Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Τελικά δεν είναι θαύμα. Είναι ξεφτίλα. Η Δικαιοσύνη θριάμβευσε. Και η Μελόνι επίσης.
Βασικός κανόνας στην εγκληματολογία: όταν δεν υπάρχει πτώμα, δεν υπάρχει και έγκλημα.
Πρακτικά, εξαφανίζοντας το πτώμα, χάνεται και ο εγκληματίας.
Στην περίπτωση μας, αφού δεν υπάρχουν ένοχοι δεν υπάρχει και σκάνδαλο Siemens.
Έπρεπε να το περιμένουμε λόγω… Novartis.
Αφού ο μόνος κατηγορούμενος που έφτασε ως την πόρτα του δικαστηρίου, μέσα δεν μπήκε, δεν υπάρχει και ομώνυμο σκάνδαλο.
Ρωτήστε και τον Κυριάκο Μητσοτάκη: στην τελευταία εμφάνισή του στη Βουλή μίλησε πάλι για «σκευωρία».
Άλλωστε, με την αριθμητική πλειοψηφία του στο Κοινοβούλιο, στο εδώλιο βρίσκεται η εισαγγελέας που ερευνούσε, όχι οι ερευνηθέντες.
Στον κύκλο των απαλλαγών προστέθηκε και ο Μιχάλης Χριστοφοράκος – ότι πλησιέστερο υπήρχε στην οικογένεια Μητσοτάκη, στον καιρό του.
Θαύμα! Η ενοχή εξαερώθηκε πάνω από τα κεφάλια όλων ενόχων – που είχαν καταδικαστεί πρωτοδίκως, φυγοδικούν ή δεν ζουν πλέον.
Ας ομολόγησαν τα «μεγάλα κεφάλια» της Siemens ότι έριχναν εκατομμύρια για «καλλιέργεια εδάφους».
Ας το παραδέχθηκε η εταιρία, καταβάλλοντας, έστω ψίχουλα, για αποζημιώσεις.
Ας πήγε ένας υπουργός στη φυλακή, για μίζες από τα ταμεία της.
Ας υπάρχει δικαστική απόφαση ότι ο Χριστοφοράκος έστειλε ένα εκατομμύριο μάρκα στο ΠΑΣΟΚ του Σημίτη.
Και το έλεγε, καλή του ώρα: «Αυτή είναι η Ελλάδα».
Μετά από… 16 χρόνια «δίκης», η ελληνική Δικαιοσύνη κατέληξε: δεν υπάρχουν ένοχοι στη σύμβαση 8002/1997 για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ.
Όλα τα λεφτά είναι στο σκεπτικό: «Δεν προέκυψε, ή δεν αποδείχθηκε, η παράνομη αύξηση της περιουσίας των δημοσίων υπαλλήλων με αποτέλεσμα αυτό να πηγαίνει προς τα πίσω για όλους τους κατηγορούμενους».
Κάθε ερμηνεία δεκτή. Πάντως, ό,τι ξέραμε, ό,τι ακούστηκε και γράφτηκε, ό,τι υπήρχε σε δικογραφίες και δικαστικές αποφάσεις, ό,τι ομολογήθηκε εξαφανίσθηκε.
Όλοι αθώοι. Χωρίς σκάνδαλο θα ζητήσουν και τα ρέστα. Ειδικά ο Χριστοφοράκος δικαιούται και αποζημίωση για την ταλαιπωρία που υπέστη.
Ήταν οδυνηρό να δραπετεύει και να κρύβεται στη Βαυαρία, να λέει και να ξελέει ότι έστελνε «μαύρα» λεφτά στους ταμίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να κάνει αγώνες για να μην εκδοθεί στην Ελλάδα.
Η Ιστορία θα γράψει ότι επί πρωθυπουργίας του βουλευτή που κατηγορήθηκε ότι πήρε εξοπλισμό γραφείου από τη Siemens – και έσπευσε να τον πληρώσει όταν ξέσπασε το σκάνδαλο – δεν υπάρχει σκάνδαλο.
Το Εφετείο «παύει οριστικά τη δίωξη», παύοντας οριστικά και την εμπιστοσύνη των πολιτών στην έννοια «απονομή Δικαιοσύνης».
Ο αδίκως κατηγορηθείς πρωταγωνιστής του σκανδάλου, που δεν μπορούσε να έλθει καν για διακοπές στο εξοχικό του στην Τήνο, μπορεί να ξανασμίξει με την Οικογένεια. Οι παλιές καλές μέρες επιστρέφουν.
Τελικά δεν είναι θαύμα. Είναι ξεφτίλα.
ΑΠΟ ΤΟ ΙΕΙDISEIS.GR
