Του Ανδρέα Δεληγιάννη
Όσοι αποκρυπτογράφησαν τη σχετική αναφορά του Πρωθυπουργού κατά την ομιλία του στην ΚΕ του κόμματος του κατάλαβαν: δεν πάει άλλο με τον Γιάννη Στουρνάρα. Ο άνθρωπος που, ως διορισμένος εξωκοινοβουλευτικός υπουργός Οικονομικών, διόρισε κατ’ ουσίαν, τον εαυτό του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος – εξοβελίζοντας τον επιτυχημένο Γιώργο Προβόπουλο– με σύμφωνη γνώμη του Σαμαρά, αλλά όχι και του συγκυβερνώντος Βενιζέλου, τραβάει διαρκώς το αντικυβερνητικό σκοινί του. Αδιαφορώντας για τις συνέπειες στη χώρα.
Από τη στιγμή που ανέλαβε άρχισε κόντρα με τον ΣΥΡΙΖΑ και με την κυβέρνησή του, της οποίας εκ της θέσεως του όφειλε να είναι οιονεί σύμβουλος. Αν για κάποια θέματα μπορούσε να ισχυριστεί ότι έχει δικαίωμα γνώμης – αν είναι δυνατόν να συνιστά δικαίωμα η υπονόμευση της κυβέρνησης από τον κεντρικό τραπεζίτη- στο θέμα των τραπεζών έχει όχι δικαίωμα, αλλά υποχρέωση στήριξής. Αντί γι’ αυτό στο παρασκήνιο ρίχνει λάδι στη φωτιά. Έτσι ξεπερνάει τα όρια.
Βεβαίως η σημερινή κυβέρνηση τα ήθελε και τα έπαθε: δε ασχολήθηκε κανείς σοβαρά με το «φαινόμενο Στουρνάρα». Από την αρχή της σταδιοδρομίας του. Δεν κατέγραψε πώς ένας θιασώτης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας έκανε καριέρα με διορισμούς σε κρατικές θέσεις.
Δεν αναζήτησε γιατί όταν ανέλαβε την Εμπορική Τράπεζα εξαερώθηκε το τεράστιο ποσό που έχει πάρει η προηγουμένη διοίκηση από τη πώληση της Ιονικής. Ούτε προβληματίσθηκε κάποιος με το πως ένας άνθρωπος που βρέθηκε σε κρίσιμες θέσεις την εποχή του στημένου κόλπου του Χρηματιστηρίου εμφανίσθηκε εν συνεχεία να διευθύνει…. χρηματιστηριακή εταιρία, ή πώς του ανατέθηκε το ΙΟΒΕ.
Δεν θα μάθουμε γιατί ο Σαμαράς επέμενε να κάνει υπουργό Οικονομικών κάποιον που προερχόταν -υποτίθεται- από το άλλο κόμμα τη συγκυβέρνησης του, όταν ο αρχηγός του άλλου κόμματος δεν τον ήθελε και δεν το έκρυβε, προτείνοντας ευλόγως ανανέωση της θητείας Προβόπουλου- που είχε τοποθετηθεί επί των ημερών του κόμματος του Σαμαρά.
Δεν ρώτησε κανείς τον Τσακαλώτο γιατί δεν εξήγησε ποτέ στον Ντράγκι ότι ο εκπρόσωπός του στην Αθήνα δεν λειτουργεί με τη δέουσα ανεξαρτησία και αμεροληψία, αλλά συμπεριφέρεται σαν σκληρός πολιτικός αντίπαλος της κυβέρνησης και φίλος της αντιπολίτευσης. Την ίδια ώρα θα τον ξήλωναν. Ούτε ο ίδιος ο υπουργός πώς έμεινε αμέτοχος όταν ο Στουρνάρας έθεσε σε διωγμό τον μεγαλύτερο τραπεζίτη των τελευταίων ετών Μιχάλη Σάλλα.
Φυσικά θα πρέπει να μας πει κάποιος γιατί ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δέχθηκε στο μετρό Μαξίμου τον Στουρνάρα, ως διοικητή της τράπεζας, για μια ιδιωτική του υπόθεση, όπως ήταν ο έλεγχος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της συζύγου του από τις αρμόδιες αρχές. Για πόσους άλλους το έχει κάνει αυτό;
Αν εξαιρεθούν οι στρακαστρούκες από κάποιους μάλλον ψιλοάσχετους κυβερνητικούς, ο κεντρικός τραπεζίτης συνεχίζει να μένει στο απυρόβλητο ακόμη και μετά από όσα είπε ο Πρωθυπουργός το Σάββατο, όπως τον καιρό της παρουσίας του δίπλα στον Σημίτη και τον Γιάννο. Γιατί όχι; Ακόμη και στη Βουλή, όταν κλήθηκε για να δώσει εξηγήσεις ως κατονομαζόμενος από μάρτυρες για δωροληψία από τη Novartis, μιλούσε σαν λογιστής των συζυγικών επιχειρήσεων και κανείς δεν ενοχλήθηκε.
Ο Στουρνάρας συνεχίζει να χαμογελάει αυτάρεσκα κάθε φορά που έχει την ευκαιρία να χτυπήσει πισώπλατα την ελληνική κυβέρνηση- κοστολογώντας ακόμη και πόσο μας… στοίχισε. Εσχάτως κάποια ΜΜΕ καλλιεργούν την προοπτική -ή το αίτημα- -να είναι αυτός ο υπουργός Οικονομικών του Μητσοτάκη -αν γίνει ποτέ πρωθυπουργός- και όχι τόσοι αλλοι που φέρονται να έχουν λάβει υποσχέσεις- με πρώτον τον γιο παλαιού παράγοντα που είχε υπό την προστασία του τον σημερινό πρόεδρο της ΝΔ. Αν το δούμε κι αυτό, η φιλοδοξία να πρωθυπουργεύσει μια μέρα, όπως του αποδίδεται, παραμένει ενεργή…
