Η ποινικοποίηση της αντιπολίτευσης: Το νέο «δόγμα Μητσοτάκη»

Της Νικόλ Λειβαδάρη

την συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ» ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατήγγειλε την αξιωματική αντιπολίτευση για «υγειονομικό και κοινωνικό σαμποτάζ». Της καταλόγισε «διαβρωτική και διχαστική συμπεριφορά», κράτησε στη πρώτη γραμμή το αφήγημα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υποκινεί τις διαδηλώσεις που διασπείρουν τον κορονοϊό, και επέμεινε ότι το πολιτικό μορατόριουμ που πρότεινε ο Αλέξης Τσίπρας όσο διαρκεί η πανδημία συνιστά εκβιασμό.

Για την ακρίβεια, δεν επέμεινε απλώς – προχώρησε το αφήγημα κι ένα βήμα παραπέρα: Επανέφερε, δια της πλαγίας, την θεωρία των δύο άκρων, ταυτίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με την ακροδεξιά, τον λαϊκισμό και τον τραμπισμό.

«Ακόμη και σήμερα», είπε αναφερόμενος στον Αλέξη Τσίπρα, «δεν παίρνει αποστάσεις από το σύνθημα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» όπως τον κάλεσα. Δεν το κάνει γιατί τελικά αυτό πιστεύει. Αλλωστε πουθενά στον κόσμο κόμμα της αντιπολίτευσης δεν καλεί σε συναθροίσεις. Μόνον ακραία κόμματα, όπς π.χ. το AfD στην Γερμανία το κάνουν. Και βέβαια οι οπαδοί του Τραμπ που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο.

Αυτό που εννοεί ως μορατόριουμ ο κ. Τσίπρας είναι να μην νομοθετεί η Βουλή και να μην αποφασίζει η κυβέρνηση υπό την απειλή των διαδηλώσεων. Με άλλα λόγια λέει «ναι» στον δρόμο αλλά «όχι» στον νόμο. Να μην ψηφίζονται νομοσχέδια για τα οποία έχει ψηφιστεί η κυβέρνηση και να μην λειτουργεί το κράτος. Θέλει δηλαδή, την Δημοκρατία σε καραντίνα».

Εν ολίγοις, κατά τον πρωθυπουργό, η κριτική για το αποτυχημένο lockdown είναι «σαμποτάζ», η συνταγματική υποχρέωση άσκησης αντιπολίτευσης είναι «διαβρωτική», και η εκδοχή να μην προωθούνται, εν μέσω ακραίων συνθηκών, νομοθετήματα που γενούν κοινωνικές εκρήξεις συνιστά απειλή για την Δημοκρατία.

Πίσω από αυτό το πλαίσιο, στην Κουμουνδούρου βλέπουν «νέο δόγμα» Μητσοτάκη – ένα δόγμα που, με άλλοθι στην πανδημία, έχει στόχο την απονομιμοποίηση έως και ποινικοποίηση της αντιπολίτευσης.

Η θεωρία λίγο απέχει από το «δόγμα Βορίδη» περί θεσμικού αποκλεισμού της αριστεράς από την εξουσία, εκφράστηκε στην πιο προωθημένη εκδοχή της από τον «νονό» Αδωνι Γεωργιάδη – «δεν θα γίνουμε γουρούνια επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κυλιστούμε στην λάσπη» – και, προ της συνέντευξης Μητσοτάκη, οριοθετήθηκε από την κυβερνητική εκπρόσωπο.

Η Αριστοτελία Πελώνη κατήγγειλε την αξιωματική αντιπολίτευση για «κορονοκαπηλεία, ανευθυνότητα, και έλλειψη σοβαρότητας» επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είπε το αυτονόητο (και, σίγουρα, όχι ό,τι όποιο… σκληρό έχει ακουστεί ποτέ από αντιπολιτευόμενο κόμμα): Ότι τα «έξυπνα μέτρα» της κυβέρνησης έχουν φέρει τους πολίτες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.

Στην πιο αθώα εκδοχή, η κυβέρνηση θα ήταν ευτυχής εάν στην χώρα δεν υπήρχε αντιπολίτευση, εάν οι πολίτες έμεναν ησύχως κλεισμένοι στα σπίτια τους, και η ίδια προχωρούσε απερίσπαστη, άνευ ερωτήσεων και άνευ κριτικής, το μεταρρυθμιστικό της έργο. Στην πιο επικίνδυνη εκδοχή, ίσως και να βρίσκεται στον πειρασμό να επιδιώξει την απονομιμοποίηση της κριτικής και της διαμαρτυρίας ακόμη και με θσμικούς τρόπους.

Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν το θεωρούν απίθανο. Συνδέουν την ρητορική Μητσοτάκη με κινήσεις όπως τα εξώδικα σε εφημερίδες που δημοσίευσαν τις καταγγελίες για βασανισμούς στην ΓΑΔΑ ή το ένταλμα σύλληψης Βαξεβάνη, θυμίζουν τις δηλώσεις Χρυσοχοϊδη περί «βιντεοσκοπικού ακτιβισμού» και του μηνύματος Γεραπετρίτη ότι πρέπει να υπάρξουν «αναχώματα» στα «fake news» του διαδικτύου, και δεν αποκλείουν κυβερνητική ρυθμιστική παρέμβαση σε πρώτο χρόνο στα social media – τον χώρο, όπου σ’΄αυτή την συγκυρία φουντώνει το κύμα μαζικού αντιπερισπασμού στην μονοδιάστατη πληροφόρηση από τα συμβατικά μέσα ενημέρωσης.

Κατά το «δόγμα Μητσοτάκη» όλα αυτά θα μπορούσαν να συγκροτούν την θωράκιση της δημοκρατία απέναντι στην απειλή του «ακραίου λαϊκισμού» και του «συριζαϊκού τραμπισμού». Σε μια άλλη ανάγνωση, θα μπορούσαν να είναι απλώς η ελληνική εκδοχή του ορμπανισμού.

ΑΠΟ ΤΟ TVXS