Του Νίκου Λακόπουλου
Δεν πέρασαν και πολλές ώρες από όταν ο Πιέρ Μοσχοβισί στην Αθήνα υιοθέτησε το αίτημα του Αλέξη Τσίπρα για το τέλος της λιτότητας και δήλωσε πως «τα πράγματα πάνε καλά». Με ένα δημοσιεύμα του ο Economist επαναφέρει τα σενάρια πως η Ελλάδα πρέπει να εγκαταλείψει την ευρωζώνη- δίνοντας μάλιστα στις πιθανότητες να συμβεί ένα Grexit πιθανότητες που φτάνουν το 60%.
«Δεν πιστεύουμε πως η δεύτερη αξιολόγηση θα έχει ολοκληρωθεί έως τις 20 Φεβρουαρίου, αλλά με τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη που εκκινούν τον Μάρτιο, μία συμβιβαστική λύση μπορεί να βρεθεί ώστε να επιτρέψει τελικά την αποδέσμευση της χρηματοδότησης για την Ελλάδα, και να αποφευχθεί άλλο ένα δραματικό σενάριο πτώχευσης», σημειώνει στην ανάλυσή του ο Economist.
«Παρ’ όλα αυτά», προσθέτει «εάν οι δανειστές επιμείνουν στη δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης να υιοθετήσει περαιτέρω μέτρα λιτότητας ως δικλείδα ασφαλείας σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι συμφωνημένοι στόχοι, το σενάριο πρόωρων εκλογών θα ενισχυθεί σημαντικά».
Δηλαδή, πάλι από την αρχή. Με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν τη Νέα Δημοκρατία να προηγείται με μεγάλη διαφορά η Ελλάδα θα μπει πάλι σε μια περιπέτεια με άγνωστο τέλος, αφού στο τέλος αυτών των εκλογών θα βρεθεί σε μια νέα κατάσταση στην Ευρώπη, χωρίς τον σύμμαχο και φίλο Ολάντ και κατά πάσα πιθανότητα χωρίς την Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τον Ντάισεμπλουμ.
Τα σενάρια αυτά –για πρόωρες εκλογές- δεν θα έχουν βέβαια καμιά βάση, αν η Ελλάδα «συνθηκολογήσει»- όπως φαίνεται να ζητούν οι οικονομικοί υπουργοί της- και –με νέα μέτρα λιτότητας- η αξιολόγηση κλείνει και η Ελλάδα αποφεύγει τις περιπέτειες. Ή μήπως τότε αρχίζουν οι περιπέτειες;
Ήδη υπάρχουν φωνές που λένε καθαρά στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η κυβερνητική παράταξη κινδυνεύει να διαλυθεί –με άγνωστες συνέπειες. Σ΄αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση θα έχει αποδεχθεί όσα ζητούν οι δανειστές, αλλά δεν θα υπάρχει για να τα εφαρμόσει.
Φυσικά, όπως επιδιώκει η κυβέρνηση, σ΄αυτό το παιχνίδι -που μια γερμανική εφημερίδα περιγράφει ως παρτίδα πόκερ, μπορεί να τελικά να κυριαρχήσει «η συμμαχία των λογικών» κατά την έκφραση του Αλέξη Τσίπρα. Οι δανειστές υποχωρούν, τα βρίσκουν μεταξύ τους και με την ελληνική κυβέρνηση και πάνε όλοι μαζί για ούζα στην …παραλία- κατά την έκφραση της Μελίνας Μερκούρη.
Τα λεφτά αρχίζουν να …τρέχουν, η πολυπόθητη ποσοτική χαλάρωση επιτυγχάνεται κι ακόμα καλύτερα το ΔΝΤ αποχωρεί. Ίσως ο πρωθυπουργός φοράει γραβάτα. Όλα όσα είχαν ειπωθεί σβήνονται και όσα ειπώθηκαν, νερό κι αλάτι. Αλλά μάλλον αυτό είναι ένα πολύ όμορφο σενάριο για να γίνει αληθινό- αν και πολλά δημοσιεύματα φέρνουν την Μέρκελ- ενόψει πιθανής αποχώρησης- να αισθάνεται … τύψεις για την Ελλάδα.
Ένα άλλο πιο πιθανό σενάριο είναι οι διαπραγματεύσεις να οδηγηθούν σε αδιέξοδο και η κυβέρνηση να επιλέξει η ίδια τις εκλογές για να περισώσει ό,τι μπορεί και να δώσει την καυτή πατάτα στον περιχαρή Κυριάκο Μητσοτάκη- που άλλωστε είναι ο …καλύτερος. Αλλά τι άλλο θα κάνει ο Μητσοτάκης -που δεν έχει κάνει ο Τσίπρας, που πήρε μέτρα που καμιά άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να διανοηθεί;
Υπάρχει όμως κι ένα ακόμα σενάριο από αυτά τα τρία- όπως τα περιέγραψε την περασμένη βδομάδα το CNN. Το σενάριο αυτό αφορά τον σχηματισμό κυβέρνησης αλλά από αυτή την Βουλή- μάλλον με τρόπο δραματικό ή συνταρακτικό. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως κόμματα χρήσιμα για ένα τέτοιο σενάριο- δεν θα υπάρχουν στην επόμενη Βουλή.
Σε κάθε περίπτωση, τώρα ή το 2018- οπωσδήποτε το 2019- η Ελλάδα θα πάει ομαλά ή ανώμαλα σε εκλογές. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα ποσοστά της «δημοσκόπησης των δημοσκοπήσεων» (τον μέσο όρο εκτίμησης ψήφου πέντε εταιρειών) η ΝΔ παίρνει 29,9%, ο ΣΥΡΙΖΑ 18,3%, η ΧΑ 8%, το ΚΚΕ 6,7%, η ΔΗΣΥ 6,5%, η ΕΚΕ 2,9%, οι ΑΝΕΛ 2,5%, Το Ποτάμι 2%, η Πλεύση Ελευθερίας 2,6%, η ΛΑΕ 1,2% 5,5% ψηφίζουν άλλο κόμμα, ενώ 13,9% των εκλογέων είναι αναποφάσιστοι.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα που δημοσίευσε η Καθημερινή δείχνουν το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη διεκδικεί με αξιώσεις την αυτοδυναμία όποτε κι αν διεξαχθούν οι εκλογές, καθώς του αρκεί να αποσπάσει την εμπιστοσύνη έστω του 1/3 των αναποφάσιστων. Ωστόσο οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν να προβλέψουν όσα θα έχουν συμβεί ως τις εκλογές. Πολύ περισσότερο όλα όσα θα συμβούν στην Ευρώπη.
Αν η Νέα Δημοκρατία δεν καταφέρει μια αυτοδυναμία ή μια στέρεη συμμαχία, η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε απανωτές εκλογές- και οι μεθεπόμενες θα γίνουν με απλή αναλογική. Που μπορεί και να σημαίνει παρατεταμένη πολιτική κρίση, αδύναμες κυβερνήσεις να ανεβοκατεβαίνουν και μια οικονομία που αφού κατά κοινή ομολογία είναι θέμα ψυχολογίας, θα χρειαστεί …ψυχίατρο.
Ίσως να τον χρειάζεται ήδη. Ο ηγέτης που θα καταργούσε τα μνημόνια ζητά πλέον την βοήθεια των Ρότσιλντ. Ο επίδοξος ηγέτης δεν θα ψηφίσει μέτρα που θα ψηφίσει …αν γίνει πρωθυπουργός. Κι η ηγέτης του πιο χρήσιμου κόμματος για έναν κυβερνητικό συνασπισμό δεν συνεργάζεται με “υποτακτικούς” -αν και ήταν υπουργός σε κυβέρνηση τέτοιας συνεργασίας.
Η κατάρρευση μιας τέτοιας συνεργασίας θα οδηγήσει σε νέα κατάρευση του πολιτικού συστήματος, προς όφελος όσων κινούνται έξω από αυτό. Κι όσο για τους επίδοξους σωτήρες με την δραχμή- που ίσως να είναι και το θέμα των επόμενων εκλογών, μίλησαν δια του Λαφαζάνη. Θα φύγουν από το ευρώ για να επαναφέρουν την δραχμή που θα είναι ισότιμη με το …ευρώ.
Υπάρχει βέβαια και η λύση της “εθνικής συνεννόησης”. Το βασικό ερώτημα είναι βέβαια αν δύο ή τρία κόμματα δεν μπορούν να βγάλουν την χώρα από την κρίση- αν δεν είναι αυτά που την γέννησαν- τότε πώς θα μπορέσουν αν συνεργασθούν; Kαι η απάντηση είναι πως δεν θα μπορέσουν. Και το παρεπόμενο ερώτημα είναι αν τα κόμματα αυτά είναι αναγκαίο να συνεργασθούν γιατί πρέπει να είναι στην κυβέρνηση και δεν συνεργάζονται από τώρα.
