Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
«Ποιός νοιάζεται τι βιβλίο πήρε μαζί του ο κατηγορούμενος ως κατά συρροήν παιδεραστής;», ήταν η αυτονόητη, νομίζω, απορία μου καθώς, αναζητώντας ενημέρωση για την υπόθεση Λιγνάδη, έπεσα επάνω σε ένα… τιτανοτεράστιο – για το μέγεθος της είδησης που μεταφέρει – δημοσίευμα, με τίτλο «Το βιβλίο που πήρε μαζί του, στο κρατητήριο, ο Λιγνάδης”.
Ύστερα, διαβάζοντας ότι το βιβλίο που ο άνθρωπος αυτός πήρε μαζί του ήταν «Ο Μάγος» του Τζον Φόουλς, κατάλαβα. Και νομίζω ότι κατάλαβα αυτό που κατάλαβαν όλοι οι μυημένοι στη λογοτεχνία και στην ανθρώπινη ψυχοπαθολογία , αναγνώστες του συγκεκριμένου βιβλίου:
● Η «μη είδηση» ότι ο Λιγνάδης πήρε μαζί του στο κρατητήριο το βιβλίο «Ο Μάγος» του Τζον Φόουλς, έγινε είδηση και… τιτανοτεράστιο δημοσίευμα σκόπιμα, υπό την επιμελημένη επίβλεψη και διαρροή των νομικών και πολιτικών συνηγόρων του.
● Ο Λιγνάδης θέλησε, το λογοτεχνικό φορτίο του “Μάγου”, να φανεί και να λειτουργήσει ως σημείο – αν όχι της ψυχοπαθητικής του προσωπικότητας, της διαταραγμένης ψυχοσύνθεσης που επιθυμεί να προσχηματιστεί για την πάρτη του. Και αυτό, βέβαια, προϊδεάζει για τη στρατηγική της υπερασπιστικής του γραμμής.
Που, κατά το μάλλον ή το ήττον, θα στοχεύει στην νομική προστασία ενός … ιδιοφυούς μεν, «σαλταρισμένου» δε, καλλιτέχνη, χρήζοντος ψυχιατρικής υποστήριξης.
Εδώ ένα απ’ τα… τιτανοτεράστια δημοσιεύματα:https://www.ethnos.gr/…/146975_dimitris-lignadis-biblio…