Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
«Το θέμα είναι τι θα γίνει με τον ενοχλητικό Τσίπρα, αν επιμένει να βγούμε στην τηλεόραση. Ας τον να επιμένει. Στο τέλος θα γίνει Πρωθυπουργός και θα γλυτώσω… Αμάν πια»
«Υπάρχει προεκλογική αντιπαράθεση με έναν; Μάλλον όχι. Ας τον λοιπόν τον Τσίπρα να πάει στις κάλπες… μόνος του. Πάντως εμένα, τον Κυριάκο, δεν θα με ξαναδεί.
Αν επιμένει σε debate ας βρει κανέναν άλλον. Εγώ απέναντι σ’ αυτόν δεν ξανακάθομαι…
Ακόμη και για να βγω στον διάδρομο της Βουλής θα βάζω τον Σκέρτσο να ελέγχει και θα ξεμυτάω όταν μου λέει «το πεδίο ελεύθερο».
Μην πέσω πάλι επάνω του και αρχίσει να ρωτάει αν παρακολουθώ τον Φλώρο, τον Χατζηδάκη και τους άλλους. Τι επίμονος άνθρωπος…
Μήπως να βάλω τον Τασούλα, να χαράξει χωριστές διαδρομές για τον καθένα; Μπα, πάλι θα με βρει…
Μερικοί με κακολογούν για την συμπεριφορά μου στη Βουλή. Ότι την κοπάνησα και συμπεριφέρομαι σαν να με τσίμπησε μύγα…
Πρώτον δεν με τσίμπησε μύγα, αλλά ο Τσίπρας. Και δεύτερο, δεν την κοπάνησα χωρίς λόγο: μου τελείωσαν όσα μου είχαν γράψει να πω.
«Σήκω και φύγε τώρα», μου σφύριζαν από μέσα. Τι να έκανα; Αν στραπατσαριστώ τι θα πω στον Γκρίνμπεργκ, τον «παλιό γνωστό» μου;
Ο άνθρωπος μού εξήγησε καθαρά τη βασική αρχή του πολιτικού μάρκετινγκ: «Όπου βλέπεις φαΐ κάθεσαι, όπου βλέπεις ξύλο φεύγεις».
Το θέμα είναι ότι πρέπει να ξαναπάω στη Βουλή για τον προϋπολογισμό. Και θα είναι ο αναθεματισμένος.
Να με σκαντζάρει μήπως ο Τασούλας, για να ανταποδώσει ότι κι εγώ τον σκαντζάρισα στην προεδρία της Βουλής και διέκοψα τη συζήτηση;
Μπα. Μην ξεπέσουμε και στα ψυχοπαίδια του Αβέρωφ. Καλύτερα είναι να απαγορευτεί η είσοδος του Τσίπρα εκείνη τη μέρα τη Βουλή.
Οι πρόγονοι των προγόνων του κολλητού μου Κάρολου, ζούσαν εκεί – δεν μπορεί να μπαινοβγαίνουν κομμουνιστές όποτε θέλουν… Αν είχα κάνει πρόεδρο της Βουλής τον Άδωνη.
Μήπως να πάω μεταμφιεσμένος και την ώρα που θα λείπει ο Τσίπρας να μιλήσω και να φύγω;
Κι αυτός ο αφορισμένος, μεγάλος μπελάς έγινε. Γιατί τρώγεται ποιον παρακολουθούσα; Λογαριασμό θα του δώσω..;
Ρε μπας και ξέρει κάτι; Τυχεροί ο πατέρας μου και η αδελφή μου. Τα πράγματα ήταν εύκολα, τότε με τα ΚΑΦΑΟ.
Αν δεν μιλούσε κι αυτός ο κακιασμένος ο Μαυρίκης πράμα – που λένε και στην Κρήτη – δεν θα καταλάβαινε κανένας!
Τώρα δεν έχω άνθρωπο να κάνω τη δουλειά μου. Αυτός ο Δημητριάδης και ο άλλος ο σεκιουριτάς που μου έφερε, ανεπρόκοποι βγήκαν…
Ελπίζω να μην κελαηδήσουν… Αλλά δεν μασάω.
Το θέμα είναι τι θα γίνει με τον ενοχλητικό Τσίπρα, αν επιμένει να βγούμε στην τηλεόραση.
Ας τον να επιμένει. Στο τέλος θα γίνει Πρωθυπουργός και θα γλυτώσω… Αμάν πια….»
ΥΓ: Είναι προφανές ότι παραπάνω κείμενο αποτελεί προϊόν υποκλοπής… σκέψεων.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR