Του Γ. Λακόπουλου
Ο Γιώργος Κατρούγκαλος είναι συγκροτημένος πολιτικός. Και ως τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ξεπερνώντας προσωπικές δυσκολίες που θα λύγιζαν άλλους, κρατάει με υπευθυνότητα ψηλά την σημαία της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον τομέα του.
Αλλά πλέον βρισκεται αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα: τις θέσεις Βαλντέν για τα ελληνοτουρκικά, που υπονομεύουν τον ρόλο του και ακυρώνουν τη δουλειά του.
Ο εκ των προσχωρησάντων δια της «Γέφυρας» στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα διατύπωσε απόψεις που δεν αιφνιδιάζουν κανέναν σε ό,τι αφορά τον ίδιο.
Δεν είναι όμως συμβατές με όσα προτάσσουν δημοσίως ο Πρόεδρος του κόμματος και ο τομεάρχης Εξωτερικών. Αλλά ουδείς τον αποδοκίμασε από την Κουμουνδούρου. Αν αυτό σημαίνει οι απόψεις Βαλντέν γίνονται ανεκτές και -ας συγκρούονται με τις τοποθετήσεις της ηγεσίας- ο Κατρούγκαλος έχει πρόβλημα κύρους και ο ΣΥΡΙΖΑ πρόβλημα γραμμής.
Διόλου δεν θα διευκόλυνε την αξιωματική αντιπολίτευση να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ. Να έχουν δυο γραμμές. Μια διατυπώνουν ως κόμμα και μια άλλη που προβάλλει η διαλυτική ομάδα στην οποία ανήκει ο Βαλντέν. Το θέλει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ;
Οι θέσεις Βαλντέν – εφόσον παραμένει στο κόμμα βάζουν τρικλοποδιά στον Γιώργο Κατρούγκαλο, ως καθημερινό διαχειριστή, της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς δικαιούται να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Αλλιώς θα βρίσκεται μπροστά σε ερωτήματα στο δημοσιά διάλογο.
-Συμφωνεί και ο ίδιος με τις θέσεις Γεραπετρίτη και θεωρεί «ανεύθυνη και δημαγωγική τοποθέτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης», που διατυπώνει ο… ίδιος και ο Τσίπρας;
-Συνυπογράφει την αυθαιρεσία Βαλντέν για δίλημμα «διάλογος ή πόλεμος»;
-Δεν αντιλαμβάνεται και αυτός, όπως Βαλντέν, προς τι «η επί μήνες κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεών μας που επέφερε την αντίστοιχη κινητοποίηση των Τούρκων» (!!!) και «τα συνεχή στρατιωτικά γυμνάσια, οι ασκήσεις με Γάλλους και Άραβες που μας στοιχίζουν εκατομμύρια;”.
-Διαφωνεί αλά Βαλντέν με τις εξοπλιστικές δαπάνες;
-Θεωρεί «σαμποτάζ» στο διάλογο με την Τουρκία συμφωνία με την Αίγυπτο;
-Πιστεύει ότι ως χώρα «διαφημίσαμε τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όσο γίνεται πιο προσβλητικά για τους Τούρκους»;
-Τους προσβάλαμε όταν «εξαγγείλαμε άσκηση για την ημέρα της εθνικής γιορτής της Τουρκίας, παραβαίνοντας τα συμφωνημένα και υποστηρίζοντας ψευδώς πως αυτή ήρξατο χειρών αδίκων».
-Είναι κι αυτός αντίθετος στη θέση «δεν συζητάμε παρά μόνο οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδα, υπαναχωρώντας από το «κεκτημένο» των διερευνητικών συνομιλιών του παρελθόντος“;
-Αντιτίθεται, όπως ο Βαλντέν, στις κυρώσεις, τις οποίες όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει πιο έντονα από την κυβέρνηση; Με το απίστευτο επιχείρημα Τουρκίας θα «αντιδράσει με σκλήρυνση των πολιτικών της» και «η τουρκική κοινή γνώμη να συσπειρωθεί γύρω από τον Ερντογάν»;
-Πιστεύει ότι η στρατηγική των κυρώσεων, στην οποία επενδύει η κυβέρνηση –και ακόμη περισσότερο η αντιπολίτευση– «βασίζεται σε αυταπάτες, είναι όμως και επικίνδυνη, διότι οδηγεί κι αυτή, έστω με μικρή παράκαμψη, στη σύγκρουση»;
Είναι και θέση του ΣΥΡΙΖΑ και την υποστηριχθεί ο Γιώργος Κατρούγκαλος ότι πρέπει «να αποκλείσουμε την πολεμική αντιπαράθεση, τερματίζοντας τα στρατιωτικά μέτρα και τη ρητορική και τη δυναμική που οδηγεί σε αυτά» και να «εγκαταλείψουμε τις κυρώσεις» , αρκούμενοι στην καταδίκη των προκλήσεων… εφόσον «απέχουμε και εμείς»;
Είναι θέση του ΣΥΡΙΖΑ «να αναγνωρίσουμε το προφανές: πως η έκταση της επήρειας των νησιών μας για τον καθορισμό της ΑΟΖ είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης ή διαιτησίας»;
-Βάζει και ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ τη υπογραφή του για να «σταματήσουμε τις προσπάθειες «περικύκλωσης» της Τουρκίας με ανούσιες και προκλητικές κινήσεις και συμμαχίες (Ισραήλ, Ιράκ, Αρμενία, Κούρδοι κ.λπ.).-που ήταν βασική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ όταν κυβερνούσε; Με την ευκαιρία: δεν πρέπει να μιλήσει και ο Νίκος Κοτζιάς, ως υπουργός που χάραξε αυτές τις πολιτικές;
-Μπορεί να υπογράψει -ως προοδευτικός πολιτικός ο ίδιος και ως κόμμα- τη θέση «να δείξουμε ευελιξία στο ζήτημα της ατζέντας του διαλόγου, διαχωρίζοντας τις διερευνητικές συνομιλίες, όπου προφανώς θα τεθούν οι θέσεις και των δύο πλευρών, όχι μόνο οι δικές μας, από τις καθαυτό διαπραγματεύσεις, όπου η ατζέντα θα πρέπει να συμφωνηθεί, και φυσικά όχι με υιοθέτηση των θέσεων της μιας μόνο πλευράς»;
Δεν υπάρχει λόγος να χαρακτηρίσουμε τις απόψεις Βαλντέν. Χαρακτηρίζονται από μόνες του. Ο άνθρωπος δεν ξέρει τι λέει. Αλλά αυτό πιστεύει, αυτό λέει -και είναι ειλικρινής.
Με την εξωτερική πολιτική και τα εθνικά θέματα όμως δεν παίζουμε. Μπορεί ο καθένας να έχει τη γνώμη του, αλλά εν προκειμένω μας ενδιαφέρουν οι θέσεις της κυβέρνησης των κομμάτων και των επίσημων εκπροσώπων τους.
Ο Βαλντέν μπορεί να θέλει να μας τρελάνει. Το δοκίμασε και άλλες φορές και δεν το κατάφερε.
Αν έχει βαλθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ όμως να μας τρελάνει -με την ανοχή αυτών των απόψεων, με αμφισημίες και δεύτερες ατζέντες, όπως ο Μητσοτάκης- οφείλει να το δηλώσει για να το ξέρουν οι πολίτες.
Και αυτός που πρώτος πρέπει να ξεκαθαρίσει την κατάσταση είναι ο Γιώργος Κατρούγκαλος. Αλλιώς θα αρχίσει όλοι θα αρχίσουν να σκέφτονται ότι στην Κουμουνδούρου έπαθαν Βαλντέν.
