Του Μελέτη Ρεντούμη
Η κυβέρνηση όπως όλοι γνωρίζουν ανακοίνωσε πρόσφατα την καταβολή ενός κοινωνικού μερίσματος στα πλαίσια του πρωτογενούς πλεονάσματος που επετεύχθη.
Οι συνολικές παροχές αγγίζουν το 1.4 δις ευρώ ενώ το μέρισμα προς τους τελικούς δικαιούχους οι οποίοι ξεπερνούν όπως αναφέρει η κυβέρνηση τα 3 εκατ. είναι 720 εκατ. ευρώ.
Αυτά βέβαια είναι τα επίσημα νούμερα της κυβέρνησης, αφήνοντας την ουσία του προβλήματος και μην επιτυγχάνοντας ούτε στο ελάχιστο την ανάκαμψη τόσο της μεσαίας τάξης όσο και της ελληνικής οικονομίας συνολικά.
Αν μάλιστα αναλογιστούμε το πώς προέκυψε το καθαρό μέρισμα που πρόκειται να καταβάλει η κυβέρνηση δημιουργούνται εύλογες απορίες.
Πιο συγκεκριμένα η κυβέρνηση συνεχίζει για μία ακόμη φορά να πολιτεύεται με βάση μία παλαιοκομματική μαξιμαλιστική λογική, όπου προβαίνει συνειδητά σε εσωτερική στάση πληρωμών, συλλέγει φόρους από παντού και μόλις επιτευχθεί ένα σημαντικό τεχνητό δημοσιονομικό πλεόνασμα, τότε διαμοιράζεται καταλλήλως στους επιθυμητούς δικαιούχους αναλόγως των κοινωνικών τάξεων που θέλει η κυβέρνηση να δώσει έμφαση.
Δυστυχώς η κυβέρνηση αρνήθηκε να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό όσον αφορά την σύνθεση του μερίσματος, το οποίο όχι μόνο ιδεολογικά και πολιτικά είναι λάθος αλλά στηρίζεται επί της ουσίας σε κονδύλια τα οποία όφειλαν ήδη να έχουν καταβληθεί προ πολλού.
Για παράδειγμα, δεν κατεβλήθησαν από την κυβέρνηση 2 δόσεις του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για το 2017 ύψους 97 εκατ. ευρώ σε νοικοκυριά που το είχαν πραγματικά ανάγκη.
Στο σκέλος της απασχόλησης, δεν έτρεξε η χρηματοδότηση προγραμμάτων του ΟΑΕΔ για ανέργους ύψους 230 εκατ. ευρώ που θα είχε σίγουρα θετικό αντίκτυπο στην αγορά.
Επίσης προγράμματα κοινωνικής πολιτικής ύψους 300 εκατ. ευρώ που είχαν εγκριθεί από τον προϋπολογισμό δεν πραγματοποιήθηκαν με αποτέλεσμα την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Τέλος, εκεί που ο Σύριζα δηλώνει παντού την ευαισθησία του στην ακραία φτώχεια, ενώ είχε ενσωματωθεί κονδύλι για το 2017 αξίας 100 εκατ. ευρώ, αυτό δεν καταβλήθηκε ποτέ σε κανέναν δικαιούχο.
Αθροιζόμενα τα παραπάνω ποσά καταλήγουν σε ένα νούμερο κοντά στα 730 εκατ. που υπερβαίνει ήδη το κοινωνικό μέρισμα των 720 εκατ. ευρώ προς καταβολή, γεγονός που το γνωρίζει πολύ καλά η κυβέρνηση και τα αρμόδια υπουργεία αλλά το απέκρυψαν επιμελώς.
Εκτός αυτού, θα πρέπει να τονίσει κανείς ότι τα 1.4 δις ευρώ αποτελούν ένα μεικτό ποσό μερίσματος τα οποία καταλήγουν στα 720 εκατ. ευρώ καθώς υπάρχουν κονδύλια που δεν σχετίζονται με πραγματικές παροχές.
Αυτό σημαίνει ότι 315 εκατ. ευρώ αναφέρονται σε επιστροφές φόρων και παρακρατήσεων υπέρ υγείας σε συνταξιούχους καθώς έχει αποφανθεί ήδη το ΣτΕ, ενώ επιπλέον 360 ευρώ αφορούν την επιδότηση των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας της ΔΕΗ για τα μη διασυνδεδεμένα νησιά.
Με λίγα λόγια η κυβέρνηση παρουσιάζει ως παροχή, αφενός την εφαρμογή δικαστικής απόφασης, αλλά και την πανάκριβη επιδότηση της ΔΕΗ ακριβώς επειδή δεν φρόντισε έγκαιρα να προχωρήσει το έργο διασύνδεσης των νησιών με ηλεκτρικό ρεύμα, επιβαρύνοντας συνολικά και δυσανάλογα όλους τους καταναλωτές της επικράτειας.
Με βάση τα παραπάνω γίνεται κατανοητό ότι η κυβέρνηση θέλει περισσότερο την επικοινωνιακή επιβράβευση, με τον πρωθυπουργό να επιχαίρει για την ανάπτυξη που έρχεται όταν θέσεις εργασίας δεν δημιουργούνται, οι επενδύσεις δεν έρχονται και τα λουκέτα των επιχειρήσεων συνεχώς διευρύνονται.
Αντί η κυβέρνηση να τρέξει ένα σημαντικό αναπτυξιακό πρόγραμμα, δίνοντας χρήματα τόσο στην αγορά μέσω του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, όσο και στην ενίσχυση του ελάχιστου κοινωνικού εγγυημένου εισοδήματος με συγκεκριμένα εισοδηματικά κριτήρια σε όλη την χώρα, σπεύδει να δώσει φιλοδωρήματα σε όσους περισσότερους μπορεί, αφού δεν έχει καταβάλει τα οφειλόμενα και μετά από την τεράστια φορολόγηση που έχει ισοπεδώσει την μεσαία τάξη διευρύνοντας την φτωχοποίηση.
Είναι καιρός η κυβέρνηση ν’ αναθεωρήσει τις πρακτικές της και να κατανοήσει ότι χωρίς τα μεσαία νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις σύντομα θα βρεθεί σε πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός.
