Του Ιωάννη Δαμίγου
Οι ημέρες περνούν, οι μήνες, τα χρόνια, οι αιώνες, μα τίποτα δεν αλλάζει στις ζωές των ανθρώπων. Η ίδια αγριότητα συνύπαρξης, ίσως χειρότερη από ποτέ, μεταξύ ανθρώπων, μεταξύ λαών, μεταξύ φυλών και θρησκειών. Και η Γη γυρίζει και μας …ανέχεται ακόμα, ως το μόνο παράτυπο της φύσης. Που ο “πολιτισμός” του και “σκοπός” του εξαντλούνται στον ορισμό του πολέμου. Από πάντα! Ούτε ο άπειρος “χώρος”, ούτε τα πλούσια “αγαθά” ικανοποίησαν την έμφυτη απληστία του και την αστείρευτη καλλιέργεια του μίσους.
Μισάνθρωποι “ηγέτες” παρέσυραν πάντα και θα εξακολουθούν να παρασύρουν όχλους εναντίον όχλων, με μοναδικό κίνητρο την…. κατάκτηση και τα λάφυρα. Στον αιώνα μας τους “ηγέτες” αντικατέστησαν τα “funds”, οι εταιρείες με τα ίδια πάντα κίνητρα, αυτά της απληστίας και με τους ίδιους απαράλλαχτους όχλους, προτάσσοντας την “ευημερία” τους ως μόνιμη…δικαιολογία. Τα όπλα έχουν αλλάξει σε “έξυπνα” τάχα που σε χέρια “ανόητων” εξακολουθούν να παράγουν “παράπλευρες απώλειες” δήθεν! Όλεθρος και μακελειό αμάχων, γερόντων, γυναικών και παιδιών, με αλληλοκατηγορίες ευθύνης.
Πόλεμος!Δεν λείπουν και οι μισθοφόροι μακελλάρηδες, που “πολεμούν” ανεξάρτητα και κανείς δεν γνωρίζει, αλλοίμονο, από που εισπράττουν το “μεροκάματο”! Το μεροκάματο των δολοφονιών, των σφαγών, των βιασμών και όποιων άλλων απάνθρωπων πράξεων, προκειμένου να σπείρουν τον τρόμο και το χάος, προς όφελος των αόρατων… εργοδοτών. Και οι λαοί, της Ευρώπης εν προκειμένω, παρακολουθούν επικρίνοντας ή επιδοκιμάζοντας, πάντα φερόμενοι σαν όχλος, δεχόμενοι “πραγματικούς” πρόσφυγες! Με την ξεχωριστή “λεπτότητα” να αφήνουν αρκουδάκια και παιχνίδια στα σύνορα υποδοχής, για τα παιδάκια, ναι! Τέτοια πολιτιστική κουλτούρα εξαγνισμού!
Αφού πρώτα τα καταδίκασαν σε αβέβαιο μέλλον, με την υποστήριξη των ηγετών-εταιρειών τους, τώρα λυπούνται τα μάλα και ….προσφέρουν λούτρινα ζωάκια. Στα άλλα προσφυγάκια τα “σκούρα”, στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο, ούτε σωσίβιο, μόνο πνιγμό! Λευκά και σκούρα θα αποτελέσουν το φθηνό εργατικό προσωπικό, μέχρι τη στιγμή που θα αρχίσουν να αποτελούν “απειλή” για τους ακροδεξιούς και άντε πάλι από την αρχή. Θα περνούν οι ημέρες, οι μήνες τα χρόνια, αναμένοντας νέα σύρραξη, ίσως με αφορμή το νερό αυτή τη φορά. Πάντα έτοιμοι και εξοπλισμένοι, εναντίων των διψασμένων αυτή τη φορά. Ποιος να ξέρει τι απεργάζονται πάλι τα funds! Οι σύγχρονοι θεοί!