Tου Στέφανου Τζουμάκα
“Η χώρα πενθεί. Θα αποχαιρετίσουμε αύριο τη μαχόμενη Φ. Γεννηματά. Ο θάνατός της με συγκλόνισε. Θα ήθελα να εκφράσω στους οικείους της και στην οικογένειά τη μεγάλη μου λύπη.
Υποκλινόμαστε σε μια εξαιρετική γυναίκα που πάλεψε με το θηρίο στα ίσια και για πολλά χρόνια.
Ένας φίλος επέμενε χθες ότι κάθε νέα Ζωή είναι και χαρμόσυνη αναγγελία και αμετάβλητο γεγονός. Το ίδιο ανυπέρβλητος είναι και ο Θάνατος ως η κατάληξη και ως μέρος του κύκλου της Ζωής.
Όχι. Δεν αρκεί ο ορθολογισμός .
Οι μνήμες των ανθρώπων είναι το ίδιο ισχυρές και ανυπέρβλητες.
Είναι η μια από τις απαντήσεις μας ως ανθρώπων εις το διηνεκές .
Είναι οι κοινές διαδρομές, οι χαρές, οι νίκες και οι ήττες. Είναι οι παρακαταθήκες με επιτεύγματα, η κοινή αποδοχή και η αναγνώριση για τη τήρηση αρχών και σε δύσκολους καιρούς.
Για αυτούς τους λόγους και για πολλές άλλες δοκιμασίες και αντοχές η Φ. Γεννηματά θα είναι στη μνήμη όλων μας.
Αποχαιρετούμε τη Φώφη που ο θάνατος τη σημάδευε καιρό, αλλά η ίδια συνέχιζε να αγωνίζεται με βάση και τη ρήση του Ηρόδοτου: “Έκαστος-η εφ’ ω ετάχθη”.
Ας κρατήσουμε την ομόθυμη έκφραση αγάπης και εκτίμησης στο πρόσωπο της. Γιατί -πέραν των άλλων- το πολιτικό γίγνεσθαι εκ των ανθρώπων εκπορεύεται.
