Γιώργος Παπανδρέου: Ο πρόεδρος δεν περιμένει γράμμα από κανέναν

Του Νίκου Λακόπουλου

ΝΙΚΟΣ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣΗ είδηση πέρασε στα ψιλά και κανένας δεν ασχολήθηκε με αυτήν. Στις 3 Γενάρη το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών γιόρτασε τα γενέθλιά του. Στις 20 Γενάρη θα κόψει και την πίτα του στην οδό Πειραιώς στο Πνευματικό  Ίδρυμα Γεώργιος Παπανδρέου, μάλλον σε πολύ στενό κύκλο, αφού η ανακοίνωση στο τουίτερ συγκίνησε μόλις 122 φίλους του κινήματος που πήρε στις εκλογές- στις τελευταίες δεν κατέβηκε- 150.000 ψήφους.

Πως τα κατάφερε ο εγγονός του Γιώργου Παπανδρέου και γιος του Αντρέα, ο Γιώργος Παπανδρέου να πάρει ένα κόμμα από 44% και να φτάσει σε μια εξωκοινοβουλευτική ομάδα, ολίγων πιστών; To κίνημα με σήμα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο με ηγέτη τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς- ενός έτους πλέον- δεν έχει ούτε μέλλον, ούτε παρελθόν. Στις τελευταίες εκλογές δεν συμμετείχε, όπως ανακοίνωσε, «λόγω ελλείψεων οικονομικών πόρων», αλλά δεν έχει ούτε πολιτικούς, ούτε ιδεολογικούς πόρους. Την τελευταία στιγμή, τον περασμένο Σεπτέμβριο και ενώ υπήρχαν συζητήσεις για συνεργασία με το μητρικό ΠΑΣΟΚ ο Γιώργος Παπανδρέου εξέφρασε την υποστήριξή του στον …ΣΥΡΙΖΑ.

Μάλλον τώρα πια δεν περιμένει γράμμα από κανένα, όπως θάλεγε ο Μαρκές. Τι πρεσβεύει το «νέο» κίνημα ώστε να υποθέσει κανείς πως είναι ένα μικρό εξωκοινοβολευτικό κόμμα που θα μεγαλώσει στο μέλλον; «Την απελευθέρωση από την νέα εξάρτηση» λέει η διακήρυξή του. Το ΚΙΔΗΣΟ μάχεται το πελατειακό σύστημα και το …κατεστημένο. Την «επανάσταση του αυτονόητου», διάλογο και …πράσινη ανάπτυξη.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, πρώτο από τα τέσσερα παιδιά του Ανδρέα Παπανδρέου και της Μάργκαρετ Τσαντ –που γνωρίστηκαν σε ένα οδοντιατρείο- και παντρεύτηκαν στο Ιλλινόις, είχε την μεγαλύτερη αποδοχή (87%) ως πρωθυπουργός και σχεδόν ένα εκατομμύριο κόσμος πήγε να τον ψηφίσει στις κομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ. Είχε την χρυσή ευκαιρία ‘να τα αλλάξει όλα», αλλά βρέθηκε ξαφνικά από 48% με 13%. Έφταιξαν οι αντικειμενικές συνθήκες, η κρίση ή μήπως ο ίδιος ήταν όπως θα γράψει στο εξώφυλλό του ένα γερμανικό περιοδικό «ιδιοφυία ή βλάξ”;

Aντιγράφω από το βιβλίο μου «Ο Αλέξης στη Χώρα των Θαυμάτων- Εκδ. Λιβάνη 2014):

. Ο Γιώργος, γεννήθηκε το 1952 στο Σεν Πολ της Μινεσότα. Ποτέ δεν πολιτογραφήθηκε Jeffrey, αλλά το όνομα αυτό θα το κουβαλήσει μαζί με το χαϊδευτικό «Γιωργάκης» και το Gap με το οποίο υπέγραφε στο Διαδίκτυο. Eίχε πρωτοέρθει στην πατρίδα του μπαμπά και του παππού σε ηλικία εφτά ετών, όταν ο Ανδρέας προσκλήθηκε από τον Καραμανλή ως οικονομολόγος, χωρίς καμία διάθεση να ασχοληθεί με την πολιτική. Ο μικρός όμως είδε γρήγορα τον πατέρα του στο μπαλκόνι, στο πλευρό του παππού του, και ένα πιστόλι να του καρφώνεται στον κρόταφο από ένα λοχία που τον ρωτάει πού είναι ο πατέρας του. Ήταν πια δεκαπέντε χρονών και μόλις είχε επιβληθεί η στρατιωτική δικτατορία.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥΧρόνια πολλά μετά ο «Γιωργάκης» θα θυμάται αυτή τη σκηνή και τον παππού του να του δίνει ένα ρολόι. Αυτό το παλιό ρολόι θα του δώσει και ένα γενναιόδωρο 44% στις εκλογές του 2008, όπου θα τονίζει συνέχεια πως και ο παππούς και ο πατέρας του αλλά και ο ίδιος γνώρισαν τις φυλακές και την εξορία. Ο Gap, όμως, που δε μιλάει με άνεση τα ελληνικά, δε θα κατανοήσει ποτέ τη διαφορά του τσάμικου από το ζεϊμπέκικο.

Ένα πρωί σε ένα χωριό που είχε θεία λειτουργία η τοπική εκκλησία πήγε για να παρακαλέσει να χαμηλώσουν τα μεγάφωνα γιατί τον ενοχλούσαν. Μάλλον δε θα κατανοήσει ποτέ τι έβρισκε αυτός ο λαός στους προγόνους του που προκαλούσαν πολιτικούς σεισμούς στις πλατείες της αποικίας. Αν και είχε 87% αποδοχή από τους πολίτες, ο καλοκάγαθος «Τελευταίος Παπανδρέου» θα δει σύντομα το δρόμο για την έξοδο. Ήταν ένας ξένος στην Ελλάδα και όχι ένας Έλληνας στη δύση. Είχε προσβάλει ήδη τους Έλληνες όταν είπε πως θα κάνει την Ελλάδα Δανία του νότου.

Κατά βάθος ο Gap δεν ήθελε να αλλάξει την Ελλάδα, αλλά τους Έλληνες. Άρχισε με το νόμο για το κάπνισμα, σαν να ’χε να κάνει με ιθαγενείς-υπηκόους που θα εκπολιτίσει. Ένας politicaly correct ανέκφραστος ηγέτης χαμηλού προφίλ, που μάλλον δεν ήταν το ίδιο άτομο που μερικά χρόνια πριν έκανε δηλώσεις υπέρ αποποινικοποίησης της χρήσης των ναρκωτικών. Πιθανόν να έτρεξε μόνος του και να βγήκε δεύτερος. Πολλοί τον θυμούνται με το κολάν. Άλλοι να σκουπίζει επιδεικτικά το χώρο του συνεδρίου. Κι όλοι θυμούνται τη σάουνα και το γυμναστήριο.

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ 5ης ΙΟΥΛΙΟΥ 2015 - ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ Γ.Από τα παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ έμειναν στο κόμμα όσοι πρόλαβαν να ξυριστούν. Οι άλλοι –με τα παλιομοδίτικα μουστάκια– θα βγουν από το κάδρο για να μπει μια νέα, φρέσκια γενιά στελεχών –γυναίκες κυρίως–, όπως η νεαρή Μπιρμπίλη που σκάει στο υπουργικό συμβούλιο ντυμένη σαν να πηγαίνει στο γυμναστήριο.Η κυβέρνηση μοιάζει με αστή που πάει στη λαϊκή αγορά φορώντας ψηλοτάκουνο. Το νέο ΠΑΣΟΚ είναι άχρωμο, άγευστο, άοσμο, μοδάτο και ξενέρωτο. Η κυβέρνηση των άφθαρτων νέων αποδείχτηκε ότι αποτελούνταν από όσους φίλους μπόρεσε να κάνει στο facebook και να γνωρίσει στο κολέγιο και στο γυμναστήριο. Όπως και η προσπάθεια να φέρει κοντά Ελλάδα και Τουρκία και να λύσει το Κυπριακό με το Σχέδιο Ανάν.

 Ο παλιός συνεργάτης του Ανδρέα, ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασιμάτης, είναι έξω φρενών. Για τη σύμβαση έχει προσληφθεί –με ιλιγγιώδη αμοιβή– αγγλικό νομικό γραφείο. Όπως τότε που οι Βαυαροί αντιβασιλείς κηδεμόνευναν τον ανήλικο Όθωνα και η χώρα διοικούνταν με διερμηνείς, δύο αιώνες μετά η Ελλάδα θα κηδεμονεύεται πάλι από τρόικα.

Τα συνδικάτα κυκλώνουν τη Βουλή. Το μετρό γεμίζει –ληγμένα– δακρυγόνα. Η αστυνομία, εκτός από κροτίδες κρότου λάμψης, πετάει για οικονομία στους διαδηλωτές και μάρμαρα ή πέτρες. Ο Gap θα δεχτεί επίθεση με παπούτσι, αλλά ο ακροδεξιός δράστης θα αστοχήσει. Η κυβέρνηση αποδεικνύεται μια μη κυβερνητική οργάνωση. Η παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου θα μετατραπεί σε πανελλαδική εξέγερση. Βουλευτές, υπουργοί, κόμματα αποδοκιμάζονται με μούντζες. Οι διαδηλωτές λένε «προδότη» τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που φεύγει βουρκωμένος από την παρέλαση.

 Ο «βλαξ ή ιδιοφυής» είχε ήδη συμφωνήσει τη δανειακή σύμβαση όταν σκέφτηκε να ρωτήσει και το λαό με ένα δημοψήφισμα. Τα χρηματιστήρια αναστατώνονται. Οι Μέρκελ και Σαρκοζί δείχνουν την πόρτα της ευρωζώνης για την Ελλάδα. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υποκαθιστά τον πρωθυπουργό, που πάει στο γυμναστήριο, ενώ τον ψάχνει όλη η Ευρώπη. Για πρώτη φορά –στις 4 Νοεμβρίου 2011– μια κυβέρνηση παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης για να φύγει ο πρωθυπουργός. Η τρικομματική «μνημονιακή» συγκυβέρνηση διασπά τη Νέα Δημοκρατία, διαλύει το ΠΑΣΟΚ και εξαφανίζει από τη Βουλή το κόμμα του «θα γίνω κι εγώ πρωθυπουργός»-Καρατζαφέρη. Βουλευτές δε θα εκλεγούν, υπουργοί θα καταποντιστούν, «δελφίνοι» θα μείνουν χωρίς κόμμα. Από εκατόν εξήντα βουλευτές που είχε το ΠΑΣΟΚ θα περιοριστεί σε τριάντα τρεις. Το δικομματικό πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει.

……………………………………………………………………………

 Δυο χρόνια μετά ο Αλέξης Τσίπρας κινδυνεύει να έχει την πορεία του Γιώργου Παπανδρέου. Η Ιστορία στην Ελλάδα κύλησε πολύ γρήγορα. Ο νέος ηγέτης του ΠΑΣΟΚ -κατά μία άποψη- θα προερχόταν τελικά από άλλο κόμμα. Ο ΓΑΠ θα μείνει στην Ιστορία σαν ο άνθρωπος που έκανε μια χώρα νεοαποικία, έφερε τα μνημόνια και διέλυσε το πιο ισχυρό κόμμα της μεταπολίτευσης. Μήπως η πορεία των γεγονότων ήταν προδιαγεγραμμένη και κανείς- εκτός ίσως από έναν μεγάλο και ευφυή ηγέτη- δεν μπορούσε να αποφύγει το αναπότρεπτο; Tι λάθη έκανε ο ΓΑΠ και τι θα μπορούσε να αποφύγει;

Θα μπορούσε να μην αναλάβει τόσο εύκολα το ΠΑΣΟΚ, όταν του παρέδωσε- για να χάσει- ο Σημίτης. Θα μπορούσε να μην πάρει την βόμβα που του παρέδωσε ο Κώστας Καραμανλής. Θα μπορούσε να οδηγηθεί σε σύγκρουση με τον Ευρώπη –ακόμα και σε παραίτηση- ακολουθώντας μια παρόμοια πολιτική με αυτήν του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά ο Γιώργος ήταν- κατά μία εκδοχή- ένας φιλότιμος άνθρωπος που αναλάμβανε πάντα ευθύνες. Ή, κατά μια άλλη εκδοχή,ένας άνθρωπος που βρέθηκε σε λάθος στιγμή, σε λάθος χώρα. Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν έχει καταλάβει ακόμα τι έχει συμβεί.

“Στις Βρυξέλλες, ενώ προσπαθούσαμε απελπισμένα, ξανά και ξανά, να βρούμε κοινές λύσεις” θα πει σε μια ομιλία του “συνειδητοποίησα πως απολύτως ΚΑΝΕΙΣ, ούτε ΈΝΑΣ ηγέτης, δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά μία παρόμοια κατάσταση κρίσης. Ως Ευρώπη, ήμασταν όμηροι της συλλογικής μας άγνοιας. Και αφήσαμε τους φόβους μας να μας καθοδηγήσουν”.