Του Γιάννη Πανούση
Οι ειδωλολάτρες είχαν τα θέατρα και τα τσίρκα,
οι χριστιανοί τα μυστήρια
Ν. Καζαντζάκης, Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
Η άσκηση της εξουσίας χωρίς ιδεολογικό πρόσημο, εκτός από ουδετεροτεχνοκρατική και προσωποποιημένη, αποδεικνύεται και αναποτελεσματική, διότι ούτε οι κυβερνώντες είναι μηχανές ακριβείας, ούτε οι κυβερνώμενοι αυτορρυθμιζόμενα γρανάζια.
Από εκεί όμως μέχρι την ‘’Επιχείρηση Χταπόδι’’, όπου οι θολές, ξεπερασμένες, αναχρονιστικές κι εντέλει επικίνδυνες ιδεοληψίες, που έχουν σφηνώσει στο μυαλό κάποιων, υπάρχει μία απόσταση ή μάλλον ένα ολισθηρό μονοπάτι, το οποίο καλά θα κάνει να μη διαβαίνει ένα σύγχρονο κόμμα.
Η ‘ξεκάρφωτη’ και έωλη θεωρία των τσιτάτων και των σκισμένων σελίδων με αποσπάσματα και σπαράγματα του 19ου αιώνα, τα οποία επιχειρήθηκε από ορισμένους ιθύνοντες του ΣΥΡΙΖΑ- να επιβληθούν στην ελληνική κοινωνία του 21ου αιώνα, κυρίως δια της αλλαγής ‘προτύπου’, είχαν καταστροφικές συνέπειες.
Συνετέλεσαν στη συσπείρωση ενός προοδευτικού-ακόμα και αριστερού- τμήματος του εκλογικού σώματος εναντίον αυτής της νοοτροπίας και πρακτικής με τα γνωστά αποτελέσματα [αλλά δυστυχώς όχι ακόμα κομματικά συμπεράσματα].
Όσο νωρίτερα κατανοήσουν οι διανοούμενοι[;] του ΣΥΡΙΖΑ [και οι διάφοροι ΟΦΑ συνεργαζόμενοι] ότι ο πολιτισμός, η παιδεία, η ηθική δεν επιβάλλονται με οδοστρωτήρες που περνάνε από πάνω και ισοπεδώνουν κάθε διαφορετική άποψη των πολιτών, τόσο το καλύτερο για το μέλλον του υπό ανασχηματισμό ΣΥΡΙΖΑ.