Του Γ. Λακόπουλου
Πρόσφατα ο Κώστας Μπακογιάννης -εκφωνώντας τα καλοζυγισμένα κείμενα των επικοινωνιολόγων του στο κεφάλαιο της καμπάνιας του “ασφάλεια στις γειτονιές”- εξέφρασε την αγανάκτηση του γιατί οι άνθρωποι δεν τολμούν να βγουν μετά τις οκτώ το βράδυ από τα σπίτια τους. Για να δείξει ότι όχι απλώς ζει το δράμα τους, αλλά ξέρει και λεπτομέρειες -άρα είναι ο άνθρωπος τους- το εξειδίκευσε- στην ΕΡΤ και τον Πάνο Χαρίτο:
-“Έχουμε φτάσει για παράδειγμα στο σημείο, στα Άνω Πατήσια τα φροντιστήρια να κλείνουν η ώρα 8, επειδή οι γονείς φοβούνται ν’ αφήσουν τα παιδιά τους να περπατήσουν…». Πρώτη σημείωση :. προσέξτε το “έχουμε”. “Ολοι δικοί μας είμαστε” που θα έλεγε και ο Ρασούλης.
Η αναδυόμενη υπόσχεση ήταν περίπου ότι έτσι και βγει δήμαρχος θα τα συνοδεύει ο ίδιος προσωπικά. Προφανώς την ώρα που ο θείος του θα “καθαρίζει”, τα διπλανά Εξάρχεια.
Ωραία παρέμβαση, από κάποιον που πολιτεύεται με νοοτροπία “κτηθείσα εν τω στρατεύματι” που θα έλεγαν οι παλαιότεροι : υπηρέτησε ως αλεξιπτωτιστής. Μιλώντας έτσι για τα Πατήσια, πιάνει και την Κυψέλη, τον Κολωνό και τον Άγιο Παντελεήμονα. Ειδικά στο τελευταίο αν δεν μπορεί να συνοδεύει ο ίδιος τα παιδιά, μπορεί να στέλνει τον κύριο που συνόδευε τον ίδιο, “χωρίς να του ζητήσει ταυτότητα”. Ο ίδιος στον κύριο -αν έγινε το αντίθετο δεν το ξέρουμε.
Μια χαρά τα έγραψε ο επικοινωνιολόγος, μια χαρά τα εκφώνησε ο υποψήφιος-, που δείχνει ενθουσιασμένος με την ανακάλυψη ότι στην Αθήνα εκτός από το Κολωνάκι υπάρχουν και γειτονιές που βρίσκονται σε μαύρο χάλι και αναλαμβάνει να τις κάνει λουξ. Και την επόμενη ήλθε η χυλόπιτα: 
“Με έκπληξη ακούσαμε σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη υποψήφιου Δήμαρχου Αθήνας, αναφορά άστοχη και απαξιωτική για την περιοχή μας κι όσους κι όσες μένουμε εδώ», αναφέρει η Ένωση Γονέων 5ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας . Και τον στέλνει αδιάβαστο: ” Έλλειψη πληροφόρησης; Αστοχία; Αλήθεια πάντως όχι. Ζούμε στις γειτονιές μας και γνωρίζουμε τα προβλήματα. Τα Άνω Πατησιά ειδικά, είναι τόπος συνάντησης δικής μας και των παιδιών μας, μια περιοχή που σφύζει από ζωή” Δεύτερη σημείωση: το θράσος αυτών των ανθρώπων δεν περιγράφεται. Άκου ξέρουν καλύτερα τη γειτονιά τους από τον Μπακογιάννη….
Δεν έχει κανείς την απαίτηση μετά από αυτό, ο υποψήφιος να εγκαταλείψει την προσπάθεια για το δημαρχιλίκι. Θα μπορούσε όμως να ζητήσει συγγνώμη από τους ανθρώπους που τους έβγαλε να ζουν έντρομοι πίσω από κλειστές πόρτες. Αμ δε. Σημασία δεν έχει τι λένε οι κάτοικοι, αλλά τι λέει το επικοινωνιακό μάρκετινγκ σ ‘ αυτές τις περιπτώσεις.
Αυτό που λέει είναι ότι σημειώθηκε μια σοβαρή ήττα στο πρότζεκτ ” πώς πλησιάζουμε τις λαϊκές γειτονιές” και πρέπει να βρεθεί αντίδοτο. Αυτό είναι η εμφάνιση σε μια εκπομπή που βλέπουν στις λαϊκές γειτονιές: λάιτ. Κάτι σε νυχτερινό μεσημεριανάδικο. Για να ξεχαστεί η πατάτα, που βάζει σε κίνδυνο το άλλο πρότζεκτ που “θα κάνει την Αθήνα ένα μεγάλο περίπατο“. .
Και τσουκ ο κύριος υποψήφιος στην εκπομπή του Αρναούτογλου. Τρίτη σημείωση: Την Τατιάνα Στεφανίδη, στην οποία έβγαλε τα εσώψυχά του ο θείος του, ως υποψήφιος πρόεδρος τη ΝΔ, την αφήνει για το τέλος: αποδείχθηκε γουρλίδικη.
Ο συμπαθής παρουσιαστής ανέλαβε να ξεπλύνει τη ντροπή με τα φροντιστήρια και τους φοβισμένους γονείς. Τη δουλειά του έκανε. Και ο καλεσμένος του ξεπέρασε και τον Κυριάκο. Έτσι από κάποιον που “έχει μελετήσει την αυτοδιοίκηση”, που “ζει στην Αθήνα” και “ξέρει τις λύσεις” – πήγε μάλιστα και στις Βρυξέλλες και εξασφάλισε τη χρηματοδότησή τους- , που έχει ένα σοβαρό πρόγραμμα ο άνθρωπος, μάθαμε τα εξής ενδιαφέροντα για το μέλλον της πρωτεύουσας:
-“Βεβαίως φοράω βέρα. Εδώ την έχω. Απλώς με ενοχλεί στο δάχτυλο. Δεν μπορώ να φοράω κάτι στο χέρι μου, στο δάχτυλό μου” Και τη φοράει στον…καρπό- αυτό δεν τόχουμε ξαναδεί
-“Η Σία είναι πιο συνηθισμένη στα κοσμήματα από ότι εγώ”.
. -” Η Σία είναι εξαιρετική ως μητέρα. Είναι τρυφερή, εκδηλωτική και πολύ αγαπησιάρα” -“Η Σία και ο Δημούλης…” -Πέμπτη σημείωση: ο “Δημούλης “προφανώς είναι ο γιος τους- κάνουν κάποιες συνωμοσίες”. Έκτη σημείωση: Θα πήρε από τον προπάππο του..
-” Τα πάνε εξαιρετικά οι δυο τους. Κάνουν σχεδόν παρέα παρόλο που ο γιος μας είναι τόσο μικρούλης“. Μια μητέρα κάνει παρέα με το γιο της. Ενδιαφέρον και σπάνιο και γι αυτό έπρεπε να αναφερθεί στην τηλεόρασή.
–“Δεν θα κάνουμε άλλο παιδί. Τέλος! Να συμφωνήσουμε ότι έχω κάνει ό,τι μπορώ για το δημογραφικό της χώρας. Τέσσερα παιδιά είναι αρκετά”. Αυτό λύνει ένα μεγάλο πρόβλημα της Αθήνας: να μην νομίζουν οι Αθηναίοι ότι θα τον αποσπάσει το μεγάλωμα παιδιών από το έργο του.
Έκτη σημείωση: Εδώ που τα λέμε, ας μην το ξεκόβει. Έτσι έλεγε και παππούς του με τη Μαρίκα και προέκυψε ο Κυριάκος: “από τύχη”, όπως εξήγησε ο ίδιος στην Τατιάνα.
-“Δεν ξέρω, μπορεί και να πήγαινα, μπορεί και να μην πήγαινα“- για συνέντευξη στη δημοσιογράφο του Σκάι σύζυγό του. ” Καταρχήν πρέπει να δούμε αν η ίδια και ο σταθμός της θα το ήθελαν να μου πάρει συνέντευξη“. Εβδόμη σημείωση αυτό είναι αίτημα ή δούλεμα;
-“Με τη Σία είμαι καψούρης“. Όγδοη σημείωση: “τα εν οικω μη εν δήμω” θα του έλεγε κανείς, αλλά αυτά ξεπεράστηκαν. Όμως, εντάξει, να χρησιμοποιούμε και την αργκό των λαϊκών περιοχών, παιδιά του λαού είμαστε κι εμείς με μια έννοια. Αλλά είναι τρόπος αυτός να δηλώσει τα αισθήματά του ένα παιδί καλής οικογένειας για μια κυρία; Τι άλλο θα κάνει για να πείσει τους ψηφοφόρους ότι είναι ίδιος μαζί τους; Ο Γιάννης Βογιατζής θα του έλεγε: αυτοί μέχρι μουστάκι θα σε βάλουν να αφήσεις…
