Του Ιωάννη Δαμίγου
Πάντα είχε σχέδιο και πάντα ήξερε πως προχώραγε και με ποιους. Δεν θα μπορούσε να είχε αναλάβει την ηγεσία του κόμματος, πάντα από τους “πίσω”, γιατί οι “μπροστά” είτε είναι αναλώσιμοι είτε είναι…. πολιτικοί. Και οι “πίσω” ήθελαν σαφώς έμπορο αρχηγό, για δουλειές μιλάμε όχι για πολιτικές θέσεις και ιδανικά!
Οι προηγούμενοι ηγέτες της δεξιάς, απέτυχαν, γιατί ήταν μια μίξη, λίγο έμπορου και λίγο πολιτικού ή τέλος πάντων τους “βίαζαν” λίγο που και που, οι “νταβατζήδες” για να επισπεύσουν τα οικονομικά οφέλη, παρά να διατηρούν μια καλή εικόνα του κόμματος.Ο έμπορος, λοιπόν, που υπέγραψε τα γραμμάτια, ανέλαβε να φέρει σε πέρας την αποστολή που ανέλαβε, έχοντας εξασφαλίσει την πλήρη ελευθερία κινήσεων, μέσω της εξαγοράς των ΜΜΕ, χωρίς να χρειάζονται έξτρα μίσθωση, ποταμιών, ελιών και ακροδεξιών αποκομμάτων.
Έχοντας εξασφαλίσει τους έμπορους ακροδεξιούς, όχι τους μνησίκακους και εγωιστές, είχε ήδη μια σταθερή και αποφασισμένη μαγιά, για να ξεκινήσει τα πρώτα σταθερά βήματα. Το σχέδιο ή μάλλον η συνταγή, απαιτούσε και παλαιοκομματικούς, αλλά υπάκουους δεξιούς, που τους είχε και αυτούς στην τσέπη του. Θα χρειαζόταν και δεξιούς, που είχαν υπηρετήσει ως “σοσιαλιστές” στο άλλο μεγάλο το πάλαι ποτέ κόμμα, για ποικιλία και “πολυφωνία” και από αυτούς είχε και έχει πολλούς, στην δεξιά τσέπη του.
Με αυτό το μωσαϊκό συνονθύλευμα, έμπειρων εμπόρων, ακροδεξιών , δεξιών και “δεξιών σοσιαλιστών” κάλυψε ένα μεγάλο μέρος ακροδεξιών, δεξιών και ¨ακροκεντρώων” σοσιαλιστών ψηφοφόρων. Πρόσθεσε ο μηχανορράφος και τους “αρκετούς ανόητους” και από αυτούς είχε και έχει τους περισσότερους και κατέληξε στο συμπέρασμα πως, με όλους αυτούς έχει το χρονικό περιθώριο να φέρει σε πέρας με επιτυχία το σχέδιο. Δεν είχε υπολογίσει όμως την φθορά από την πανδημία, όσο και αν μανούβραρε μέσω των εξαγορασμένων ΜΜΕ, όπως και τις πυρκαγιές, που επιτάχυναν την κατηφόρα της αποτυχίας, που ήταν πλέον αδύνατον να μετριασθεί, όσο και να προσπαθούσαν τα κανάλια που άρχισαν να “τσουρουφλίζονται” και αυτά, από τις άκομψες αντιδράσεις των πολιτών, ζωντανά.
Ανακοίνωσε, λοιπόν, ανασχηματισμό. Όμως τι να άλλαζε; Αφού αυτός είναι ο έχων όλη την εξουσία συγκεντρωμένη σε αυτόν, άντε και σε άλλους δυο ακόμα! Η λύση ήταν και είναι γι’ αυτόν, η επικοινωνία. Άρα έπρεπε να κάνει κάτι επικοινωνιακό για να τραβήξει εκεί τα βλέμματα και όχι στην ουσία που χειροτέρευε εκ των πραγμάτων. Έτσι σκέφθηκε το “κόλπο” με το πρώην υπουργό της αξιωματικής αντιπολίτευσης! Του έκανε την πρόταση για το υπό σύσταση υπουργείο Πολιτικής Προστασίας! Και παραλίγο να το πετύχει! Τελευταία στιγμή η αξιωματική αντιπολίτευση, κατάφερε να αποτρέψει το κάζο και να το μεταφέρει στον μηχανορράφο, πακέτο με κούριερ.!
Κυριολεκτικά στο παρά ένα! Και κατάφερε ήττα στην κυβέρνηση, από αυτές που δεν έχουν ιστορία και παρελθόν του πολιτικού εγχώριου βίου. Εκθέτοντας ανεπανόρθωτα, αυτόν τον επικίνδυνο και αποφασισμένο για όλα, έμπορο. Που θα κληθεί να λογοδοτήσει, για αυτήν την ηχηρή αστοχία του, από αυτούς που τον “περιμένουν” στην γωνία, χωρίς να έχει αυτή την φορά δικαιολογία απόδρασης.
Νομίζω πως αυτό το “κόλπο” που δεν του “βγήκε”, θα αποτελέσει αρχή πολιτικών εξελίξεων στο κόμμα του. Ήλπιζε σε άμεσο εξευτελισμό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μέσω δικού της πολιτικού και μάλιστα πρώην υπουργού. Έπαιξε και έχασε, αλλά έχασε πολλά, αυτή τη φορά, ίσως και την θέση του……Στο τσάκ!