Του Γ. Λακόπουλου
Οι Έλληνες συζητούν για την Επανάσταση, χωρίς έριδες.
Το πιο ενδιαφέρον πρόσωπο στο εφετινό «Φόρουμ των Δελφών» ήταν η Γιάννα Αγγελόπουλου.
Πρώτα εκ των πραγμάτων: εκπροσωπεί στη συγκυρία τους συμβολισμούς της 200ης επετείου από την ελληνική Επανάσταση.
Κυρίως όμως γιατί ήταν η μοναδική από τους ομιλητές που είχε κάτι καινούργιο να πει-και να βρίσκει ακροατήριο: την πορεία της επετείου.
Ήδη στον 5ο μήνα υλοποίησης του σχεδιασμού της, η Γιάννα μπορεί να έχει την ικανοποίηση ότι ο στόχος της πέτυχε-παρά τους περιορισμούς της πανδημίας:
-Όλη η Ελλάδα μιλάει για την Επανάσταση του 1821 και όσα ακολούθησαν. Χωρίς έριδες, διαπληκτισμούς και αντιδικίες για πρόσωπα, πράγματα και γεγονότα. Για πρώτη φορά.
Το δεύτερο σκέλος της επιτυχίας, προκύπτει δια γυμνού οφθαλμού: η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» δημιούργησε αυτοτροφοδοτούμενη επικαιρότητα: τα ΜΜΕ κάνουν συνεχώς αφιερώματα, εκδόθηκαν πολλά βιβλία για την Επανάσταση και διαβάσθηκαν ακόμη περισσότερα, οι επετειακές εκδηλώσεις έχουν καταιγιστικό ρυθμό, το θέμα βρίσκει χώρο στις καθημερινές συζητήσεις.
Εντυπωσιάζει ότι οι αναφορές στα γεγονότα, τους μύθους και τους πρωταγωνιστές του Αγώνα, εξελίσσονται χωρίς τις -τυπικά ελληνικές- προσπάθειες να ξαναγραφεί η Ιστορία από μη ιστορικούς. Και κυρίως χωρίς «ιδεολογικούς» διαχωρισμούς.
Αυτό ήταν γραμμένο στην ούγια του σχεδιασμού εξ αρχής: η Επέτειος να απεικονίζει και ταυτόχρονα να δημιουργεί την εθνική ομοψυχία.
Ως προτεραιότητα της Αγγελόπουλου, αποτυπώθηκε με σαφήνεια στον κύκλο των επαφών της με τα κόμματα: ούτε η κυβέρνηση να προβάλει τη δουλειά της Επιτροπής, ως κυβερνητική δραστηριότητα, ούτε η αντιπολίτευση να την χρησιμοποιήσει για αντικυβερνητική κριτική.
Τελικά ο ετήσιος επετειακός κύκλος αποδείχθηκε το μόνο πεδίο στο οποίο δεν βρήκαν τρόπο να εισχωρήσουν οι συνήθεις κομματικές αντιδικίες. Μοιραία προσαρμοσθήκαν και τα ΜΜΕ. Η εθνική ενότητα στην πράξη.
Ακριβώς με αυτό το πνεύμα η πρόεδρος της Επιτροπής παρουσίασε στο Φόρουμ των Δελφών τον μέχρι τώρα απολογισμό της-και όσα απομένουν να γίνουν.
Όχι ως απαρίθμηση, αλλά ως πηγή έμπνευσης, που δίνει «νέα πνοή» στο συλλογικό εγχείρημα της δημιουργίας ενός κοινού μέλλοντος.
Για πολλούς η 25η Μαρτίου δεν είχε τη λαμπρότητα που περίμεναν. Για αντικειμενικούς λόγους, αλλά και από λάθη πρωτοκόλλου της κυβέρνησης και της προεδρίας της Δημοκρατίας, που δεν έφεραν στην Αθήνα πολλούς ξένους ηγέτες.
Αλλά ο εορτασμός της επετείου στο σύνολό του, θεωρείται ήδη επίτευγμα. Δεν έφτασε απλώς στους πολίτες, αλλά ξεκίνησε από αυτούς.
Παρά τη συνεχή καραντίνα ως τώρα, χωρίς την παραμικρή κρατική χρηματοδότηση, με πλημμελή κυβερνητική υποστήριξη, η επιτυχία προήλθε εκ των έσω: από την αρχική σύλληψη του προγράμματος από την Αγγελοπούλου.
-Αντί να ζητήσει από ειδικούς να υποβάλουν προτάσεις που θα επέβαλε η Επιτροπή της στην κοινωνική βάση, πήγε η ίδια στην κοινωνία και ζήτησε τη συνδρομή της. Το πιο πρωτότυπο μάρκετινγκ διοργάνωσης μεγάλης κλίμακας που εφαρμόσθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Κανένα άλλο δημόσιο πρόσωπο δεν επισκέφθηκε τον τελευταίο χρόνο τόσους πολλούς προορισμούς στη χώρα-ιδίως εκεί που διαδραματίσθηκαν τα κρίσιμα γεγονότα της Επανάστασης.
Ντυμένη συχνά με τις φορεσιές της περιοχής, δεν προσέλκυσε απλώς το ενδιαφέρον των τοπικών πληθυσμών, που έβλεπαν από κοντά το «φαινόμενο Γιάννα». Κινητοποίησε τις τοπικές δυνάμεις και τις έβαλε δυναμικά στο παιχνίδι της αυτοοργάνωσης.
Η αντιστροφή της διαδικασίας, ώστε το πρόγραμμα να προκύψει, «από κάτω», απέδωσε: δήμοι, σωματεία, σύλλογοι, απλοί πολίτες υπέβαλαν πλήθος προτάσεων για την επέτειο συνδυάζοντας το εθνικό γεγονός με τις τοπικές ανάγκες.
Η έκπληξη ήλθε από το εξωτερικό καθώς οι ομογενείς όπου Γης, οργάνωσαν τη συμμετοχή τους και η διασπορά μετέχει στην επέτειο με εντυπωσιακό τρόπο.
Μαζί με τις κεντρικές εκδηλώσεις της Επιτροπής και τη συμβολή της στις υποδομές, θα μιλούσαμε για «λαμπρό» εορτασμό, αν η πανδημία δεν εμπόδιζε τη φυσική λαϊκή παρουσία.
Η Γιάννα διακήρυξε από νωρίς ότι δεν επιδιώκει να εντυπωσιάσει, αλλά να αναδείξει την ουσία της επετείου και γύρω από αυτήν να συσπειρώσει την κοινωνία για το μέλλον.
Στις δημόσιες παρουσίες της φώτιζε τον εορτασμό της ιδρυτικής πράξης γένεσης του νεώτερου ελληνικού κράτους, ως συνεκτική «διαδικασία ειλικρινούς αναστοχασμού και ψύχραιμης αξιολόγησης, της διαδρομής των 200 ετών».
Ο στόχος της «νέας αυτογνωσίας και της συναίσθησης των ισχυρών αλλά και αδύναμων σημείων μας για χαρτογραφήσουμε τις ευκαιρίες και τις δυσκολίες» που θα αντιμετωπίσουμε στο εξής- διαχύθηκε στις εκδηλώσεις και σχεδόν αυθόρμητα, έγινε καθολικά αποδεκτός.
Δημιούργησε εθελοντισμό νέου τύπου που μετουσιώθηκε σε πράξη, δράσεις, λόγο, κείμενα, παραστάσεις, ομιλίες, προβολές και πάσης φύσεως ιδέες εμπλοκής στην επέτειο.
Το πρόγραμμα στο σύνολό του, έτσι όπως επεκτάθηκε στην επικράτεια και διεθνώς, με αλλεπάλληλες εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες έδεσε με τις ανάγκες της συγκυρίας.
Οι παρατηρητικοί διέκριναν ότι για ένα μέρος της κοινωνίας, αλλά και τις οργανώσεις της, υπήρξε και διέξοδος από την ασφυξία της καραντίνας.
Όπως υπήρξε και μοντέλο εργασίας. Το τηλε-μάνατζμεντ που χρησιμοποίησε η Γιάννα για συζητήσεις, επαφές ,συσκέψεις και συνεννοήσεις, είχε την ίδια εμπροσθοβαρή λογική που ανέδειξε τη διοργανώσεων Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 σε ιστορικήεθνική επιτυχία.
Η μέθοδος οργάνωσης της επετείου τελικά λειτούργησε παιδαγωγικά, σαν οδηγός για πολλές δραστηριότητες. Ήδη κάποια πράγματα γίνονται πλέον όπως οι δράσεις για να τιμηθεί η 200ετηρίδα.
Είναι ένα τμήμα από την άυλη παρακαταθήκη που θα αφήσει η επέτειος, μαζί με τις υποδομές που δημιουργήθηκαν και τις ανάγκες που καλύφθηκαν, στο όνομα της επετείου.
Αυτή η παραγωγική διάσταση του εορτασμού που ατενίζει το μέλλον, θα αναδειχθεί καλύτερα το προσεχές φθινόπωρο στη συνάντηση όλων των παραγωγικών ομάδων της χώρας στο συνέδριο για την «Ελλάδα του 2040».
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
