Του Γ. Λακόπουλου
Μπορείς να ξαναγράψεις την ιστορία; Μπορείς, αν πρόκειται για τη δική σου ιστορία. Π.χ. κάποιοι πολιτικοί που βρήκαν στο περιθώριο από το εκλογικό σώμα παραβλέπουν ότι αποκαταστάθηκαν επί ΠΑΣΟΚ και προσπαθούν να πάρουν κάτι και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ξαναγράφουν την ιστορία τους με χρώματα μουντά για να ταιριάζει στο καινούργιο κάδρο που λαχταρούν να μπουν , ευχόμενοι να πάρει αυτοδυναμία της ΝΔ. Οι μοσχοαναθρεμμένοι των κομματικών διαδρόμων του ΠΑΣΟΚ θέλουν ΝΔ ισχυρή. Σαν παρακαλετό για μια θεσούλα ακούγεται.
Θα ήταν ακραίως αποκρουστικό, αν δεν ήταν απλώς γελοίο, να λες ότι “η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα της κομμουνιστικής Ευρώπης”. Αν μη τι άλλο, αν είναι έτσι, οι ίδιοι είναι το τελευταίο δείγμα του ελληνικού κομμουνισμού.
Υπάρχουν και χειρότερα: να ανεβάζει ο Άδωνις Γεωργιάδης στο Διαδίκτυο φωτογραφίες αγκαλιά με τους “φίλους” του. Απεχθές θέαμα για όσους υπήρξαν φίλοι τους παλιότερα. Δεν ξέρουμε πότε πρόλαβαν και έπιασαν φιλίες με τον Αδωνι. Και πότε ανακάλυψαν ότι ο Γεωργιάδης είναι ο καλύτερος πολιτικός της εποχής. Ίσως γιατί του μοιάζουν: την ίδια εντύπωση έχουν και για τον εαυτό τους. Μέχρι να αρχίσει προφανώς κάποιος να ξετυλίγει το βίο και τη πολιτεία τους. Και τότε τέρμα οι προσδοκίες για ένταξη στο σύστημα Κυριάκου.
Στη δεκαετία του ’80 ήταν τυπικά επαρχιωτόπουλα, με μέτρια προσόντα που είδαν το ΠΑΣΟΚ σαν πρυτανείο αξιωμάτων και όρμησαν. Δεν πήγαν κι άσχημα, με την εύνοια τριών διαδοχικών ηγεσιών του ΠΑΣΟΚ -αλλά και της Μαργαρίτας Παπανδρέου.
Κάποια στιγμή πίστεψαν ότι θα γίνουν και αρχηγοί. “Έχουμε ρεζέρβα, αν δεν μας βγει ο Βενιζέλος “ είπε το 2007 παράγων της διαπλοκής σε μελος του τότε Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.
Είχαν -από τότε. Το πράγμα είχε σαπίσει από καιρό. Τώρα απλώς ξεθάρρεψαν και ανάβουν δημόσια κερί στην αυτοδυναμία του Κυριάκου του Βορίδη και της Βούλτεψη. Παρακαλούν τον Άδωνι να μεσιτεύσει και δεν τους περνάει από το μυαλό ότι ο νεομητσοτακισμός απλως τους χρησιμοποιεί. Άλλωστε ο Κυριάκος πάντα τους θεωρούσε τοξικούς.
Αυτοί όμως επιμένουν να επιστρέψουν στη σκηνή με έναν ακόμη ρόλο κατ’ απονομήν. Από τότε που τους πέταξαν στα αζήτητα οι πολίτες νιώθουν τελειωμένοι. Οι μπίζνες ή τα πολυέξοδα μαγαζιά που συντηρούν δεν καλύπτουν τις φιλοδοξίες τους. Νιώθουν “κυβερνάνθρωποι”- πάντα κάποιος τους ανέθετε να κυβερνούν άλλους ανθρώπους και τους λείπει.
Όσοι έχουν άκρες στο Μητσοτακέικο ας πούνε μια καλή κουβέντα. Έχουν καλές συστάσεις από τον Σημίτη-που τους ήθελε για διαδόχους του Γ. Παπανδρέου. Ο καιροσκοπισμός υπήρξε άλλωστε ανώτατο στάδιο του “εκσυγχρονισμού”. Άλλους από το ΠΑΣΟΚ να μη ρωτήσουν όμως… Τη Βάσω ας πούμε.
Αν οι πολιτικοί είναι και άνθρωποι -που δεν είναι πάντα- βασικό στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης είναι η αξιοπρέπεια, που σου επιβάλλει να μείνεις στο σπίτι σου από τη στιγμή που δεν σε παίρνει άλλο.. Όταν κάποιος τη χάνει, δείχνει ποιος ήταν όταν παρίστανε κάτι άλλο. Αποκαλύπτει αυτό που είχε μέσα του και το έκρυβε. Εύκολο αν έχει φροντίσει να πάρει και μερικά μαθήματα…. υποκριτικής.