Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου
Κάποτε, η μέριμνα ενός πολιτικού σχολιαστή ήταν μέσα από τα πολιτικά δρώμενα της καθημερινότητας να ανιχνεύσει, ένα. Εκείνο που κατά την κρίση του θα παρείχε τα περισσότερα τεκμήρια εγκυρότητας προκειμένου να ασκήσει όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική και αξιόπιστη την πολιτική του κριτική. Εάν, εννοείται, ο σχολιαστής δεν καταπιανόταν περί ανέμων και υδάτων. Σήμερα, με τα καμώματα και το πέλαγος των αμαρτιών αυτής της Κυβέρνησης, η πολιτική επικαιρότητα της ημέρας σε ξεπερνάει ραγδαία, καθιστώντας ένα άρθρο που μόλις ολοκλήρωσες ανεπίκαιρο, σε σχέση με το νέο σκάνδαλο που αναδείχθηκε ξαφνικά μπροστά σου.
Ξεκινάς να γράφεις για το ‘’πόθεν έσχες’’ και τα υπέρογκα ποσά καταθέσεων και δανεισμού των Υπουργών της Κυβέρνησης, ή για το φιάσκο της Ελληνική διπλωματίας στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Μαδρίτη και την επομένη ξεσπάει κάτι πιο χειρότερο. Η σκευωρία της πολιτικής ‘’σκευωρίας’’ της υπόλογης για το θέμα Κυβέρνησης Μητσοτάκη, ως προς την συγκάλυψη του υπαρκτού σκανδάλου NOVARTIS για τον ‘’αδιευκρίνιστο’’ χρηματισμό, μάλιστα, πολιτικών προσώπων. Και έπεται η συνέχεια. Συνηθίσαμε κάθε ημέρα, το ένα σκάνδαλο πάνω στο άλλο, να σκεπάζει το προηγούμενο! Αυτό λέγεται …κανονικότητα!
Οργιάζει βέβαια η αντιστροφή της πραγματικότητας και η συστηματική και κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση μέσα από το Μέγαρο Μαξίμου, με βασικό μοχλό επικοινωνιακής προπαγάνδας το επίσημο (!) Αθηναίικό Πρακτορείο Ειδήσεων, την Κρατική Τηλεόραση της ΕΡΤ και τα καλό-πληρωμένα παπαγαλάκια δημοσιογράφους και ΜΜΕ της ανίερης λίστας Πέτσα. Η Δημοκρατία στο απόσπασμα. Όσο για τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο, αυτός θα μείνει στην ιστορία ως ο πιο γελοίος, απεχθής και αναιδής ταυτόχρονα, επίσημος ψευταράς της Μεταπολίτευσης. Κρίμα τον πατέρα που είχε, τον οποίο γνωρίζαμε προσωπικά. Και λυπούμαστε διότι ήταν πραγματικά ένας Κύριος.
Όλα μαζί βέβαια αυτά τα απανωτά-τραγικά λάθη της Κυβέρνησης, εξυφαίνονται πάνω σε ένα σταθερό και αμετάβλητο καμβά ακρίβειας, φτώχειας, ανεργίας, πληθωρισμού, διαφθοράς, καταχρήσεων, έξαρσης της πανδημίας και απειλής πολέμου με την Τουρκία. Δεν υπάρχει ούτε ένα πεδίο Κυβερνητικής πολιτικής στο οποίο το ‘’επιτελικό’’ κράτος της ‘’Μητσοτάκης ΑΕ’’, να τα έχει καταφέρει ικανοποιητικά, προκειμένου να ανακουφίσει αποτελεσματικά τον κόσμο της εργασίας και του μόχθου. Αντίθετα, ένα πέπλο σύγχυσης, ανασφάλειας και φόβου για το μέλλον κυριαρχεί μέσα στην κοινωνία, η οποία οφείλει να το σκεφτεί καλά και να αναλάβει τις ευθύνες της όταν θα βρεθεί σύντομα μπροστά στις κάλπες.
Για να είμαστε αντικειμενικοί το έργο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη εξαντλείται σε μία ‘’επιδοματική’’ πολιτική, (κοινώς φτηνά κόλπα με ξεροκόμματα προ-εκλογικής ελεημοσύνης), μέσα από κατασκευασμένες διαρκώς ηλεκτρονικές ‘’πλατφόρμες αποζημιώσεων’’. Πλατφόρμα για την ληστρική ‘’ρήτρα αναπροσαρμογής’’ στο ηλεκτρικό ρεύμα. Πλατφόρμα αποζημίωσης για τον υπερδιπλασιασμό στην τιμή της βενζίνης και του πετρελαίου. Πλατφόρμα για την αντικατάσταση του παλιού ψυγείου. Πλατφόρμα για τις αγροτικές αποζημιώσεις και καταστροφές. Γεμίσαμε πια πλατφόρμες που μοιράζουν αφειδώς …χρήματα.
Πρόκειται για την μεγαλύτερη απάτη αυτής της συγκεκριμένης Κυβέρνησης, από καταβολής του Ελληνικού Κράτους. Ποιος αλήθεια ασχολείται με το θέμα της κάθε πλατφόρμας, ποιος έχει τις δυνατότητες να το κάνει, πόσα χρήματα θα του επιστραφούν και πότε; Κανείς είναι η απάντηση έως ελάχιστοι, αφού μόνο το 2% των ατόμων άνω των 60 ετών έχει επαρκείς ψηφιακές γνώσεις!! Οι υπόλοιποι στους …λογιστές και βλέπουμε. Και η δυσαρέσκεια του κόσμου διογκώνεται και θα τους καταπιεί όταν έλθει εκείνη η Εκλογική ώρα της ‘’κρίσης’’, για την επιπλέον κοροϊδία που επιφύλαξαν στους πολίτες και για όσα τους υποσχέθηκαν και δεν έπραξαν.
Μέχρι τότε συσπειρωθείτε, σας παρακαλώ, γύρω από την ιδέα μίας νέας ευκαιρίας, μίας νέας προοδευτικής διακυβέρνησης η οποία μπορεί να δώσει ξανά στα όνειρά μας ελπίδα, διέξοδο και προοπτική. Μιας ιδέας που την διαπερνά στο σύνολό της ένα συμφωνημένο Πρόγραμμα ανασυγκρότησης της Χώρας, μιας ιδέας που παραμερίζει όλες τις μίζερες ή σκοπούμενες επιφυλάξεις του παρελθόντος, προς όφελος και στην υπηρεσία πάντα των πραγματικών λαϊκών συμφερόντων.