Γιάννης Πανούσης: Που θα έβρισκε καλύτερη Ζωή;

Φωτο:ΑΠΕ

 

Του Γ. Λακόπουλου

Τα λουλούδια στην κυρία από μένα! Ο Γιάννης Πανούσης δεν έχει κανένα λόγο να είναι δυσαρεστημένος με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Ακόμη και αν δεν υπήρχε έπρεπε να την εφεύρει.

Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να αναδείξει την πολιτική  αξία της παρουσίας του σ ένα υπουργείο τόσο ασύμβατο με τα πρόσωπα, τις αντιλήψεις και τις συμπεριφορές που κυριαρχούν στο κόμμα που κυβερνάει.

Αν ισχύει  < πες μου ποιος σου επιτίθεται να σου πώς ποιος είσαι> ο Πανούσης παίρνει το καλύτερο πιστοποιητικό χειρουργικού χειρισμού μιας πανθομολογούμενης θεσμικής ατυχίας.

Δεν βγαίνει από το χώρο του, αλλά δεν αφήνει και χώρο στη κυρία. Απόδειξη ότι έριξε στο τερέν τις εφεδρείες της …

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν προσφέρεται για άλλα κόλπα. Είναι πρωτίστως ακαδημαϊκός δάσκαλος και πρόσωπο που δεν επέτρεψε στη διαδρομή του να φθαρεί με συμβιβασμούς απέναντι στους άλλους όταν ήταν ανακόλουθοι στο ρόλο τους.

Το έδειξε με τη καθαρτήρια λειτουργία του στο Πανεπιστήμιο Θράκης, με τη διαυγή στάση την περίοδο που τον ήθελαν για αξιωματούχο στο ΠΑΣΟΚ και από την αξιοπρεπή διαχείριση της διαφωνίας του με το Φώτη Κουβέλη όταν εξελέγη με την ΔΗΜΑΡ.

Το περίεργο με τον Πανούση είναι ότι η πολιτική άρχισε να τον πάει μόλις αποφάσισε να  την εγκαταλείψει, μετα το αδιέξοδο της ΔΗΜΑΡ παιρνοντας το  δρόμο  πίσω για την έδρα και του και βιβλία του.

Το τηλεφώνημά του Αλέξη Τσίπρα για το  πιο πυρακτωμένο χαρτοφυλάκιο του υπουργικού Συμβουλίου, ήταν προφανώς  μέτρο αυτοπροστασίας του Πρωθυπουργού. Αλλά η αποδοχή του ήταν  πρόκληση για περιπέτεια για τον υπουργό.   Ηξεραν ποιον έπαιρναν ήξερε που πήγαινε…

Δεν είχαν συναντηθεί στο παρελθόν αλλά αποφάσισαν να συναντηθούν στο μέλλον και μέχρι στιγμής τους βγαίνει. Ο Τσίπρας έχει το κεφάλι του ήσυχο καθώς ο σημερινός υπουργός Προστασίας του  Πολίτη, κουμαντάρει με επιστημονική δεξιοτεχνία – εξ επαγγέλματος -το <σωμα>, εκπέμποντας σωφροσύνη – εκ χαρακτήρος- προς την  κοινωνία. Μπίνγκο!.

Με τον ίδιο τρόπο κουμαντάρει και τη Ζωή , μετατρέποντας τα καμώματά της με τους αστυνομικούς στο κρατίδιο των Παλαιών Ανακτόρων , στο φόντο που του χρειάζονταν για να αναδειχθεί η ουσία της θητείας του στην Κατεχάκη ,

Εχει την εμπιστοσύνη του Τσίπρα και την αποδοχή των πολιτών, αλλά χωρίς τις  <πάσες>  της  Κωνσταντοπούλου κανείς δεν θα  ήξερε  πόσο έτοιμος είναι να πάρει το καπελάκι οτι και να φύγει -αλλά και πόσο έτοιμος να κάνει ότι χρειάζεται και όπως χρειάζεται ,όσο μένει.

Στις επιθέσεις που δέχεται απο την Ζωή   και απο μια συγκεκριμένη περιοχή του ΣΥΡΙΖΑ  δεν βλέπει μόνο τη πρόεδρο και τους αλαφροίσκιωτους ,  αλλά και την αντίληψη για τους θεσμούς που εκπροσωπούν . Απαντάει με  πολιτικό τρόπο, αλλά και με τον  άπαιχτο φλεγματικο λόγο του που παραπέμπει σ ένα στίχο του Σαββόπουλου: < Επίθεση εναντίον μου με μαχαίρι…. χτύπαγε τον αέρα… δεν ήμουν εκεί … την συγχωρώ…>