Του Γ. Λακόπουλου
Πώς ξεκίνησε και πώς εξελίσσεται η υπόθεση του εορτασμού των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση το ξέρουν όλοι πλέον.
Όπως ξέρουν ποιοι βρίσκονται πίσω από την εκστρατεία να φορτιστεί αρνητικά η Επιτροπή “Ελλάδα 2021” και να αποδυναμωθεί η Γιάννα Αγγελοπούλου. Για να οδηγηθεί ο εορτασμός σε μονοπάτια παλινδρόμησης στον εθνικισμό και την μισαλλοδοξία. Δεν το κρύβουν άλλωστε.
Ουσιαστικά επιδιώκουν να τεθεί και η Γιάννα και η Επιτροπή της υπό την κηδεμονία στενού προσωπικού συνεργάτη του Πρωθυπουργού -στον οποίο θα λογοδοτούν για το παραμικρό. Έτσι θα χαθεί η βασική προϋπόθεση επιτυχίας του εορτασμού: η πρωτοβουλία, η έμπνευση και το πάθος.
Σε ό,τι αφορά την Επιτροπή και τον χαρακτήρα των εκδηλώσεων της επετείου, αν η κυβέρνηση τον εντάξει στο κομματικό της σχεδιασμό, μπορεί να το κάνει. Άλλα να λογοδοτήσει γι’ αυτό. Στη Βουλή και στο λαό. Και αν είχε αυτό κατά νου εξ αρχής, δεν υπήρχε λόγος να καταφύγει στην Αγγελοπούλου.
Όσοι παρακολουθούν καλοπροαίρετα αυτό που συμβαίνει αμφιβάλλουν αν είναι το κατάλληλο πρόσωπο να δεχθεί «επιτροπεία».
Η κυρία έχει τον θρύλο της από το 2004 που θα τη συνοδεύσει έτσι κι αλλιώς. Επιπλέον έχει προσωπική αυτονομία και η οικογένειά της επιχειρηματική ανεξαρτησία. Επιπλέον έχει ήδη αρκετές κοινωφελείς δράσεις..
Κλήθηκε να οργανώσει για λογαριασμό της χώρας μια κορυφαία επέτειο. Με τρόπο που να αφορά ολόκληρο τον ελληνισμό, με βάση το παρελθόν του και με στόχο το μέλλον του. Και πήρε την έγκριση της Βουλής ομόφωνα.
Από την αντιπολίτευση δεν την ενόχλησε κανείς ως τώρα. Όλες οι επιθέσεις οργανώνονται από την κυβερνητική παράταξη, αν όχι από αυτή την ίδια την κυβέρνηση και πάντως από βουλευτές της ΝΔ.
Ένας μάλιστα έφτασε να της υποδεικνύει ότι η δολοφονία του Λαμπράκη είναι «διχαστικό γεγονός». Σαν κάποιοι να την καταδικάζουν και κάποιοι να την επικροτούν. Ο ίδιος την… “απειλεί” ότι στο όνομα του Συντάγματος θα την επιτηρεί.
Δεν ξέρουμε αν ισχύει ότι πράγματι από το Μέγαρο Μαξίμου επιβλήθηκε κάποιος συνεργάτης στην Επιτροπή. Ένας καθόλα επαρκής και αξιοπρεπής επαγγελματίας της επικοινωνίας. Αν ισχύει, είναι κηδεμονία.
Σ’ αυτή την περίπτωση η Γιάννα δυο δρόμους έχει: ή θα γίνει κομματικό όργανο και εντολοδόχος του συστήματος Μητσοτάκη ή θα παραιτηθεί.
Καλό είναι να μη συμβεί ούτε το ένα ούτε το άλλο γιατί τότε η επέτειος θα είναι μια καρικατούρα. Ήδη έχει υπονομευθεί αρκετά. Και αντιλαμβάνεται κανείς τι θα επακολουθήσει.
Γι’ αυτό στη συνέντευξη Τύπου που αναμένεται να δώσει τις προσεχείς μέρες θα είναι καλό να το κάνει όπως το 2004: να ξεκαθαρίσει ότι είναι το απόλυτο αφεντικό και η κυβέρνηση θα μαζεύει όσους δικούς της την στοχοποιούν.
Αν δεν γίνει δεκτή αυτή η θεμελιώδης προϋπόθεση μάνατζμεντ- αλλά και αξιοπρέπειας- καλύτερα να τους κουνήσει το μαντήλι.
Από τη θέση της, για να μην πούμε και από το χαρακτήρα της, κανείς δεν μπορεί να την τραβάει, αν θέλουμε να κάνει τη δουλειά που ανέλαβε.
Ο βασικός λόγος της συλλογικής ικανοποίησης όταν ανακοινώθηκε η τοποθέτηση της Αγγελοπούλου στο 2021, ήταν ότι αποτελούσε εγγύηση. Όχι μόνο για την οργανωτική επιτυχία, αλλά και για την αμεροληψία, την ομοψυχία και τη ενότητα του ελληνισμού που θα διαπερνούν την οργάνωση των εκδηλώσεων.
Δεν εννοείται να τα εκχωρήσει σε κανέναν και για κανένα λόγο. Έτσι κι αλλιώς μπορεί να προσφέρει περισσότερα στη χώρα και δεν νοείται να λειτουργεί δίκην υπαλλήλου των υπαλλήλων της. Ούτε ως αχθοφόρος οπισθοδρομήσεων και κομματικών επιδιώξεων. Τόσο απλό.
