Γράφει ο Π. Α. Τζανετής
Η επίσκεψη υπήρξε πολύ άνιση εκ των προτέρων:
ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ: Μετά από μια δεκαετία μνημονίων έχει σαφώς υποτροπιάσει η σχέση κράτους – πελάτη με τις ΗΠΑ, αν υποθέσουμε ότι είχε τερματιστεί με τις συγγνώμες του Clinton προ εικοσαετίας. Πελάτης του προστάτη σημαίνει εξ ορισμού υπάκουος εντολοδόχος! Προστασία σημαίνει ότι τα «φέρνει» το κράτος-πελάτης παντοιοτρόπως και ασυζητητί, είτε με προσχηματικό τρόπο είτε με απροσχημάτιστο.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ: ένας γόνος που η πρώτη του δουλειά ήταν μεγαλοστέλεχος τραπέζης, με μισθό δέκα φορές τον βασικό, απέναντι σε έναν επιχειρηματία, ικανό να πουλήσει παγάκια στους Εσκιμώους.
ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ: Το λάβαρο μας, ένα νέο είδος «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ», το κομίσαμε στον πλανητάρχη που είναι τάχα αφοσιωμένος στην υπεράσπιση του δικαίου όπου γης. Μόλις είχε δολοφονήσει ένα αξιωματούχο αντίπαλης χώρας (μη εμπόλεμης), ο οποίος βρισκόταν επισήμως σε μια τρίτη χώρα. Ανέλαβε δε υπερηφάνως την ευθύνη της εκτέλεσης ενώ εμείς προστρέχαμε να του πούμε για κάποια δίκαιά μας που τα καταπατά ο Erdoğan. Καταφύγαμε δηλαδή σε αυτόν ακριβώς που εξυμνεί εμπράκτως την ωμότητα της ισχύος και απειλεί με το απόλυτο χάος, περιγελώντας το διεθνές δίκαιο.
Ο ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΣ: Στη γεωγραφία θεωρείται γνώση του δημοτικού το να ξεχωρίζεις Πέρσες από Άραβες. Ο Erdoğan, χαρακτήρισε τον Σολειμανί «μάρτυρα» αλλά ο Πρόεδρος σχολίασε πως μεταξύ φίλων υπάρχει κατανόηση. Αντιθέτως ο δικός μας παραλίγο να προλάβει ακόμη και τον Netanyahu επαινώντας το έγκλημα, σε αντίθεση με όλη την υπόλοιπη Ε.Ε. Μια ατάκα ισάξια του «Ευχαριστούμε τους Αμερικάνους!».
Ο ΕASTMED: Δεν ξέρω πόσο είναι ωφέλιμος ή οικολογικός ο αγωγός αλλά τα μέτρα προστασίας του ίσως να ισοδυναμούν με μια de facto υπεράσπιση των ΑΟΖ Κύπρου & Ελλάδας. Βέβαια καμία ευνοική συγκυρία δεν θα οδηγήσει άλλους να συγκρουστούν υπέρ τρίτου αν εκείνος δεν δείχνει αποφασισμένος για κάτι τέτοιο. Μετά από τόσα χρόνια χίμαιρας του κατευνασμού ακούγεται κάπως ανιστόρητο το να είναι οι Ρώσοι με τους Τούρκους ενώ εμείς αναζητούμε την συμμαχία του… Ιμπραήμ.
ΟΙ ΥΠΟΨΙΕΣ: ο Πρόεδρος θεωρεί την Ευρωπαική Ένωση εχθρό του, που τα έχει κρυφά με τους Ρώσους. Πολύ περισσότερο θα ισχύσει αυτό μετά το Brexit. Όταν εμείς αποστασιοποιούμεθα των Γερμανών και του προσφέρουμε μεσογειακή ευθυγράμμιση στα ενεργειακά, ευλόγως επιφυλάσσεται. Με την προσποιητή αμερικανική αφέλεια του ερωτά: Και από τον Χριστοφοράκο τι νέα;
Ο ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΣ: Η σκηνική παρουσία σχεδιάστηκε στο τρίπτυχο αξιόπιστος, προβλέψιμος και προφορά Βοστώνης. Ο υπαινιγμός ήταν σαφής: ούτε Ανδρέας ούτε Τσίπρας ούτε καν Βαρουφάκης! Όμως το πρόβλημα μας δεν είναι παρά η άκρως προβλέψιμη συμπεριφορά της ιθύνουσας τάξης. Έχει γίνει τόσο φανερό πως δεν σκοπεύει να ρισκάρει το παραμικρό ώστε καθίσταται το αίτημα της φαιδρό (μήπως θα μπορούσατε να πολεμήσετε εσείς αντί για εμάς, αν και εφ’ όσον χρειασθεί;)
Η ΚΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΦΗ: Πως εκλαμβάνεται λοιπόν η επίδειξη καλής ανατροφής στις διεθνείς σχέσεις; Ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να καταντήσεις décor στο Οβάλ γραφείο. Όχι μόνο δεν πήρε ο Πρόεδρος θέση για την τουρκική προκλητικότητα όπως σπεύσαμε να κάνουμε εμείς με το Ιράν. Επιπλέον μας διαβεβαίωσε ότι για την Λιβύη μιλά ήδη με σοβαρούς ανθρώπους. Μας εξαίρεσε δηλαδή της συζήτησης όπως είχε κάνει πρώτη η Merkel. Την Τουρκία όμως την καλούν και της προτείνουν μάλιστα να ντυθεί κυανόκρανος.
ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ: Ποιο είναι πιά το δέλεαρ για να πλησιάσει σοβαρός άνθρωπος μια χώρα καθημαγμένη και απειλουμένη, τώρα που χάσαμε και τον υφυπ. Διαματάρη; Μέχρις ότου να δούμε τα δολάρια τους θα επενδύουμε εμείς τα ευρώ μας στην βιομηχανία τους με F-16 αλλά και F-35. Κι όσο για την «συμπαραγωγό» ΕΑΒ, ας επισκευάσει πρώτα τα ελικόπτερα του ΕΚΑΒ και μετά βλέπουμε για τα Stealth.
ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ: Ας πάρουμε ως παράδειγμα τον Άδωνι των επενδύσεων και έστω ότι σοβαρός τις επενδυτής στραβώνεται και εξετάζει το ενδεχόμενο να συζητήσει μαζί του για επένδυση στην ημετέρα δουλοπαροικία χρέους. Ερευνώντας, ανοίγει το διαδίκτυο και πέφτει πάνω στον εν λόγω να πουλάει βιβλία με το κιλό και να ωρύεται «τα λιγουρεύεστε ε;» Η συνέχεια της επένδυσης επί της οθόνης ….
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ: Υπήρξε ανάλογη του επαγγελματισμού αυτής της κυβέρνησης σε όλα τα πεδία. Όλα είχαν χαθεί κατά την προετοιμασία της υπογραφής της αμυντικής συνεργασίας και τίποτε δεν μπορούσε να διασωθεί πλέον στην Ουάσιγκτον, δοθέντων και των παραπάνω παραγόντων. Η καλλιέργεια τόσων πολλών προσδοκιών ας αποδοθεί στον ζήλο των διαγκωνιζόμενων τηλεσχολιαστών.
Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ: Δεν διαφαίνεται καμία περίσκεψη ή αναστοχασμός μετά από μια τέτοια κατάληξη. Τα ΜΜΕ καθησυχάζουν με εμπιστευτικές πληροφορίες τους από τις ιδιωτικές τάχα συζητήσεις! Ωστόσο οι πιο υποψιασμένοι δεν αποκλείουν η κατάσταση πίσω από τις κάμερες να υπήρξε τρις χειρότερη. Δεδομένου μάλιστα ότι συνήθως τα οφέλη που δικαιούται ο ηγέτης του κράτους-πελάτη εξαντλούνται στο επικοινωνιακό επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση οι image makers θα βάλουν τώρα τα δυνατά τους για τον Macron αν και η ζημιά πια έγινε. Αυτή την φορά ο αγενής Sarkozy ήταν Αμερικάνος.