Διαρροές και υδραυλικά

Του Τέλη Σαμαντά

Το ζήτημα των «διαρροών» από του Μαξίμου μου έφερε, συνειρμικά, στον νου μια ιστορία που αφηγείται ο σκηνοθέτης Πίτερ Μπρουκ. Τη μεταφέρω, χοντρικά –από μνήμης.


«Κάποτε, λέει ο διάσημος θεατράνθρωπος, και ενώ ανέβαζα ταυτόχρονα μια παράσταση στο Λονδίνο, μια στο Παρίσι και μια άλλη στη Νέα Υόρκη, βρισκόμουν σε φοβερή ένταση. Το βράδυ δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Αποφάσισα, αντί να το ρίξω στα χάπια, να πάω να επισκεφθώ έναν σοφό δάσκαλο Σούφι, κάπου στο Μάλι.

Τον συνάντησα και θέλησα να του εκθέσω την κατάσταση μου χρησιμοποιώντας μια γλώσσα που, θεωρούσα, πως ήταν ταιριαστή για την περίπτωση: Δάσκαλε, του λέω, αισθάνομαι σαν να είμαι σε ένα σπίτι με πολλά δωμάτια, όπου ακούγονται συνεχώς θόρυβοι. Φεύγω απ’ το ένα δωμάτιο, το ίδιο, οι θόρυβοι συνεχίζονται, το ίδιο και στο τρίτο, το τέταρτο… Τι νομίζετε ότι μπορεί να μου συμβαίνει; Ο Δάσκαλος με κοιτάει προσεκτικά και μετά από μια μικρή σιωπή με ρωτάει, με τη σειρά του: Τα υδραυλικά τα κοιτάξατε;…».

(Τελικά είναι και σε κάτι χρήσιμοι. Έστω και ως αφορμή για συνειρμούς).