Tου Κώστα Πρώιμου
Κολωνάκι, σωτήριον έτος 2018, Φεβρουάριος, ήταν μια καθημερινή μεσημεράκι, με αρκετό κρύο και συννεφιά. Καθόμουν σε ένα από τα γνωστά καφέ, σε εμβληματική παράλληλη οδό, πλησίον της θρυλικής πλατείας με έναν φίλο μου, πρώην τραπεζίτη – καλό παιδί όμως. Με την πλάτη γυρισμένη δεν αντιλήφθηκα ως προς τι οφείλοταν η ξαφνική εκγρήγορση που κατέλαβε τους γνωστούς – άγνωστους θαμώνες, τουλάχιστον όσους έπιασε κείνη τη στιγμή η ματιά μου να σιγοψιθυρίζουν λες και εμφανίστηκε Χολιγουντιανός ηθοποιός…
Ο Λοβέρδος! Αναφώνησε και ο συνδαιτυμόνας μου, αυτομάτως γύρισα το λαιμό μου προς το μέρος του.
-Καλά, αυτός είναι Σοσιαλιστής; ψέλλισε αστειευόμενος και συνάμα ειρωνευόμενος ο φίλος μου…
Ναι του αποκρίθηκα, όσο και εσύ είσαι… φτωχαδάκι.
Μειδιώντας αμφότεροι προσπαθούσαμε να συγκρατήσουμε μια αφόρητη διάθεση για δυνατό γέλωτα… Πραγματικά κύριε Λοβέρδο, δεν είμαι ψυχολόγος αναλυτής και δεν διαθέτω βαθυσκάφος για να εξερευνήσω τα άδυτα της ψυχής σας, ούτε σκοπό έχω, ωστόσο επειδή ο κόσμος είναι μικρός και γίνεται μικρότερος σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, θα σας θυμίσω ένα περιστατικό στο οποίο συμμετείχε συγγενής μου, προ της ενάρξεως μιας επεισοδιακής συνεδρίασης κάποτε στο Ζάππειο μέσα στην “Αίγλη”, τότε που είχαν μαζευτεί τα εναπομείναντα αγνά και εν τέλει αφελή γερόντια ως πιστοί οπαδοί του αείμνηστου Ανδρέα.
Τζιχαντιστές τους είχαν αποκαλέσει κάποιοι κατ’ ευφημισμόν όπως αποδείχτηκε ΠΑΣΟΚΟΙ, ενώ τους στηλίτευσαν, εκείνη την ταραγμένη περίοδο για το ΠΑΣΟΚ, ακόμη περισσότερο δια χειρός των μη εξαιρετέων κονδυλοφόρων. Δεξιό σας αποκάλεσαν ευθέως τα γερόντια κύριε Λοβέρδο και όχι μόνο, ενώ η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, μάλλον ως υπερφορτισμένη θα χαρακτηρίζοταν, ενώ έρρεπε προς μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, από αυτές που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν με ακατέργαστης ποιότητας επιστημονικό υλικό ακόμη και τα συγγράμματα της Πολιτικής Επιστήμης. Διερωτώμεθα, μήπως είχατε κατά νου από τότε να προπονηθείτε για τον πολυδιαφημισμένο ξυλοδαρμό του Τσίπρα;
Η πρόσφατη “καφροσκόπηση” γνωστής δημοσκοπικής εταιρείας, και πραγματικά συγχωρέστε με για την ανωτέρω ποταπή επινόηση, αποδίδει σε εσάς, στο επίμαχο σημείο της έρευνας της, γνωρίσματα πολιτικού που σύμφωνα με την αξιολόγηση των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ προφανώς ευρισκόμενων στο Τέξας, ότι είστε κοντά στην κοινωνία- διαθέτοντας την απαιτούμενη ενσυναίσθηση και αποτελεσματικότητα ως προς τα προβλήματα που σαφώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Φυσικά τυγχάνετε και αποδέκτης σημαντικής πολιτικής αλληλεγγύης κάτι που επίσης αποτυπώθηκε εμμέσως (έστω για όσους μυημένους) και στην τελευταία δημοσκόπηση, αφού όπως έχετε ο ίδιος ευθαρσώς δηλώσει απαντάτε μικρούς αδερφούς ακόμη και στον αιώνιο ιδεολογικό σας αντίπαλο, το Κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Σαφέστατα και ο Άδωνις απόλυτα σεβούμενος τον δεσμό αίματος που σας ενώνει μαζί του συμβολικά, επανέφερε την διάταξη περί οροθετικών που με τόσο ζήλο αναδείξατε επί της υπουργίας σας, αφού μετά την σχετική κατακραυγή και την αρνητική εξέλιξη που έλαβε σε διεθνές επίπεδο η διαπόμπευση των εν λόγω γυναικών, καταργήθηκε. Ήταν μια σοβαρή πολιτική πράξη πίστωσης στον κοινό λογαριασμό αφοσίωσης που διαθέτετε με τον κ.Γεωργιάδη αγαπητέ Ανδρέα; ώστε ο ίδιος να αναλάβει ουσιαστικά την ευθύνη της αποκατάστασης σας στο ανωτέρω ζήτημα;
Κάποτε ένας διακεκριμένος και ιδιαιτέρως σοβαρός Ποινικολόγος της Αριστεράς, με διακριτική προσωπική προβολή στα Media, ο οποίος δυστυχώς απεβίωσε, συντοπίτης σας εκεί στα Βόρεια Προάστια, σε μια δήλωση ειλικρίνειας ενώπιόν μου, είχε πει φυσικά μεταξύ σοβαρού και αστείου:
“Αν ο κόσμος πάρει ποτέ χαμπάρι ποιοι ανάμεσα σε ποιους, κατοικούν εδώ γύρω, κάποια στιγμή η περιοχή θα φωτιστεί μέσα στη νύχτα από πυρσούς ενώ θα “αστράφτουν” οι τσουγκράνες…”
Εμείς, στον επίλογο αυτού του κειμένου τι να προσθέσουμε; Καλή τύχη με την διαδικασία της ανάληψης στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και ασφαλώς καλή αντάμωση στις ένδοξες “Κολωνακιώτικες” αλάνες της πολιτικής!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ