Ιβάν Σαββίδης: O επενδυτής που ανέβασε τον Κυριάκο στο δένδρο- όπως θα έλεγε ο …Βενιζέλος!  

Toυ Γ. Λακόπουλου

Πρώτα λίγη ιστορία. Από το 1984, όταν έπεσε στα χέρια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η ΝΔ βρέθηκε αγκαλιά με επιχειρηματικά συμφέροντα. Το ΠΑΣΟΚ θα ακολουθούσε με τον Σημίτη και τους υπολοίπους.

Το είδος του αγκαλιάσματος αναδείχθηκε με την γνωστή επιταγή του Αρ. Αλαφούζου που δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ το 1993 και την εξομολόγησή του: “O Μητσοτάκης μου ζητούσε συνέχεια λεφτά”.

Προέκυψε επίσης από τον κρυφό λογαριασμό της διαβόητης ΜΑΥΟ –που ανέδειξε ο Κ. Λαλιώτης– στην οποία  κατέθεταν υπερ της ΝΔ οι εφοπλιστές του Λονδίνου.  Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις στις οποίες εμπλέκονται άνθρωποι που δεν ζουν πλέον.

Ακόμη και η ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1992-93 αποτέλεσμα αυτού του αγκαλιάσματος ήταν: η μια πλευρά συγκρούσθηκε με την άλλη. Τα ‘διαπλεκόμενα συμφέροντα”, κατά τον ιστορικό όρο του τότε Πρωθυπουργού, είχαν αρχίσει να αναμετρώνται… εντός της ΝΔ.

Η σύγκρουση με τον Καραμανλή

Ίσως όμως η πιο χαρακτηριστική, αλλά και πιο δραματική πλευρά αυτής της ανάρμοστης σχέσης αναδείχθηκε όταν ο Κ. Καραμανλής  ως Πρωθυπουργός επιχείρησε να την καταργήσει και να αποκόψει το κόμμα του και το δημόσιο βίο  από τη χειραγώγηση των “νταβατζήδων”.

Όσο ήταν στην αντιπολίτευση απλώς δεν τους άρεσε η απροθυμία του να συναγελασθεί μαζί τους. Όταν πήρε την κυβέρνηση και βρήκαν κλειστές τις  πόρτες του – ενώ παράλληλα άρχισε, με τη νομοθεσία για τον βασικό μέτοχο ,η επιχείρηση ακύρωσης της “συγκυβέρνησης” που είχαν επιβάλει – του κήρυξαν ανίερο πόλεμο.

Στην ουσία η ίδια η  ΝΔ έφαγε έναν αρχηγό της επειδή προσπάθησε να αποκαταστήσει το κύρος της πολιτικής και να  αναιρέσει τη διαπλοκή και να την αποσυνδέσει από τα συμφέροντα. Όνομα και μη χωριό…

Ο Καραμανλής έφυγε και τα επιχειρηματικά συμφέροντα επέστρεψαν στη ΝΔ. Ο Σαμαράς είχε ανοικτές πόρτες στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το πήγε παραπέρα. Ενώ στη σύγκρουση του με τον Τσίπρα  για τις τηλεοπτικές άδειες  κανονικά θα έπρεπε να ταχθεί με το Τσίπρα- γιατί ήταν σύγκρουση αναμεσά στην πολιτική και όσους ήθελαν να την κατευθύνουν- πήρε το μέρος  συγκεκριμένης επιχειρηματικής ομάδας και ζήτησε εκλογές -ανατροπής του Τσίπρα- πριν καν σαραντίσει στην ηγεσία της  ΝΔ.

Έκτοτε  η αξιωματική αντιπολίτευση τάσσεται και το μέρος της μερίδας εκείνης της ελληνικής επιχειρηματικης τάξης που δημιουργήθηκε και επιβιώνει χάρη στο κρατικό χρήμα. Πάνε μαζί και σχεδόν προκλητικά και το ένα χέρι νίβει το άλλο. Όταν έχουν πρόβλημα με το νόμο, σπεύδει η ΝΔ κατά της … κυβέρνησης.

Η εμφάνιση του Σαββίδη και ο Κυριάκος

Μετά από αυτά πάμε στην επικαιρότητα. Με αυτό το ιστορικό -κομματικό και οικογενειακό- είναι απορίας άξιο τι ακριβώς προσπαθεί να πετύχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιτιθέμενος στον επιχειρηματία  Ιβάν Σαββίδη.

Πήγε προσωπικά στη Βουλή για να καταγγείλει μια ρύθμιση προστίμων της ΣΕΚΑΠ -που του ανήκει- τα οποία είχαν επιβληθεί προ Σαββίδη. Περίεργη σπουδή. Όπως περίεργη ήταν και η αξίωσή του, από τη Βουλή πάλι, θα έχει λόγο στη γραμμή του ΔΟΛ η στις επιχειρηματικές  κινήσεις του Ψυχάρη, ως ιδιώτη.

Οι τελευταίες δηλώσεις του είναι ακατανόητες:

 Αναρωτιέμαι αν εξαργυρώνει γραμμάτιο ο κ. Σαββίδης. Αναδεικνύεται η καινούρια διαπλοκή στο πρόσωπο του κ. Σαββίδη. Όποιος αγοράζει μια επιχείρηση την αγοράζει με τις υποχρεώσεις της, έχω να απαντήσω για την ΣΕΚΑΠ. Πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση για Σαββίδη. Με επτά στελέχη των ΑΝΕΛ ήθελε κανάλι ο κ. Σαββίδης. Δεν θα επιτρέψω να Ουκρανοποιηθεί η πολιτική ζωή στη χώρα”.  

Δηλαδή; Γιατί ακριβώς κατηγορεί τον Σαββίδη; Γιατί έκανε επενδύσεις στη χωρά με δικά του λεφτά; Έτσι αντιλαμβάνεται την ανάπτυξη; Γιατί θέλει να αποκτήσει μέσα ενημέρωσης; Γούστο του και  καπέλο του, εφόσον τηρεί τους νόμους και πληρώνει;

Για τη ΣΕΚΑΠ τι ακριβώς αντιπροτείνει; “Ας κλείσει”  όπως είπε ωμά ο αντιπρόεδρος του; Ή “ας μην την έπαιρνε, αν δεν ήθελε” που είπε ο ίδιος  από τηλεοράσεως και δεν σηκώθηκαν και οι πέτρες;

Χριστοφοράκος ναι, Σαββίδης όχι…

Το βιογραφικό του συγκεκριμένου επιχειρηματία δεν έχει κάτι μεμπτό. Γιος εργατών με ελληνική καταγωγή από τον Πόντο είναι στα 58 του σήμερα ένας ακόμη αυτοδημιούργητος Έλληνας της διασποράς.

Ξεκίνησε από εργάτης στην καπνοβιομηχανία, σπούδασεε, εκ παραλλήλου οικονομικά, μετά την σοβιετική κατάρρευση δραστηριοποιήθηκε στην ρωσική καπνοβιομηχανία επιχειρηματικά και σήμερα βρίσκεται στην κορυφή της.

Επεκτεινόμενος και σε άλλους τομείς  δημιούργησε όμιλο με δεκάδες εταιρίες που τον κατατάσσουν, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό «Forces» ,στην 30η θέση των πλουσιότερων της Ρωσίας!

Κάποια στιγμή  -έχοντας και επιστημονικό έργο-μπήκε και στην πολιτική και έγινε βουλευτής με το κόμμα του Πούτιν, αφού είχε αποσπάσει διάφορες διακρίσεις. Η εμφάνιση του στην Ελλάδα έγινε από τον αθλητικό χώρο- επί Σαμαρά. Διόλου παράξενο καθώς έχει και στη  Ρωσία ποδοσφαιρική ομάδα. Η σχέση με την Ελλάδα εδράζεται στην πολυετή  δράση του ως επικεφαλής  ελληνικών κοινοτήτων και σωματείων.

Το 2013 πήρε την  ελληνική ιθαγένεια, αν και τα ελληνικά του. Ουδέν παράξενο. Απλώς τα ελληνικά του δεν τον βοηθούν και στο δημόσιο χώρο κινείται με διερμηνέα. Γνωστά πράγματα. Αυτό που δεν είναι γνωστά είναι τα κίνητρα όσων του επιτίθενται. Όπως δεν είναι  γνωστό τι κάνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τον αποκαλεί  στην τηλεόραση “ξένο επενδυτή”!  Ή να λέει ότι  η κυβέρνηση “του χαρίζει πρόστιμο από λαθρεμπόριο”, σαν να πρόκειται για  …δικό του λαθρεμπόριο.

Γιατί πλασάρει  σαν  …κρατική χρηματοδότηση την ένταξή του -με άλλες επιχειρήσεις- σε ένα νόμο απάλειψης προστίμων που δεν τον αφορούν και δεν έχουν και νόμιμα με βάση τα συμφραζόμενα της συγκεκριμένης επένδυσης;

Τι συνιστά παρανομία στην περίπτωσή του; Γιατί έγινε στόχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και έβγαλε στα κεραμίδια τον πρόεδρο της ΝΔ;  Γιατί ανέβηκε στα δέντρα, όπως θα έλεγε  ο Βαγγέλης Βενιζέλος;

Πώς νοείται μέσα ενημέρωσης να τον συγκρίνουν με τον Καλογρίτσα; Πόσους σαν τον Σαββίδη βάζουν τα κεφάλαια τους σε ελληνικές επιχειρήσεις μέσα στην κρίση; Ποιο είναι το ατόπημα και γιατί ελέγχεται; Γιατί θέλει να γίνει μιντιάρχης;

Γιατί μπορούν να έχουν κανάλια άλλοι επιχειρηματίες΄-με στελέχη της ΝΔ στο τιμόνι, ακόμη και πρώην υπουργούς της- αλλά όχι  ο ίδιος;

Πώς θεμελιώνεται ως μομφή η πρόθεσή του να πληρώσει για να αποκτήσει  τηλεοπτική συχνότητα, αλλά δεν υπάρχει μομφή για όσους κατάλαβαν και καταχρώνται τις συχνότητές για τρεις δεκαετίες; Ποτέ μίλησε εναντίον τους ο πρόεδρος της ΝΔ;

Ποιον τον έπεισε να υιοθετήσει  την  τερατολογία για την “ουκρανοποίηση”-μετά την …”Μαδουροποίηση”;

Γιατί δεν μπορεί ένας επιχειρηματίας να εκφράζει τη γνώμη του για την πολιτική κατάσταση, αν πρόκειται να είναι κατά του Μητσοτάκη και υπερ του Τσίπρα, αλλά μπορεί να το κάνει όταν μιλάει υπερ του και της ΝΔ;

Τι πάει να πει ¨μίλησε σκληρά εναντίον μου, εξοφλώντας γραμμάτια στον Τσίπρα”. Σιγά μην έχει την ανάγκη του Σαββίδη ο Τσίπρας για τον αντιμετωπίσει.

Σε τι είδους ελεύθερη οικονομία πιστεύει ο Κυριάκος όταν βάλει εναντίον  επένδυση που δεν έχει διαπράξει καμία παρανομία- αλλά το κόμμα του συντάσσεται με “επενδυτές”που μπαινοβγαίνουν σε ανακριτικά γραφεία;

Τι είδους λογική είναι ότι Σαββίδης πήρε τη ΣΕΚΑΠ φτηνά  από το Σαμαρά  το 2013- σα και να …ήξερε ότι το 2017 ο Τσίπρας θα του χαρίσει το πρόστιμο- που επιβλήθηκε προτού την πάρει  αυτός;

Σε τελευταία ανάλυση μιλούν για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; Μπορεί να καταγγέλλεται ως αθέμιτη η σχέση με τον Σαββίδη, αλλά να είναι θεμιτή η σχέση με τον Χριστοφοράκο;

Ποιος είναι με ποιον

Η αλήθεια είναι ο ομογενής Ιβάν Σαββίδης συνοδεύεται από μια μυθολογία που αφορά το παρελθόν του, τα κεφάλαιά του, αλλά ενδεχομένως και τα κίνητρά του και ενίοτε καταλήξει στο ερώτημα: είναι δικά του τα λεφτά ή των Ρώσων;  Ακούγονται πολλά για σχέσεις του με πολιτικούς και χρηματοδότησή τους. Όποιος έχει απορία γιατί δεν το ψάχνει;

Από κει και πέρα η φαντασία καλπάζει- κατά τα συνήθη. Τώρα καλπάζει τόσο ώστε ορίζει και την πολιτική λογική της ΝΔ, υπό την περίεργη νοοτροπία: εμείς μπορούμε να έχουμε φίλους επιχειρηματίας και καναλάρχες, ο Τσίπρας όχι.  Η σχέση με τον Σαββίδη στο πυρ το εξώτερον. Με όσους μας φιλοξενούν στα δελτία τους κανένα πρόβλημα.

Χωρίς να έχει βρεθεί οτιδήποτε σε βάρος του  συγκεκριμένου επιχειρηματία, πέρα από φήμες, ο Κυριάκος τον πυροβολεί επειδή … δεν είναι φίλος του. Για λογαριασμό του μόνο;  Γιατί δεν πυροβολεί τον Κυριακού, τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, ή όποιον άλλον συνδέει την επιχειρηματικότητα με την μιντιακή παρουσία;  Τα καλά και συμφέροντα;

Ο Σαββίδης όσο αιφνίδια και αν εμφανίσθηκε στην ελληνική επιχειρηματική αρένα, τόσο αξιόπιστος είναι. Παράδοξος μερικές φορές, αλλά αξιόπιστος. Με σχέσεις με πολιτικά πρόσωπα, αλλά όχι ενός κόμματος αποκλειστικά.  Δεν ρωτάει τους βουλευτές και τους ευρωβουλευτές του ο Κυριάκος- και η Φώφη, με τον Βενιζέλο επίσης.

Ίσως κανένας άλλος τα τελευταία χρόνια δεν στήριξε τη χώρα με πραγματικά κεφάλαια και όχι με αέρα κοπανιστό -ή με προσδοκία να τα πάρει από την πίσω πόρτα -όσο αυτός. Διασώζει επιχειρήσεις με ρίσκο.

Το «Μακεδονία Παλλάς» θα έκλεινε. Η ΣΕΚΑΠ θα ήταν σε τουρκικά χέρια  και η Σουρωτή σε πολυεθνικές.  Ο ΠΑΟΚ θα ήταν ακόμη χρεωμένος και στο περιθώριο.

Υπάρχει ένα ευρύς κύκλος επενδυτικών δραστηριοτήτων στις οποίες προστέθηκε και το λιμάνι Θεσσαλονίκης. Ουδείς ψόγος. Κανείς δεν τον βρήκε ανακόλουθο σε κάτι. Μπορεί να αρέσει, αλλά δεν έχει να απολογηθεί για κάτι.

Οι απόψεις του είναι δικαίωμα του. Οι επιλογές του γούστο του και καπέλο του. Δεν τον ψάχνουν οι εισαγγελείς. Τον ψάχνουν οι κυβερνήσεις να βάλει πλάτη στην οικονομία.

Ας μην κρυβόμαστε. Το προφανές πρόβλημα για μια ομάδα πολιτικών και για μια ομάδα επιχειρηματιών – διασυνδεδεμένο μεταξύ τους- είναι η πρόθεση του Σαββίδη να μπει στο χώρο των μέσων ενημέρωσης. Για την ακρίβεια να μπει με καθαρούς  όρους δηλαδή με δικά του λεφτά κάτι που δεν βολεύει γιατί εκθέτει τις αεριτζίδικες πρακτικές.

Ετσι συνέβη πριν από χρόνια με τους Αγγελόπουλους που έβαλαν  δικά του υγιή χρήματα στον “Ελεύθερο Τύπο”, χωρίς να επιδιώκουν να πάρουν δουλειές και προμήθειες. Χαλούσαν τη πιάτσα και έπεσαν να τους φανέ όσοι ρουφούσαν με το καλαμάκι το δημόσιο χρήμα, τα τσιράκια τους και οι γελωτοποιοί του βασιλέως στα ΜΜΕ.

Τους έκαναν κριτική οι κρατικοδίαιτοι που κόπτονται για την ιδιωτική οικονομία και τη διαφάνεια-και τώρα κυκλοφορούν με δικηγόρους.

Το  θέμα που έχουν αυτές οι δυο ομάδες με την επενδυτική είσοδο του Σαββίδη στο μιντιακό τερέν, είναι το ενδεχόμενο να στηρίζουν τα μέσα του τον… Τσίπρα και την Αριστερά. Προσπαθούν να το αναδείξουν σαν έγκλημα καθοσιώσεως.

Αν το έκανε υπέρ του Μητσοτάκη, και της Δεξιάς θα τον είχαν κάνει Θεό.  Εδώ μια απάντηση υπάρχει: όπως λέει ο Κυριάκος, “αν δεν τους αρέσει, να πάνε στη Βενεζουέλα”.

 

-,