Θανάσης Πλεύρης: Ενας Τεταρτοαυγουστιανός στη ΝΔ!

Του Ανδρέα Δεληγιάννη

Μπορεί να το πει κανείς και επιτυχία για τον Κυριάκο Μητσοτακη- αν και ο πραγματικός έπαινος ανήκει στον Αντώνη Σαμαρά- αλλά είναι η απόλυτη αποτυχία του: η ΝΔ εκτός από ενεργούμενα του Παπαδοπούλου και φίλους του Λεπέν και εκτός από  παιδιά του Γ. Καρατζαφέρη -ήτοι πρόσωπα με ακροδεξιό παρελθόν-  περιλαμβάνει και κάτι χειρότερο σήμερα:  ένα μέλος της  φασιστικής οργάνωσης 4η Αυγούστου του Κώστα Πλεύρη.

Είναι ο γιος του, Θανάσης Πλεύρης, πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ που προσχώρησε το 2012 στη ΝΔ  μαζί με τον Βορίδη και τον Άδωνι- τριάς ομοούσιος και αχώριστος.

Κανείς δεν γνώριζε μέχρι σήμερα ότι ο υιός Πλεύρης υπήρξε Τεταρταγουστιανός. Το ομολόγησε ο ίδιος πρόσφατα, όταν κατηγορήθηκε ότι το 1996 μετείχε σε εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής.  Το  documentonews.gr τον ρώτησε σχετικά και η απάντηση  είναι ένα ακόμη παράσημο για τον Κυριάκο:

ΑΠΟ ΤΟ DOCUMENTO.GR

“Το 1996 μόλις τελείωσα το λύκειο και αμέσως μετά το θάνατο των τριών αξιωματικών στα Ίμια, συμμετείχα σε πορείες διαμαρτυρίας για την πτώση του ελικοπτέρου. Ουδέποτε συμμετείχα σε πορεία που οργάνωσε η Χρυσή Αυγή. Ενδεχομένως σ’ αυτές τις πορείες να συμμετείχαν μέλη της ΧΑ. Ποτέ δεν υπήρξα μέλος της ΧΑ. Υπήρξα μέλος της νεολαίας του κόμματος που είχε κάνει ο πατέρας μου και από εκεί και πέρα η πορεία μου είναι γνωστή στο ΛΑ.Ο.Σ και στη Νέα Δημοκρατία»

Αν παραβλέψουμε ότι μπερδεύει τη σειρά τον γεγονότων- δεν μπορεί πρώτα να τέλειωσε το λύκειο και μετά να πήγε στην πορεία για τα Ίμια, γιατί προηγήθηκαν κατά ένα εξάμηνο- το ότι δηλώνει ευθέως πως υπήρξε μέλος της Νεολαίας της  4ης Αυγούστου είναι συγκλονιστικό.  Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να τεθεί αυτομάτως  εκτός  ΝΔ.

Όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης κάνει προσπάθειες να αποδείξει ότι η σχέση του με τον Κώστα Πλεύρη  περιορίζονται σε κάτι συνεντεύξεις που του έπαιρνε -με τον δέοντα σεβασμό -και στις πωλήσεις των βιβλίων του,  έρχεται κάποιος και – ανεξάρτητα από το είναι γιος του- δηλώνεις ότι ήταν ενταγμένος στις  γραμμές του “κόμματος”. Της <4ης Αυγούστου> καιτ ου εκλογικού της  σχήματος < Πρώτη γραμμή>

Όταν ο Βορίδης προσπαθεί να πει ότι ήταν απλώς “ακτιβιστής της Δεξιάς”, ως εντολοδόχος του Παπαδόπουλου, κάποιος λέει ότι ενσυνείδητα μετείχε στις δράσεις της πιο ακραίας οργάνωσης του ακροδεξιού χώρου. Και όμως είναι ακόμη στέλεχος της ΝΔ.

Αν ανατρέξει κανείς στα γεγονότα θα διαπιστώσει ότι  οι περιθωριακές ομάδες της ακροδεξιάς -νεοφασίστες- χουντικοί, βασιλόφρονες- εκείνης της περιόδου ήταν συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ τους. Μιχαλολιάκος, Βορίδης, πατήρ Πλεύρης,  και άλλα άνθη, συνεργάζονταν  μεταξύ τους και συχνά κατέβαιναν καις  τις εκλογές μαζί.  Ουσιαστικά ήταν ένας χώρος με τις ίδιες  επιδιώξεις και  διαγωνισμούς  μικροηγετών που τον διεκδικούσαν.

Μέχρι που ήλθε ο Καρατζαφέρης και με την μαεστρία του -και το κανάλι του-  συνένωσε πολλούς της μισαλλόδοξης Δεξιάς  στον ΛΑΟΣ, τους έκανε βουλευτές και έβγαλε και νέα φυντάνια,  όπως ο  Άδωνις Γεωργιάδης, ο Θανάσης Πλεύρης και ο Βερόπουλος. Τους έφταιξε και καθωσπρεπική βιτρίνα με πρόσωπα όπως  η Νίκη Τζαβέλα, ο διπλωμάτης Γεωργίου και άλλοι, μέχρι την ώρα που τον πούλησαν όλοι μαζί και προσχώρησαν στον Σαμαρά.

Ο Μητσοτάκης τους κληρονόμησε, αν και με τον Γεωργιάδη ήταν κολλητός  από πριν. Αλλά δεν τους έβαλε στο περιθώριο. Αντίθετα τους αναβάθμισε  δίνοντάς τους αξιώματα. Μέχρι που του πήραν τα ηνία του κόμματος και τώρα λειτουργούν σαν ηγετική ομάδα στη ΝΔ και επιβάλλουν πολιτική γραμμή  και ιδεολογία. Ουσιαστικά επιχειρούν να μετατρέψουν τη ΝΔ σε μεγάλο ακροδεξιό κόμμα κατά τα πρότυπα της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς.  Ήδη δεν χάνουν την ευκαιρία να ταυτίζονται με τους ηγέτες της…

Η περίπτωση Πλεύρη όμως επιβαρύνει περισσότερο την κατάσταση και θέτει στον Μητσοτάκη το ερώτημα: θα διατηρήσει ως συνεργάτη του ένα -καθ’ ομολογίαν του -μέλος της 4ης Αυγούστου;  Ο υιός Πλεύρης δηλώνει  τη συμμετοχή του στην φασιστική οργάνωση του μπαμπά του, σχεδόν με υπερηφάνεια. Και πάντως δεν την αποκηρύσσει. Έτσι η ΝΔ εκτός από τους χουντικούς τους, βασιλικούς και την ομάδα ΛΑΟΣ, έχει “επισήμως” και εκπρόσωπο της 4η Αυγούστου στις γραμμές της. Τι μένει;