Του Γ. Λακόπουλου
Στις Δημοκρατίες οι κυβερνήσεις έχουν μόνο δύο τρόπους για να κάνουν οτιδήποτε οι πολίτες.
Ο ένας είναι να τους πείσουν. Να καταθέσουν επιχειρήματα, να συνεννοηθούν με την αντιπολίτευση, να κάνουν ενημέρωση, να μοιράσουν φειγ- βολάν, να κάνουν δεήσεις στη Μεγαλόχαρη…
Αν δεν τους πείσουν, ή κάνουν κάτι λάθος, ή αυτό για το οποίο προσπαθούν να πείσουν δεν πείθει.
Ο άλλος τρόπος έχει να κάνει πάλι με την πειθώ. Να πείσουν τη Βουλή να ψηφίσει νόμο που θα επιβάλει στον καθένα τι πρέπει να κάνει.
Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει ο εισαγγελέας.
Αλλά στον Κοινοβουλευτισμό, ότι σχετίζεται με ανθρώπινα δικαιώματα, προστατεύεται συνταγματικά από τη νομοθετική βουλιμία της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Αλίμονο αν η κυβέρνηση μπορεί να επιβάλει στον καθένα ότι θέλει , δια της αριθμητικής στο Κοινοβούλιο.
Αυτό ούτε στην κοινωνική πλειοψηφία επιτρέπεται. Γι’ αυτό τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τίθενται σε δημοψήφισμα. Οι λιγότεροι δεν χάνουν το δικαίωμα στην ατομική επιλογή , αν το θελήσουν περισσότεροι.
Δίλημμα εμβολιασμός ή Δημοκρατία δεν υπάρχει: η Δημοκρατία είναι μέγεθος μεγαλύτερο από τον εμβολιασμό.
Η σημερινή κυβέρνηση δίνει συχνά αφορμές για να της καταλογιστεί ότι η σχέση της με τους δημοκρατικούς κανόνες είναι ελλιπής.
Ακόμη και ότι περιλαμβάνει παλιούς οπαδούς εχθρών της Δημοκρατίας , αρκεί γι’ αυτόν τον καταλογισμό.
Στην περίπτωση του εμβολιασμού απέτυχε- για γνωστούς λόγους . Οι στόχοι που έθετε και μετέθετε δεν προσεγγίσθηκαν καν.
Αντί να καταλάβει ότι αρμενίζει στραβά ,αποφαίνεται ότι φταίει ο γιαλός.
Υιοθετεί πρακτικές ασύμβατες με τη Δημοκρατία: από τον εκφοβισμό – εργαλείο που τη συνοδεύει από την αρχή του κορονοϊού- ως την επιβολή περιορισμών.
Θα υποχρεώσει έτσι το ένα τρίτο πληθυσμό που επιφυλάσσεται να εμβολιαστεί;
Όχι. Ήδη ο Μητσοτάκης δέχθηκε «δεν μπορώ να υποχρεώσω για εμβολιασμό». Προσπαθεί να το κάνει με άλλες μεθόδους.
Εδώ αρχίζει η πονηρία. Ο σκοπός δεν είναι να «προστατεύσει» τους εμβολιασμένους – Προστατεύονται ήδη με το εμβόλιο που έκαναν.
Επιδιώκει να συντηρήσει την πολιτική διάλυσης του ΕΣΥ. Όπως έχει εγκαταλειφθεί , δεν αντέχει ,πάλι, υψηλά φορτία νοσηλείας.
Η κυβέρνηση φρόντισε να επιδεινώσει την κατάσταση στα κρατικά νοσοκομεία, για να δημιουργήσει ζωτικό χώρο στους ιδιώτες.
Με το εξωφρενικό επιχείρημα Μητσοτάκη: «ΕΣΥ είναι και ο ιδιωτικός τομέας».
Ο ίδιος εξακολουθεί να πουλάει «πειθώ» -που δεν πείθει. Ο Άδωνις πουλάει τσαμπουκά. Οι κεκράκτες τους στα ΜΜΕ τρομοκρατία.
Κάποιος όμως πρέπει να βάλει και την υπογραφή του στον εκβιασμό- και να τον χρεωθεί ενώπιον της κοινωνίας.
Σ’ αυτό το σημείο θυμήθηκαν ότι υπάρχει υπουργός Υγείας.
Ο παραγκωνισμένος Βασίλης Κικίλιας βρήκε τρόπο να αντιμετωπίσει την επικοινωνιακή στέρηση που του επέβαλαν.
Έτσι όμως, έγινε το κορόιδο της παρέας.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR