Toυ Ιωάννη Δαμίγου
Έλεγχος, η παρεξηγημένη λέξη με την σπουδαία και σοβαρή έννοια της πρόνοιας. Ένας αξέχαστος και σπουδαίος καθηγητής μου στο Γυμνάσιο, είχε εισέλθει στην αίθουσα διδασκαλίας δείχνοντάς μας τον πηχυαίο τίτλο εφημερίδας “΄Μετά από έλεγχο που έγινε στην Τράπεζα Κρήτης προέκυψε έλλειμα 50 εκατομμυρίων”, στην περιβόητη υπόθεση Κοσκωτά. Και μας έκανε ένα από τα πιο σοβαρά μαθήματα ζωής, αυτό του σωστού ορισμού νοημάτων μέσω των λέξεων και την ευθύνη του τύπου (από τότε) για τις λάθος διατυπώσεις, με αβίαστες παρερμηνείες.
Γιατί αυτό που έγινε, στην συγκεκριμένη υπόθεση, δεν ήταν ο έλεγχος, αλλά ήταν η διαπίστωση και καταγραφή του αποτελέσματος, της ζημιάς, του ελλείματος. Ο έλεγχος προηγείται, ακριβώς για να αποτραπεί η παράνομη πράξη, για να προλάβει την πρόθεση και τέλεση, στο τέλος, της απάτης. Έτσι ο έλεγχος, απέκτησε την λάθος έννοια, της δευτερεύουσας πράξης, που έπεται της πράξης και απλώς καταγράφει το αποτέλεσμα αυτής.Εύκολα λοιπόν, αντιλαμβάνεται ο καθείς, την σημασία της σωστής χρήσης στην γλώσσα μας, των πλούσιων και διαφορετικών ποικίλων λέξεων, για να περιγράψει την πραγματική έννοιά τους στην προσφορά συνεννόησης.
Όταν κακοποιείται από τα ΜΜΕ σκόπιμα η ελληνική γλώσσα, τότε θα έχουμε σωρεία παρανομιών από τους επιτήδειους παραφραστές, μια και η δικαιοσύνη είναι “χαμένη” σε ερμηνείες, αποδίδοντας με την σειρά της κάλυψη, λόγο εκούσιας απέχθειας στην πρόνοια του ελέγχου, πόσο μάλλον ακόμα και με αποφυγή καταγραφής των πράξεων. Όσο οι λέξεις και τα νοήματά τους διαστρεβλώνονται δόλια, τόσο το απαίδευτο κοινό θα παρασύρεται σε τρικυμισμένες θάλασσες χωρίς σωσίβιο λογικής, μακριά από την πρόνοια του ενοχλητικού ελέγχου, που θα απέτρεπε την συνεχή κακοκαιρία στην δύσκολη οικονομική περιθωριοποίησή του.
Κάπως έτσι αιτιολογείται και η διαρκής επίθεση στην παιδεία, ως απαγορευτική, αποτρέποντας την δυνατότητα απόκτησης γνώσης, λέξεων και εννοιών, που θα προέβαλαν απαιτήσεις εφαρμογής των. Ως εκ τούτου, η κοινωνία θα παραμένει στην ανάγκη “αναλυτών” και “μεταφραστών” χρησμών, λογαριασμών, κατασχέσεων και καλαθιών. Με λάθος έννοιες σε λέξεις, αλλοίμονο.