Η γυναικοκτονία της Θέμιδος

Tου Ιωάννη Δαμίγου

Δεν υπάρχει ημέρα, εβδομάδα, μήνας χωρίς την συνεχιζόμενη γυναικοκτονία της Θέμιδος, στον τόπο μας! Χωρίς πρωτοσέλιδα εφημερίδων, χωρίς αφιερωμένες εκπομπές, χωρίς εξέταση αυτοπτών μαρτύρων, μα κυρίως χωρίς κανείς να αναζητά το … πτώμα της! Οι δολοφόνοι της, που είναι πολλοί, κυκλοφορούν ανάμεσά μας ως δικαστικοί, συνήγοροι, εισαγγελείς, δικηγόροι και κράτος.

Η Θέμις δεν φορά παρωπίδες και δεν κρατά ζυγαριά για βαλάντια εξαγοράς! Παρωπίδες φορούν αυτοί που εκτελούν και προκαθορίζουν αποφάσεις, αποφεύγοντας να αντικρύσουν την …  απεχθή για αυτούς αλήθεια και κρατούν την ζυγαριά, ως μέτρηση ακριβείας, του ποσού που θα καθορίσει την επικράτηση της ,,, συγκάλυψης  ή της … απαλλαγής των κατηγοριών! Χώρια την … νόμιμη(!) … παραγραφή παράνομων ενεργειών, τελεσθέντων εντός ή εκτός υπηρεσίας(!), ακόμα και με το πέρας χρόνου(!). 

Για τέτοια απονομή δικαιοσύνης με …  παρωπίδες ,έχουμε να κάνουμε! Δηλαδή ένα αλισβερίσι συμφερόντων σε δημοπρασία προσφορών! Και όλο αυτό το συνονθύλευμα “λειτουργών”, πληρώνεται από όλους εμάς αδρά, αλλά και από “προσφορές” συμφερόντων! Κατά τα άλλα αυτή η κλισέ πρόταση όλων περί “εμπιστοσύνης” στην Ελληνική δικαιοσύνη, ακούγεται συνομοτικά κολάσιμη και προκλητική!

Όταν πρόεδροι, εισαγγελείς και δικαστικοί αποκλείουν αποδεικτικά στοιχεία και μαρτυρίες γιατί έτσι, όταν μεγαλοδικηγόρος (κατά το μεγαλοδημοσιογράφος), αλωνίζει κυριολεκτικά στην αίθουσα του δικαστηρίου, σαν σε δικό του μπαρ, όταν απειλεί και τρομοκρατεί μάρτυρες ευθέως, τότε οι “λειτουργοί” έχουν … ξεχάσει τις νυχτερινές ωτοασπίδες στα αυτιά τους!  Άσε που τελευταίως πάσχουν από μεταδοτική νόσο αμνησίας … συρταρώνοντας ξεχασμένους φακέλους!

Εμπιστοσύνη λοιπόν, στην δικαιοσύνη που έχει πεταχτεί μέχρι την … τράπεζα, καμιά, παρά μόνο αν “ψαχτούμε” όλοι βγαίνοντας! Η ανομία εορτάζει κάθε ημέρα! Αθωώνονται οι ένοχοι και ενοχοποιούνται οι αθώοι! Και δεν μιλά κανείς, ούτε ψίθυρος! Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, μεγάλοι άνθρωποι! Οι κατά συρροή  γυναικοκτόνοι της Θέμιδος, με γνώρισμα την προκλητικότητα, εξακολουθούν το ίδιο τραγικό παιχνίδι σε βάρος αυτών που αναζητούν, αν είναι δυνατό, το δίκαιο! Εφόσον αυτά τα ανείπωτα συμβαίνουν στο ύψιστο δικαίωμα της απονομής δικαιοσύνης, τρέχα γύρευε τι επικρατεί και σε όλα τα υπόλοιπα πεδία της … δημοκρατίας.

Το γελοίο σε μια αίθουσα δικαστηρίου, είναι η εικόνα του Χριστού επάνω και πίσω από τον πρόεδρο, καθώς και ο όρκος πριν την εξέταση! Ο διάολος έχει χιούμορ! Είναι και … χριστιανοί βλέπεις! Α, όλα κι όλα!