Εκατό μέρες κυβέρνηση Μητσοτάκη & Friends με δέκα λέξεις. H αλλιώς : ανέβηκε η μαϊμού στο δέντρο και …», που θα έλεγε ο Βαγγ. Βενιζέλος

Toυ Γ. Λακόπουλου

Τα non papers του Μεγάρου Μαξίμου και οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου έπνιξαν τα ΜΜΕ για το  θαύμα των εκατό ημερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τίμησε τις 100 μέρες του με μια ευχάριστη- για τον ίδιο -συνέντευξη στην οποία εκθείαζε κυρίως την… οικογένειά του. Όλοι δικοί μας είμαστε.

Αν επιβεβαιωθούν κάποιες  κοινοβουλευτικές υπόνοιες, αυτή η συνέντευξη ήταν όλα τα λεφτά. Κάτι σαν «σήμα κατατεθέν» των 100 ημερών.

Σημεία των καιρών. Η ΝΔ υπήρξε η χειρότερη αντιπολίτευση από το 1974, αλλά προβλήθηκε από το σύστημα των «νταβατζήδων» ως σωτήρια εναλλακτική λύση και  αυτό λειτούργησε ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία -με τη βοήθεια και κάποιων Συριζαίων βεβαίως.

Έτσι και τώρα ο ίδιος  μιντιακός μηχανισμός αναφέρεται σε επιτεύγματα που δεν υπάρχουν, ή ΘΑ υπάρξουν και συχνά ανήκουν σε άλλους.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσωπο με ισχυρή βούληση εξουσίας, σκηνοθετήθηκε πριν τις εκλογές ως πολιτικός μεγάλων επιδιώξεων και μετεκλογικά ως «ο καλύτερα προετοιμασμένος πρωθυπουργός». Επικοινωνία και πάλι επικοινωνία.

Αξιόπιστοι πολιτικοί παρατηρητές έχουν άλλη εκτίμηση: σε 100 μέρες αναδείχθηκε πολιτικός των μεγάλων διαψεύσεων. Σε πολλά θέματα μάλιστα ως «πρωθυπουργός υπηρεσίας» – αν όχι «στην υπηρεσία…».

Κανείς από τους προκατόχους του δεν είχε χειρότερες “εκατό μέρες”. Αυτές που προβάλλονται ως «θετικό αποτύπωμα»,  είναι θετικές για κάποιους ενδεχομένως.

Αλλά οι πολλοί δεν έχουν ελπίδα να δουν άσπρη μέρα -αν κριθεί από τα πρώτα δείγματα γραφής: τη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου  και τον πρώτο προϋπολογισμό του.

Ο Πρωθυπουργός δεν ανέλαβε καμία αξιοσημείωτη πρωτοβουλία. Τα ταξίδια στις ΗΠΑ και την Ευρώπη απέτυχαν. Κανείς στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν θέλει να θυμάται την κατευναστική συνάντηση με τον Ερντογάν.

Ενώ παρέλαβε τη χώρα στο υψηλότερο σημείο κοινοτικής και διεθνούς αποδοχής και εμπιστοσύνης της τελευταίας 15ετίας, ο εκπρόσωπός του διατείνεται ότι την «ξανασυστήνει», βαφτίζοντας σημαντικές τυπικές επαφές με ξένους παράγοντες!

Σήμερα προκύπτει εναργώς, ότι η κυβέρνηση αναδείχθηκε από την παραπληροφόρηση, το ψέμα, τις  παλαιοκομματικές υποσχέσεις, τον λαϊκισμό των στελεχών της και τις αθέμιτες πρακτικές έναντι των αντιπάλων της. Πάντα με τη στήριξη μιντιακών και οικονομικώνπαραγόντων,  συνεχίζει να αυτοπαρουσιάζεται με τον ίδιο τρόπο.

Μόνο που πλέον η πραγματικότητα τη συνδέει περισσότερο με την παροιμία που χρησιμοποιεί συχνά ο -αφανής εταίρος της-Βαγγέλης Βενιζέλος για τη «μαϊμού που ανέβηκε στο δέντρο και φάνηκε…»

Ας δούμε λοιπόν τα στοιχεία που διαμορφώνουν το κυβερνητικό προφίλ με δέκα λέξεις:

Μικροψυχία: Ενώ ούτε ο Πρωθυπουργός ούτε κάποιος από τους υπουργούς του  διανοήθηκαν να μιλήσουν για «καμένη γη», δεν είχαν την εντιμότητα να αναγνωρίσουν ότι είναι η πρώτη κυβέρνηση που παρέλαβε διαχειρίσιμη οικονομία και λυμένα κρίσιμα προβλήματα της χώρας. Όπως το  Μακεδονικό, η έξοδος από το Μνημόνιο, η ρύθμιση του τηλεοπτικού τοπίου, η διεθνής αναγνώριση της χώρας κλπ.

Σφετερισμός: Η  κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ αποδεικνύει με τη «γενναιοδωρία» της ότι παρέλαβε τα οικονομικά σε καλή κατάσταση -αλλιώς πώς θα έκανε παροχές;- κρύβει ότι σφετερίζεται το έργο των προκατόχων της.  Η «κοινωνική ευαισθησία της» ασκείται στα πλαίσια του προϋπολογισμού που παρέλαβε από την κυβέρνηση Τσίπρα- τον οποίο εκτελεί μέσα στη καλή χαρά, σαν να ήταν δικός της.

Παραπληροφόρηση: Ως συνέχεια των δυο προηγουμένων παρατηρήσεων η κυβέρνηση επιδίδεται σε όργιο παραπληροφόρησης  για να ιδιοποιηθεί νομοθετικές πρωτοβουλίες της προηγουμένης κυβέρνησης. Π.χ. οι μειώσεις στον ΕΝΦΙΑ, τα ποικίλα επιδόματα, η αποπληρωμή του ΔΝΤ είναι έργο Τσακαλώτου. Η πορεία προς τις αγορές είναι στρωμένη με επιτεύγματα της κυβέρνηση Τσίπρα.  Η χορήγηση συντάξεων, οι 120 δόσεις, το επίδομα θέρμανσης ήταν προγραμματισμένα εντός του έτους από την προηγούμενη κυβέρνηση.

Κωλοτούμπες: Η κυβέρνηση έκανε στροφή 180 μοιρών στα θέματα που αποτέλεσαν την αιχμή της αντιπολιτευτικής τακτικής με αθέμιτο, αδίστακτο, αν όχι και αχρείο τρόπο συχνά. Τώρα αποδέχεται την «προδοτική»συμφωνία των Πρεσπών. Αναγνωρίζει ότι η πυρκαγιά στο Μάτι «ήταν αδύνατον»  να αναχαιτιστεί.  Τα νησιά δεν πλημμυρίζουν πρόσφυγες,  γιατί «ο Τσιπρας δεν φυλάει τα σύνορα».

Τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα μείωνε δεν  τέθηκαν καν προς συζήτηση. Η ανάπτυξη που θα κάλπαζε με 4% προβλέπεται στον προϋπολογισμό της 2,8% και μόλις 2% από το ΔΝΤ και άλλους οργανισμούς. Και το «φρένο στην ανάπτυξη», που τάχα έβαζε ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αδυναμία επίδοξων «επενδυτών» να βρουν κεφάλαια.

Υποκρισία: Το «επιτελικό κράτος», οι «βέλτιστες πρακτικές»και οι «καλή νομοθέτηση» δεν ήταν παρά κόλπο για επιστροφή στο μονοκομματικό κράτος, με υδροκέφαλο πρωθυπουργικό γραφείο που υποκαθιστά τους υπουργούς και μεταφέρει την άσκηση της εξουσίας σε πρόσωπα χωρίς νομιμοποίηση. Εγκαταστάθηκε στο δημόσιο ένας ιστός παραγόντων -από μετακλητούς μέχρι κρατικά στελέχη – για ΙΧ  χρήση του Πρωθυπουργού. Με «αντικειμενική» επιλογή που έγινε από ένα μόνο πρόσωπο που είναι και συγγενής του.

Συγκάλυψη: Το πιο ορατό έργο της νέας κυβέρνησης είναι η οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης σκανδάλων, υπόπτων εκκρεμοτήτων και ανοικτών υποθέσεων μιντιακών και οικονομικών παραγόντων. Στην κορυφή βρίσκεται το σκάνδαλο Νοβάρτις στο οποίο ξεπερνάει όσους αποσιώπησαν το σκάνδαλο του Χρηματιστήριου και έκρυψαν το σκάνδαλο Ζήμενς. Αντί να ζητήσει από τη Δικαιοσύνη συνέχιση της έρευνας,  στρέφεται εναντίον εισαγγελικών λειτουργών και χαρακτηρίζει τη άσκηση του καθήκοντός τους ως συμμετοχή σε σκευωρία.

Εξυπηρετήσεις: Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή ανταποδίδει σε σπόνσορες και υποστηρικτές της όσα της προσέφεραν για να κερδίσει τις  εκλογές. Αδιαφάνεια παντού.  Άλλαξε τη «ενοχλητική» σύνθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Κατάργησε ανεξάρτητες αρχές και αντικατέστησε ακέραιους κρατικούς λειτουργούς. Κατάργησε το πόθεν έσχες για τους μιντιάρχες, προχωράει σε χαριστικές πράξεις  για δάνεια, οφειλές φόρων και εισφορών. Επιδιώκει με αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα να εξαφανίσει ποινικές ευθύνες για πρόσωπα που οδεύουν ήδη προς το εδώλιο.

Αθέτηση:  Οι υποσχέσεις που έδινε προεκλογικά η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης -με την μονότονη φράση “δεσμεύομαι προσωπικά”-έχουν ήδη ακυρωθεί ή παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες. Εκεί που δεν κρύβεται με τίποτε η ασυνέπειά της είναι στις υποσχέσεις προς την πολυθρύλητη» μεσαία τάξη» -που απομύζησαν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Σαμαρά, αλλά το χρέωσαν στον… Τσίπρα. Δεν κάνει απολύτως τίποτε. Ακόμη και τα φορολογικά μέτρα που συζητάει αφορούν τις μεγάλες επιχειρήσεις και οι τους μικρούς και μεσαίους.

Οπισθοδρόμηση: Η κυβερνητική παράταξη δεν δείχνει διάθεση να σεβαστεί τους δημοκρατικούς κανόνες  και το πλαίσιο των δικαιωμάτων που κατοχυρώθηκε στη χώρα από δεκαετίες- και οι ακροδεξιές κραυγές που ακούγονται στο εσωτερικό της αυτό αναδεικνύουν.  Στην Παιδεία παραχωρεί λόγο στην… Εκκλησία. Το μάθημα της Ιστορίας μετατρέπεται σε εργαλείο διαμόρφωσης “εθνικής συνείδησης”. Η ουμανιστική και διεθνής νομική υποχρέωση απέναντι στους πρόσφυγες, υλοποιείται με εγκλεισμούς σε στρατόπεδα.

Αντι-ανάπτυξη: Ο αντιαναπτυξιακός χαρακτήρας της πολιτικής της κωδικοποιείται στον πρώτο προϋπολογισμό της και αποτυπώνεται κατά τομέα στους νόμους της. Το  διαβόητο “αναπτυξιακό νομοσχέδιο” είναι διάσπαρτο αντιλαϊκές, αντισυνδικαλιστικές, αντιπεριβαλλοντολογικές -και εν τέλει αντιαναπτυξιακές -ρυθμίσεις και ρουσφέτια. Οι επενδυτές, που θα ορμούσαν, τώρα εφορμούν στις τράπεζες για να επενδύσουν με τα  λεφτά του ελληνικού λαού.

Περισσεύουν οι διευκολύνσεις σε συμφέροντα με το πρόσχημα του «ξεμπλοκαρίσματος» υποθέσεων- συχνά σε βάρος του περιβάλλοντος και του δημόσιου ταμείου και οσμή σκανδάλων. Οι πρώτες κινητοποιήσεις που ήδη προκάλεσε θα κλιμακωθούν με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο. Ωθούνται οι ασφαλισμένοι σε αμφίβολης αξιοπιστίας ιδιώτες, όπως η ΔΕΗ στέλνει τους πελάτες της σε ανταγωνιστές της και οι τράπεζες τα «κόκκινα δάνεια» των απλών πολιτών σε ληστρικούς διαχειριστές.

Εξ όνυχος τον λέοντα. Τι θέλει και τι μπορεί να κάνει αυτή η κυβέρνηση αποτυπώνεται ήδη στις πρώτες 100 μέρες της.  Το βλέπει όποιος δεν επιτρέπει στον μιντιακό γράσο να θολώσει την όραση και την κρίση του. Είναι θέμα άλλων εκατό ημερών να καλώς ορίσουν οι πρώτοι «κοψοχέρηδες».