Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Εμφανίζεται ως βιονικός. Παιδί – θαύμα. Με εμπειρίες, επιτυχίες, περιπέτειες, μπίζνες, ρίσκα, λεφτά και δραστηριότητες που σπανίως συναντώνται όλα μαζί σε άνθρωπο της γενιάς του.
Τι θυμίζει, τι θυμίζει; Όσοι αναζητούν σε τι παραπέμπει η αιφνίδια εμφάνιση του εξ Αμερικής Στέφανου Κασσελάκη και τα συμφραζόμενα που τη συνοδεύουν, μην το βασανίζουν: την εμφάνιση του «θρυλικού» Κοσκωτά στα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Τηρουμένων των αναλογιών βεβαίως και τότε είχε εμφανιστεί ένας άγνωστος που αυτό-λανσαρίστηκε ως παιδί θαύμα. Ας θυμηθούμε τι έλεγε ακόμη και η πολύπειρη Ελένη Βλάχου για τον «πανέξυπνο χοντρούλη με τα πέντε παιδάκια». Και τι έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής- στρώνοντας το δρόμο του …
Πρώτα αγόρασε την… τράπεζα στην οποία εργαζόταν, μετά αγόρασε εφημερίδες, περιοδικά και ομάδες και αφού αγόρασε και πολιτικούς – και δημοσιογράφους φυσικά- ήταν έτοιμος να αγοράσει ολόκληρη την Ελλάδα. Όλα με αναφορά την. .. επιτυχία του στις ΗΠΑ.
Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε.
Ο Κασσελάκης δεν θέλει να αγοράσει τίποτε. Εκτός από την «αγορά» πολιτικής υπόστασης, που μπορεί να απολήξει στην «αγορά» ρόλου αρχηγού, κόμματος και…Πρωθυπουργίας. Λίγο φαντασιακό, αλλά έτσι προβάλλεται.
Εμφανίζεται ως βιονικός. Παιδί- θαύμα. Με εμπειρίες, επιτυχίες, περιπέτειες, μπίζνες, ρίσκα, λεφτά και δραστηριότητες που σπανίως συναντώνται όλα μαζί σε άνθρωπο της γενιάς του.
Με μόλις μια απλή τοποθέτηση στο ψηφοδέλτιο Επικράτειας του ΣΥΡΙΖΑ- που πέρασε απαραίτητη- θεωρεί ότι απέκτησε τις προϋποθέσεις να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος. Σαν τον Κοσκωτά που από το γκισέ, μετακόμισε στην πολυθρόνα του ιδιοκτήτη σε μια νύχτα.
Θέλει να πάρει το κόμμα του Τσίπρα και να το αλλάξει από πολιτικό φορέα με ιστορικές και ταξικές αναφορές σε …μηχανή επικράτησης. Οχι με βάση την ιδεολογική του ταυτότητα, αλλα κατά τις επιλογές του ιδίου που βασίζονται σε ό,τι αποπνέει ο… αριστερός – και ανοϊκός πλέον- Μπάιντεν! Όπου δεν επαρκεί προβάλει ως πρότυπο και ο… Ομπάμα. Σε ποιους απευθύνεται;
Ο σύντροφος Κασσελάκης εμφανίσθηκε στο ελληνικό πολιτικό και μιντιακό στερέωμα με τους δικούς του επικοινωνιακούς όρους- που δεν έχουν ουσιώδη σχέση με την πολιτική και την ουσία της, αλλά βασίζονται αποκλειστικά στο πολιτικό μάρκετινγκ.
Δικαίωμά του. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τον δέχεται ως υποψήφιο, ενώ δεν έχει τις προϋποθέσεις του Καταστατικού, της Πολιτικής Διακήρυξης και της ιδεολογικής του ταυτότητας – και τη διαδρομή του- απλώς επιβεβαιώνει την κρίση στην οποία βρίσκεται πλέον το κόμμα που καταποντίστηκε πρόσφατα, ενώ πίστευε ότι βρίσκεται στο κατώφλι της εξουσίας.
Δικό τους είναι το κόμμα, όποιον θέλουν χρίζουν υποψήφιο και όποιον θέλουν βγάζουν πρόεδρο. Αλλωστε είναι χαρακτηριστικό ότι ο άνθρωπος που …ανακάλυψε τον Κασσελάκη, είναι ο Παύλος Πολάκης. Με δική του πρόταση μπήκε στο Επικρατείας, όπως λέγεται και με δική του παρότρυνση είναι υποψήφιος-, αντ’ αυτού. Αν και βίοι καθόλου παράλληλοι.
Και σ΄ αυτό κάποιοι μας δούλευαν. Άφηναν να εννοηθεί ότι ο Πολάκης μόλις και μετά βίας μετείχε τελικά στο ψηφοδέλτιο των Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ . Ενώ αυτός είχε την άνεση ακόμη και να τοποθετεί πρόσωπα της επιλογής του υποψήφιους βουλευτές Επικρατείας.
Από ένας από τους βασικούς υπευθύνους για τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ, προκύπτει ενορχηστρωτής της διαδοχής του Τσίπρα στο πρόσωπο του Κασσελάκη. Ο οποίος εμφανίζεται ως λάτρης του πρώην Πρωθυπουργού- για χάρη του οποίου εγκατέλειψε τον Μητσοτάκη. Αλλά η διάθεσή του να τον αγκαλιάσει από πολιτική άποψη, έχει προφανή στόχο: να τον πνίξει . Κι αυτόν και το δημιούργημά του!
Αλλά αυτό είναι πρόβλημα του Τσίπρα, που τον καταπίνει, – όπως κατάπινε τον Πολάκη και άλλους.
Το θέμα είναι η γιγαντιαία επιχείρηση επιβολής του Κασσελάκη- που δεν αντιπροσωπεύει τίποτε πέρα από τον εαυτό του. Η ελληνική κοινή γνώμη καθίσταται θύμα μιας οργανωμένης σκηνοθεσίας, για εμφάνιση του Κασσελάκη ως προσώπου που τέμνει όχι μόνο την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της πολιτικής στην Ελλάδα. Ως φορέας του «ελληνικού ονείρου»- θα μας τρελάνει…
Του αποδίδεται πολιτικό βάρος, ενώ δεν έχει σχέση με τους άξονες της εγχώριας πολιτικής: τα κοινωνικά συμφέροντα που εκφράζει ένα κόμμα, τις θέσεις του στα εθνικά θέματα, το ρόλο του στην οργάνωση της κοινωνίας, την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, τις ιεραρχήσεις της οικονομίας και της παραγωγής , την κατανομή του παραγομένου πλούτου.
Εκφράζει μόνο μια… μανατζίριαλ ικανότητα επιβολής επί του… Μητσοτάκη. Λίγο χλωμό. Ο Μητσοτάκης , με τα κουσούρια του γόνου, εκπροσωπεί σήμερα μια ιστορική παράταξη, την οποία μπορεί να αντιμετωπίσει μια άλλη παράταξη. Δεν είναι μαν του μαν, το παιχνίδι. Ο Κασσελάκης τίνος εκπρόσωπος είναι; …
Δικαίωμά του να νομίζει ότι θέλει και εφόσον « λεφτά υπάρχουν» να το υποστηρίζει τεχνικά με σύγχρονες μεθόδους επικοινωνίας. Από την ελληνική πολιτική σκηνή δεν έλειπε ποτέ το πνεύμα του Αρμάνδου Δελαπατρίδη .
Το πρόβλημα για την κοινή γνώμη είναι ότι μένει ανυπεράσπιστη, στην επίθεση κατάκτησής της από τον Κασσελάκη και το σύστημα που τον υποστηρίζει. Οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που οφείλουν να την προστατεύουν δια της ενημέρωσης βρίσκονται σε βαθύ ύπνο, ή λιγώνονται με τον Κασσελάκη.
Η δουλειά τους όμως δεν είναι να πλασάρουν με θαυμασμό όσα αραδιάζει ο πιο περίεργος επίδοξος αρχηγός κόμματος της Αριστεράς, που θα μπορούσε να υπάρξει. Είναι να ερευνήσουν αν είναι αλήθεια όσα υποστηρίζει.
Από την εμφάνισή του ο 5ος υποψήφιος στις αρχαιρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ για τη μετά Τσίπρα ηγεσία, έχει παραθέσει καταιγισμό πληροφοριών για τη ζωή του, την οικογένειά του και τη διαδρομή του.
Δεν μιλάμε για τις θεωρίες που εμφανίζει ως πολιτικές θέσεις και στόχους. Στην Ελλάδα, οποιοσδήποτε μπορεί να λέει ό,τι του κατεβαίνει. Και να βρίσκει ακροατήριο. Ακόμη ο Βασίλης Λεβέντης μπήκε στη Βουλή ως αρχηγός κόμματος- στον Κασσελάκη θα κολλήσουμε;
Το θέμα είναι αυτά που εμφανίζονται ως γεγονότα, πραγματικά περιστατικά και υπαρκτές καταστάσεις ισχύουν, ή απλώς μας παραμυθιάζει. Προσπαθώντας να είναι ότι δηλώνει.
Αν πάρουμε την «ιδρυτική» παρουσία του, με μανιφέστο «Με λένε Στέφανο…» και όσα έχει αναφέρει ο ίδιος δημοσίως, μαζί με όσα προωθεί το σύστημα προβολής του, προκύπτουν δεκάδες ερωτήματα για δεκάδες υποθέσεις και το πόθεν έσχες του. Για τον ίδιο, τον πατέρα του, τις δραστηριότητές του, τους χορηγούς τους, τις επαφές του στις ΗΠΑ, τη διείσδυσή του στον ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί να είναι όπως τα λέει, παρά τις αντιφάσεις, τις αναντιστοιχίες, τις τερατολογίες και την υστεροβουλία που τα διακρίνει. Αλλά δεν αρκεί να εγγυάται οι ίδιος για την ακρίβειά τους. Πρέπει να προκύπτουν διασταυρωμένα. Διάολε μέσα: για υποψήφιο αρχηγό του δεύτερου κόμματος πρόκειται. Για την αξιωματική αντιπολίτευση. Γουρούνι στο σακί θα πάρουν;
Κανένα ΜΜΕ και κανείς δημοσιογράφος δεν έψαξε την αλήθεια στους ισχυρισμούς του Κασσελάκη. Με την επιφύλαξη κάποιοι να το ψάχνουν και να ακολουθήσουν τα μαντάτα του, το σύστημα ενημέρωσης αποδέχεται αβασάνιστα τους δικούς του ισχυρισμούς.
Τα ΜΜΕ μηρυκάζουν τα στοιχεία της διαδρομής του χωρίς στοιχειώδη δημοσιογραφικό έλεγχο. Καμία έρευνα στο παρελθόν του, στο περιβάλλον του, στις επιχειρήσεις του, στην οικονομική του κατάσταση, τη σχέση του με πρόσωπα και καταστάσεις.
Ιδίως στους πραγματικούς λόγους της εμπλοκής του στην πολιτική- εκτός από την αδικία που είχε στο …Κεφάλαιο, όπως λέει.
Ετσι, ενώ πλημυρίζει η επικαιρότητα με πληροφορίες, στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε τίποτε γι’ αυτόν. Για την ακρίβεια ξέρουμε όσα ο ίδιος θέλει να ξέρουμε. Τα ΜΜΕ δεν κάνουν τη δουλειά που είναι ο πυρήνας της αποστολής τους: να τον ξεσκονίσουν, μέχρι τρίτης γενεάς.
Με την Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία, δεν μπορεί να παίζει κανείς…. Ειδικά όταν έρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. …
Έτσι ακριβώς την είχαμε πατήσει και με τον Κοσκωτά. Η ελληνική δημοσιογραφία στα χειρότερά της. Αν προκύψει ότι και αυτή τη φορά έχασε την τιμή της, σε ποιον θα απολογηθεί;
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
