Του Χάρη Τσιόκα
Με αφορμή τη πρόταση Μέρκελ -Μακρόν για τη χρηματοδότηση 500 δις ευρώ μερικές σκέψεις.
Μικρό το ποσό και δυσανάλογο στο πρόβλημα της κρίσης που πλήττει περισσότερο τις χώρες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας και του Νότου.
Η πρόταση στηρίζεται στην αρχιτεκτονική της Ευρώπης των πολλαπλών ταχυτήτων, του γαλλογερμανικού άξονα και των μονομερών επιδιώξεων της Γερμανίας. Με απλά λόγια συντηρεί την Ευρώπη που λαοί και κυβερνήσεις πλέον αμφισβητούν για τη συνοχή της.
Είναι κατώτερη των προσδοκιών των προτάσεων που κατατέθηκαν από τις χώρες του Νότου για ευρωομόλογο, αμοιβαιοποίηση του χρέους και δίκαιη κατανομή των βαρών σε όλα τα κράτη μέλη. Και το σημαντικότερο αφήνει ασαφή τους χρόνους , τους όρους , τους τρόπους και τις υποχρεώσεις για την πρόσβαση, ενώ δυστυχώς φαίνεται να αντλεί το ποσό από τον κοινοτικό προϋπολογισμό.
Πώς λοιπόν θα στηριχθούν άμεσα οι πληττόμενες οικονομίες και κλάδοι όπως αυτοί της Ελλάδας; Χρειάζεται μια άλλη Ευρώπη και η Ελλάδα με πολλαπλές συμμαχίες έπρεπε να συμπαρατάσσεται ενεργά με τις δυνάμεις που συμμετέχουν στο εγχείρημα αλλαγής των συσχετισμών που αναπαράγουν ανισότητες βορρά -Νότου και περιφερειακές εξαρτήσεις.
Δυστυχώς, ενώ η χώρα ασφυκτιά η ΝΔ παθητικά και δειλά αναμένει…
Ο δρόμος των συμμαχιών που άνοιξε τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου και τώρα ο Αλέξης Τσίπρας στη Μεσόγειο, τα Βαλκάνια , στο Νότο και πάνω απ όλα με τη συμπόρευση των δυνάμεων του ευρύτερου χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της αριστεράς και της οικολογίας είναι ώρα να αποκτήσει νέα δυναμική για μια Ευρώπη με συνοχή ανάπτυξη και αλληλεγγύη…