Toυ Ιωάννη Δαμίγου
Όπου να’ ναι θα σημάνει το τέλος του καλοκαιριού, αλλά και το τέλος του παραμυθιού. Λίγο πριν κοιμηθούμε, ο κακός δράκος νικήθηκε στο παραμύθι, το πρωί όμως όταν σηκωθούμε, όχι όταν ξυπνήσουμε, ο πραγματικός δράκος θα μας τρομοκρατήσει με τα μεγάλα και κοφτερά δόντια του, χωρίς να καταλάβουμε ποιο κακό ζωάκι τρέφαμε τόσο καιρό. Που παρεμπιπτόντως μας έχει … ημερέψει.
Στις ελάχιστες μέρες που απομένουν, καθώς μοιάζει να περνούν πολύ γρήγορα, λες και τις μασά το ανυπόμονο φθινόπωρο μην το βρει ανέτοιμο ο αχόρταγος γεροχειμώνας, να και ο Δεκαπενταύγουστος ο αναχωρητής, λίγο πριν πληρώσουμε τα ακριβά διόδια των εποχών. Με τα πανηγύρια να δεσπόζουν ανά την επικράτεια, με τους χορούς, τα εδέσματα στην λαδόκολλα και την μπύρα ανά χείρας να άδωμεν άσματα χαρμολύπης.
Δεκαπενταύγουστος της τελευταίας αντίστασης των … δημόσιων παραλιών ε; Δεκαπενταύγουστος των θαυμάτων και των ταμάτων των πιστών, της βύθισης της Έλλης και γενικώς του καταποντισμού της κοινωνίας των τυχαίων πολιτών. .Δεκαπενταύγουστος που είναι παχιές οι μύγες και αδύναμοι οι ιθαγενείς, που όμως δεν το βάζουν κάτω, ίσως γιατί δεν έχει άλλο πιο κάτω, είθε. Αφήνει τα προβλήματα, που δεν τον αφήνουν και ξεδίνει διασκεδάζοντας, τρώγοντας, πίνοντας και χορεύοντας, γιατί το μότο του είναι: “Έχει ο θεός”, “όσα φάμε, όσα πιούμε κι όσα αρπάξει ο πισινός μας”, “μια φορά μονάχα ζούμε” και άλλα σοφά γνωμικά επιβίωσης. Βουρ λοιπόν στα πανηγύρια, μια και είμαστε για τα πανηγύρια, από αυτά ερχόμαστε και σε αυτά καταλήγουμε.
Μετά το εφήμερο κίνημα της πετσέτας, ή μάλλον της ελεύθερης πρόσβασης στον δημόσιο χώρο, ακόμα πιο προσβλητικός ορισμός, αυτές τις ημέρες ας έχουμε και άλλο ένα κίνημα, αυτό των πανηγυριών για πρόσβαση στα ψητά, τις σαλάτες, την μπύρα και την φολκλόρ μουσική για χορό και άνοιγμα κουτιών σαμπάνιας, αλίμονο.Ε, και από φθινόπωρο, κίνημα για πρόσβαση στα δημόσια σχολεία, κίνημα για πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία, κίνημα για πρόσβαση στην τροφή, κίνημα για πρόσβαση στην εργασία, κίνημα για πρόσβαση στον μισθό και σωρεία μεμονωμένων άλλων κινημάτων, με μη “διακριτική” παρακολούθηση! Καλά κινηματικά πανηγύρια πατριώτες. Μια ζωή δεκαπενταύγουστος και πανηγύρια, για πρόσβαση στην εκδίκηση!