Κουΐζ πολύ μικρής δυσκολίας: Τι κοινό έχουν τις τελευταίες μέρες ο Βαγγέλης Βενιζέλος με τον Γ. Γεραπετρίτη; Απάντηση: τον Κώστα Σημίτη.
Για την ακρίβεια προωθούν αμφότεροι για την προεδρία της Δημοκρατίας το σκοτεινό – τρόπος του λέγειν, γιατί μια χαρά άνθρωπος είναι- αντικείμενο του πόθου του πρώην πρωθυπουργού: τον καθηγητή Βασίλη Σκουρή.
Προσωπικός φίλος του -σαν τον Παπαδήμο ένα πράγμα- τον οποίο είχε στείλει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ένα φεγγάρι.
Ο Βενιζέλος ανέλαβε να εξηγήσει από τηλεοράσεως ότι καλός είναι ο Παυλόπουλος, αλλά υπάρχουν και άλλοι εξ ίσου καλοί. Και ο Γεραπετρίτης να εκλαϊκεύσει ότι ο εξίσου καλός είναι ο Σκουρής- και όχι ο Ν. Αλιβιζάτος όπως κατάλαβαν κάποιοι.
Απορία: τι ζόρι τραβάει ο Σημίτης με τη προεδρία , αφου δεν πρόκειται να προταθεί ο ίδιος; Απάντηση: δεν τον ενδιαφέρει η θέση, αλλά το κλίμα στο προεδρικό μέγαρο.
Πιο απλά, δια του Σκουρή το κουμάντο στην ουσία θα περιέλθει στον Βενιζέλο – με ρόλο γραμματέα της προεδρίας ή κάτι παρεμφερές.
Έτσι ο ίδιος θα έχει ρόλο εθνικών διαστάσεων όπως αυτοπροσδιορίζεται και οι χειρισμοί στα ελληνοτουρκικά θα πλησιάζουν τις θεωρίες -ή τις… αμαρτίες- Σημίτη, σε ό,τι αφορά τη Χάγη, την Μαδρίτη και το Ελσίνκι – που δεν επανάφερε τυχαία προ εβδομάδων.
Τώρα πώς θα κατάφερνε ο Μητσοτάκης να περάσει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ έναν αξιοπρεπή μεν, αλλά πατενταρισμένο σημιτάνθρωπο, το πολιτικό μανατζάρισμα του οποίου θα αναλάμβανε ο Βενιζέλος, είναι άλλη υπόθεση.
Το ερώτημα είναι γιατί ο πρώην Πρωθυπουργός θέλει να έχει λόγο σ’ αυτό το θέμα.