Του Ιωάννη Δαμίγου
Τι σπουδαία αφετηρία ευγενών αισθημάτων παράγει η κομψότητα του πνεύματος. Πόσο αναγκαία και απαραίτητη είναι η προσπάθεια καλλιέργειας της. Επίπονη μα λυτρωτική η συνεχής προσέγγισή της και η συντήρησή της. Χρήσιμη για την σωστή αντιμετώπιση της χυδαίας ωμότητας των πολλών, κατά την στιγμή της ραγδαίας κατάρρευσης ιδεών και αξιών της φθίνουσας κοινωνίας. Υπεράσπιση της ανθρώπινης υπεροχής, αυτή της καθαρής και αμόλυντης σκέψης, της λογικής τέλος.
Η κομψότητα του πνεύματος, της σκέψης, καταφύγιο στον αγοραίο κατακλυσμό της πλαστής εικόνας, στην επιθετική αγένεια του ενστίκτου, στην μάταιη προσπάθεια εντυπωσιασμού. Το κάλπικο, το γυαλιστερό, το προσποιητό, που γητεύει με το ρηχό του, το εύκολο και πρόσκαιρο,τον αδαή,τον επιπόλαιο. Ακόρεστο το κοινό, καταναλώνει ποσότητες ανοησίας, καταστροφών, πόνου και τρόμου, με τέτοια ταχύτητα και δίψα, που οι παραγωγοί δεν θα προλάβαιναν την καλλιέργεια των “προϊόντων”, αν δεν συνέβαλε σε αυτό και ο παράγοντας τύχη.
Απέναντι λοιπόν στο απύθμενο θράσος, την περίσσια άνεση δήθεν και στον τρομαχτικό λαϊκισμό, μόνο η κομψότητα του πνεύματος και της σκέψης αποτελεί το αντίπαλο δέος. Η καθαρότητα του στόχου, η ψυχραιμία της στρατηγικής, ο σχεδιασμός δράσης και η απλότητα της αλήθειας. Δεν εξαπατάς, δεν υπόσχεσαι, μόνο προσπαθείς να είσαι κατανοητός, ευθύς και λιτός. Χωρίς πίνακες στατιστικής, χωρίς νούμερα και μεγέθη, με την ειλικρίνεια της αντιμετώπισης της μεγάλης δυσκολίας.
Εάν αυτοί προβάρουν εδώ και καιρό επιβάλλοντας το νέο μοντέλο του ωμού καπιταλιστικού αδιεξόδου, αυτό της μεταπολιτικής ανοησίας, ας προτάξουμε το μοντέλο αμεσότητας της επεμβατικής αριστεράς. Δημιουργώντας εκείνες τις ελκυστικές συνθήκες να σε πλησιάσει η κοινωνία αναζητώντας και όχι εσύ αυτήν εξηγώντας, πράγμα αδύνατον. Δύσκολο ναι, μα πρέπει να αλλάξουμε με την σειρά μας, ξεφεύγοντας από τον στείρο τρόπο της πειθούς. Να αποτελέσεις πόλο έλξης, εκθέτοντας τα φρέσκα ποιοτικά σου προϊόντα σου σε κοινή θέα, να μυρίζουν άρωμα νέας ιδέας, να αναδύουν προοπτική, να ορίζουν ένα καλύτερο μέλλον.
Μόνο με την κομψότητα του πνεύματος, της σκέψης ως πηγή, να αφήσουμε, όπως πολύ σοφά μου είπε μια φίλη, ένα κόμμα να ψηφίζουν τα παιδιά μας.