κυρία αντί να τιμά τα ιερά και τα όσια της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ-, από το οποίο λέει πως προέρχεται-,  κάνει αγώνα δρόμου με τον  Λοβέρδο και την Καϊλή σε επιθέσεις κατά της Αριστεράς. Αδιάφορη αν προκαλεί την κατακραυγή των δημοκρατικών πολιτών και ανερυθρίαστη που ο Δημ. Κουτσούμπας, χαρακτήρισε «απαράδεκτη τη στάση της». 

Η προσωπική τραγωδία για την κόρη του Γιώργου Γεννηματά δεν είναι απλώς ότι συνυπογράφει τον κυβερνητικού αυταρχισμό για τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου. Είναι ότι, μη υπογράφοντας την κοινή δήλωση των τριών κομμάτων, έχασε μια ευκαιρία να αποκατασταθεί η ίδια στη συνείδηση της δημοκρατικής κοινής γνώμης.  

Αλλά με τους κομμουνιστές θα μιλάμε τώρα, να εκτεθούμε και στον Άδωνι; Για κάποιους στην πολιτική ο κατήφορος ποτέ δεν τελειώνει…