Του Ιωάννη Δαμίγου
Καθόλου περίεργα συμβάντα, κάθε άλλο παρά η συνήθης “κανονικότητα” στο γνωστό ντροπιαστικό θέμα του Κολωνού, από το καθεστώς βιασμών ανηλίκων. Οι “παρακολουθήσεις” αφορούν αυστηρώς τα συμφέροντα ημετέρων και όχι την αποκάλυψη αυτών.
Η επίθεση (επιθέσεις) εκφοβισμού κατά της ανήλικης, θύμα βιασμού και έκδοσης κατ’ επανάληψη, στο σπίτι που φιλοξενείται και έχει “μαρτυρήσει” η φεγγαρόλουστη υφυπουργός υπεύθυνη για την ασφάλειά της, συμβαίνει ακριβώς για να της κλείσουν το στόμα. Το καλυμμένο πρόσωπο αλλά και τα παπούτσια του τρομοκράτη, που μαχαίρωσε την ανήλικη στο χέρι, υποδηλώνουν την σοβαρότητα της υπόθεσης για αποτροπή περαιτέρω αποκάλυψης γνωστών “ονομάτων”. Γνωστών ονομάτων πρωταγωνιστών στην δημόσια ζωή. Το υπογραμμίζει ωστόσο και η άρνηση της ανακρίτριας, για συμπληρωματική κατάθεση της μικρής.
Αξιοζήλευτη επαναλαμβανόμενη προσπάθεια συγκάλυψης, που εμφανίζεται ικανοποιημένη με τα μέχρι τώρα ονόματα ενόχων “μαρίδας”. Η ανεπίκαιρη και καθυστερημένη τα μάλα, εντολή της αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου που ζητά την αυξημένη (!) επιτήρηση της 12χρονης με παραγγελία της στην Εισαγγελία Ανηλίκων Λευκάδας, αυξάνει τις εύλογες απορίες για την έως τώρα προκλητική “άγνοια”αντιμετώπισης της σοβαρής αυτής υπόθεσης. Προκλητική, γιατί αν την επιτηρούσαν και ο “καλυμμένος” πρόσωπο και παπούτσια κατόρθωσε να την μαχαιρώσει, η αυτογελοιοποίηση όλη, κτήμα σας. Ίσως πριν να “κλείσουν” παρ’ ολίγο, δια παντός το στόμα της.
Αν αναλογιστεί κανείς το τι έχει υποστεί η ανήλικη, το τι αντιμετωπίζει σήμερα, το τι θα την περιμένει στο άμεσο μέλλον μετά από τόσες απειλές και επιθέσεις, πως ακόμα αναγνωρίζει νέους βιαστές, πελάτες, είναι άθλος. Μιλάμε για μια 12χρονη κακοποιημένη κατ’ επανάληψη, για ένα παιδί. Με μια άξια αλλά συνεχώς σε “απόρριψη” από έδρας δικηγόρο και μια ανήλικη σε άθλια ψυχολογική και όχι μόνο κατάσταση, τα “ονόματα” των εγκληματιών θα τα καταπιεί το σκοτάδι της εξουσίας. Ήδη τα “ανήλικα” μας δείχνουν καθημερινά το δυστοπικό αύριο. Και εις χειρότερα, το “μη” το κατάπιε το έρεβος.