Βαλέτα: Απομεινάρια μιας χαμένης αυτοκρατορίας με άρωμα φτώχειας

Από την Καλυψώ


Μια γρήγορη βόλτα στη Βαλέττα με άφησε με ανάκατες εντυπώσεις.  Στη πρώτη ματιά μου θύμισε Πειραιά με Ρόδο και λίγο Κέρκυρα.  Περπατώντας μέσα στην παλιά πόλη πλησίασε πιο πολύ τη Νάπολη και το Παλέρμο.  Μέσα όμως σε όλα και πάνω από όλα κυριαρχεί το ξεπεσμένο μεγαλείο των
Άγγλων.

Οι Μαλτέζοι ακόμα νοιώθουν κοντά στη μητρόπολη και την αναπολούν. Κρατούν την αριστερή οδήγηση, τις διαφορετικές πρίζες, τις πολλές τρύπες στο πιπέρι και μία στο αλάτι. Ευτυχώς έχουν προσαρμόσει τις βρύσες τους τουλάχιστον και ανακατώνουν ζεστό και κρύο νερό ( χωρίς να ξέρω βέβαια τι συμβαίνει στα παλιά σπίτια…)

Από τη μία λοιπόν τα μνημεία των παλιών μεγαλείων κι από την άλλη κτίρια ξεφλουδισμένα, σπίτια που κάθε άλλο μαρτυρούν παρά άνεση. Είδα πολλές ανακαινίσεις με πινακίδες που βεβαιώνουν ότι τα χρήματα προέρχονται από την ΕΕ.

Πολύ σημαντική η ανακαίνιση του Θεάτρου Manoel. Η Βαλέττα εξάλλου είναι η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2018.  Και το αξίζει! Πόλη με αντιθέσεις. Όμορφα καντούνια,  φρεσκοπλυμμένα ρούχα, κρεμασμένα στα παράθυρα, εικονοστάσια στις γωνίες των δρόμων. Πλακόστρωτοι δρόμοι και παλιά επιβλητικά κτίρια  κι εκκλησίες. Υπέροχο μνημείο το νοσοκομείο  των ιπποτών, αξιόλογη η δημόσια βιβλιοθήκη, τα Δικαστήρια, το Παλάτι.

Παλιά παραδοσιακά καφέ ( υπέροχο από το 1847 το καφέ Cordina) σερβίρουν καταπληκτικό καφέ και λιχουδιές παρόμοιες με της νότιας Ιταλίας.  Μικρές ταβέρνες και ψαράδικα με σπεσιαλιτέ τα θαλασσινά βέβαια και κουνέλι, υποθέτω το τυπικό κρεατικό, απόλυτα δικαιολογημένο όπως και σε όλα τα νησιά.

Πολύ τουριστική η Βαλέττα αλλά με λογικές τιμές, τουλάχιστον αυτήν την εποχή.  Όλα καλά φτάνει να μείνει κανείς σε ότι περικλείει το παλιό τείχος.  Βγαίνεις .. και πέφτεις πάνω στην ίδια κακοποίηση με αυτή της Καστέλλας, σε μια πόλη με δύσκολο κυκλοφοριακό, πνιγμένη στο τσιμέντο και τη σκόνη…

Κρατάω τις εικόνες του ιστορικού κέντρου, αυτήν την παλιά, μέσα στα τείχη πόλη που είναι άπλετα εκτεθειμένη στους αέρηδες της Μεσογείου, στην άκρη της Ευρώπης και λίγο πριν την Αφρική και τη συστήνω ανεπιφύλακτα για ένα όμορφο σαββατοκύριακο!