Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο κατευνασμός του Ερντογάν, το Μακεδονικό, το Κυπριακό, το φιάσκο στη Λιβύη, η τυφλή υποστήριξη στον Ζελένσκι και η μονομέρεια στο Παλαιστινιακό, ρίχνουν σκιές στο διεθνές αποτύπωμα της Ελλάδας επί Μητσοτάκη.
Ο Νετανιάχου είναι διεφθαρμένος πολιτικός. Αλλά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι ο «Μπίμπι», ο φίλος του.
Οι προσωπικές σχέσεις τους είναι τόσο στενές, ώστε σε δείπνο παλαιότερα έβαλαν στο τραπέζι και τους γιούς τους.
Το Ισραήλ, είναι η πιο αγαπημένη χώρα του Μητσοτάκη, μετά την Αμερική βεβαίως.
Την επισκέφθηκε αμέσως μόλις έγινε αρχηγός της ΝΔ – σε ένα συμβολισμό στον οποίο έλαβε μέρος και η σύζυγός του.
Η όποια- όπως έγραψε το <Βήμα> και δεν διαψεύσθηκε – στο περιθώριο της επίσκεψης έκλεισε και μερικές συμφωνίες για την εταιρία της.
Ως Πρωθυπουργός έκανε την Ελλάδα αδελφοποιητή χώρα του Ισραήλ και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι παράνομο λογισμικό Predator έχει πλευρές που σχετίζονται με Ισραηλινούς.
Η προσκόλληση του Τελ Αβίβ, ιδιαίτερα επί κυβερνήσεων Νετανιάχου, δημιούργησε χάσματα με τον Αραβικό κόσμο, με τον οποίο η μεταπολιτευτικά Ελλάδα είχε καλές σχέσεις.
Στο Παλαιστινιακό η σθεναρή στήριξη- ο Ανδρέας Παπανδρέου τίμησε τον Γιασέρ Αραφάτ καλώντας τον στην Αθήνα- στη δημιουργία του κράτος που δικαιούνται οι Παλαιστίνιοι, ήταν ίσης αξίας με τη στήριξη που έβρισκε ως τώρα η Ελλάδα στο Κυπριακό.
Η ανορθόδοξη συμπεριφορά Μητσοτάκη στο Μεσανατολικό, αναδείχθηκε μόλις πρόσφατα από τον Κώστα Καραμανλή.
«Οι κανόνες του πολέμου για τους ευάλωτους και αμάχους που πρέπει να γίνονται σεβαστοί. …Άλλο Χαμάς και άλλο Παλαιστινιακός λαός … Τη σταθερότητα στην περιοχή, δεν θα την φέρει η όποια επιχείρηση του Ισραήλ στην Γάζα. Διακοπή ισραηλινών εποικισμών, και η ίδρυση Παλαιστινιακού κράτους».
Ο Μητσοτάκης υποστηρίζει τη λύση των δυο κρατών αλλά στο Κυπριακό: χωρίς να το εννοεί.
Απόδειξη η μονομερής συμπεριφορά του στην τρέχουσα αιματηρή κρίση, που προκάλεσε η Χαμάς και εκμεταλλεύεται το Ισραήλ για να οργανώσει γενοκτονία.
Η ολόθερμη συμπαράσταση στον Νετανιάχου υπερβαίνει και την υποστήριξη που έχει ο υπόδικος ισραηλινός Πρωθυπουργός στη χώρα του.
Συνιστά ντροπή για την ελληνική διπλωματία ότι ο Πρωθυπουργός απέφυγε να επισκεφθεί τον Αμπάς, μετά τη συνάντηση με τον Νετανιάχου – όπως κάνουν όλοι οι ηγέτες του δυτικού κόσμου.
Η διατύπωσή του για το «μικρότερο δυνατόν ανθρωπιστικό κόστος» στη φονική επιδρομή του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, θα μείνει στα διεθνή χρονικά ως στίγμα εξωτερικής πολιτικής.
Η αποχή από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ για την ανάγκη να δημιουργηθούν ανθρωπιστικές ζώνες για τους αμάχους, δεν τιμά την Ελλάδα.
Χώρα που διαχρονικά ταυτίζεται με την ειρήνη και την προστασία των πληθυσμών από τη βία των πολέμων.
Αποτελεί ουμανιστική διολίσθηση, που ταυτίζει την Αθήνα, με την αήθη επίθεση που έκανε ο Ισραηλινός εκπρόσωπος κατά του ΟΗΕ και της πλειοψηφίας των κυβερνήσεων του πλανήτη.
Ο κατευνασμός του Ερντογάν, το Μακεδονικό, το Κυπριακό, το φιάσκο στη Λιβύη, η τυφλή υποστήριξη στον Ζελένσκι και η μονομέρεια στο Παλαιστινιακό, ρίχνουν σκιές στο διεθνές αποτύπωμα της Ελλάδας επί Μητσοτάκη.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
