Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Πλησιάζοντας η πρώτη επέτειος από τις εσωκομματικές αρχαιρεσίες του ΠΑΣΟΚ, όσοι παρακολουθούν τη Χαρ. Τρικούπη συγκλίνουν: Η «ηγετικότητα» του νικητή είναι ακόμη είδος προς αναζήτηση.
Σε περίοδο πολιτικών γεγονότων, που ευνοούν ένα κόμμα της αντιπολίτευσης να διευρύνει την επιρροή του, ο Ανδρουλάκης μένει εγκλωβισμένος στον μικρόκοσμο της «σέχτας» που τον ανέδειξε και σε κάποιους έξωθεν περιορισμούς…
Τα παραδείγματα εσωκομματικής διαχείρισης των τελευταίων ημερών περιγράφουν ότι έχει ήδη απωλέσει την κεκτημένη ταχύτητα της εκλογής του Τιμώντας τη Διεθνή Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά γυναικών , διακήρυξε «Καμιά ανοχή στη βία», εναντίον τους , αναγγέλλοντας «ένα συνολικό πλαίσιο» συναφών παρεμβάσεων.
Λίγο αργότερα όμως, στο κατάλογο με καμία 150ριά ονόματα για καμία 40ριά κομματικούς «Τομείς», ως τομεάρχισα Εθελοντισμού αναφέρεται μια κυρία της «σόου μπιζ», στο βιογραφικό της οποίας μπορεί να βρει κανείς εντυπωσιακές φωτογραφίες της με μαγιό, αλλά καμία προϋπηρεσία στον εθελοντισμό και την πολιτική.
Περισσότερο σαν απάντηση του… στη Βάνα Μπάρμπα του Μητσοτάκη φάνηκε. Πάντως αφιέρωμα στην ημέρα της γυναίκας δεν το λες.
Το ίδιο ισχύει με την αντιμετώπιση της Εύας Καιλή. Παραμένει μέλος του ΠΑΣΟΚ , παρότι ύμνησε ως εκπρόσωπος του – ακόμη και για …«φιλεργατική νομοθεσία» – το Εμιράτο στο οποιο οι γυναίκες δεν έχουν δικαιώματα.
Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το Κατάρ που ακολούθησε , ήταν κόλαφος για την ίδια , αλλά και και στίγμα για το ΠΑΣΟΚ, παρ ότι την «άδειασε».
Όχι όμως και τον πρώτο αναπληρωματικό ευρωβουλευτή Νίκος Παπανδρέου που υποτροπίασε , αποθεώνοντας το «καλάθι του νοικοκυριού» του Αδωνι, ως «εξόχως πετυχημένη πολιτικη».
Αν γίνουν τώρα οι εκλογές και ο Ανδρουλάκης μετακομίσει από την Ευρωβουλή στα Παλιά Ανάκτορα, ο Μητσοτάκης θα έχει… δυο φίλους στο Στρασβούργο από το ΠΑΣΟΚ!
Μέσα σ ‘όλα αυτά ο Ανδρουλάκης, παρά την ενόχλησή του για την παρακολούθησή του τον Μητσοτάκη δια της ΕΥΠ, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να συμπράξει μαζί του μετεκλογικά.
Αντίθετα. Κινείται όλο και πιο διακριτά στη γραμμή εξωπολιτικών κέντρων : «Όχι Πρωθυπουργός ο Τσίπρας».
Εξισώνει τον επικεφαλής του μεγαλύτερου κόμματος της Δημοκρατικής Παράταξης- και εν δυνάμει επόμενο Πρωθυπουργό της-με τον επικεφαλής του κόμματος της Δεξιάς, που συμβαίνει να ονομάζεται και Μητσοτάκης.
Είναι ίσως τυχαίο, αλλά η δημοσκόπηση στο MEGA που υπογράφει ο παλιός «δημοσκόπος του σημιτικού ΠΑΣΟΚ»– τον… δικαιώνει.
Η μεθόδευση περί «εκτίμησης ψήφου» -τον ανεβάζει στο 14,2% , συν το μπόνους: δεύτερος κατά σειρά δημοφιλέστερος πολιτικός αρχηγός μετά τον Μητσοτάκη- με τον Τσίπρα… τέταρτο!
Επίλογος. Μόλις ένα χρόνο στην ηγεσία και το ερώτημα για τον Ανδρουλάκη είναι: Quo vadis domine?
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
