Τελευταία ευκαιρία: παραμερίστε επιτέλους! Τα «βαρίδια» του ΣΥΡΙΖΑ κόβουν τον δρόμο προς την εκλογική νίκη

Του Γ. Λακόπουλου

Αφήστε τους δημοσκόπους στους ρυθμούς τους και τους φιλοκυβερνητικούς αρθρογράφους στα αντιΣΥΡΙΖΑ σοφίσματά τους. Ο  κόσμος να γυρίσει ανάποδα δεν αλλάζει το προφανές: ο ελληνικός λαός  τελείωσε με το «φαινόμενο Κυριάκος  Μητσοτακης” .

Ο ίδιος, η οικογένειά του και το απεχθές σύστημα επικράτησης που εγκατέστησε, κλείνουν  τον κύκλο τους.  Ευτυχώς. Νέα επικράτησή τους θα  μετέτρεπε την Ελλάδα σε  ιδιόκτητο βιλαέτι και  θα εξαέρωνε τη   θεσμική λειτουργία της Γ Ελληνικής Δημοκρατίας.  Όσο για τη ΝΔ θα ήταν πλέον οικογενειακό κόμμα- επιχείρηση.

Το ερώτημα είναι τι ακολουθεί. Ποιοι θα πάρουν  τη θέση τους; Κατά κανόνα   αυτός που έρχεται είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά πλέον όχι στα τυφλά. Πρέπει να το διεκδικήσει ενώπιον των ψηφοφόρων. Ο  ΣΥΡΙΖΑ το κάνει, αλλά το κερδίζει;

Ο Νίκος Φελέκης– κάθε άλλο παρά εχθρικός προς  τον Αλέξη Τσίπρα- έβαλε  από το «Matrix24.gr» το δάκτυλο επι τον τύπο των ήλων: – Ποια είναι η «ντριμ τιμ» του Αλέξη Τσίπρα; Με ποιους  μπορεί να κερδίσει τις εκλογές; Με ποιους  προτίθεται να κυβερνήσει;

Δεν πρωτοτυπεί. Είναι τα ερωτήματα που έχει αυτή την περίοδο  το τμήμα του εκλογικού σώματος που στρέφεται προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και ανοίγει το δρόμο της επιστροφής του στην κυβέρνηση.

Αλλά για να ψηφίσει Τσίπρα θέλει να ξέρει ποιοι έρχονται στα πράγματα, και πόσο κατάλληλοι είναι γι’ αυτό που θα χρειαστεί η χώρα στη μετα Μητσοτάκη περίοδο-που θα είναι ιδιαίτερα απαιτητική, με όσα αφήνει το πέρασμά του.

Ο Φελέκης ανέφερε καμία 15αριά ονόματα  Συριζαίων, που  δεν τον ενθουσιάζουν. Και σημειώνει εύστοχα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει τύχη στις εκλογές αν παρουσιάσει μια νέα γενιά στελεχών, ” με νέες ιδέες, ρεαλιστικές θέσεις και ελκυστικό κυβερνητικό πρόγραμμα ώστε να αλλάξει η γνώμη των ψηφοφόρων για τις διαχειριστικές ικανότητες της ομάδας».

 Αυτά αποκτούν ιδιαίτερη αξία, αν σχετιστούν με την κρισιμότητα των προσεχών εκλογών για τη χώρα . Όπως συμβαίνει πάντα , όταν οι πολίτες γυρίζουν την πλάτη στο κόμμα που κυβερνάει,  αρχίζουν να αξιολογούν το κομμα που θα μπορούσε να έλθει στη θέση του. Από αυτή την άποψη δεν κρίνεται πλέον ο Μητσοτάκης και η ΝΔ, αλλά ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το διακύβευμα των εκλογών

Το πολιτικό πρόγραμμα του πρώην Πρωθυπουργού  και η προσωπική ακτινοβολία του  στη Δημοκρατική Παράταξη είναι ισχυρά πλεονεκτήματα στις εκλογές. Αλλά σε ό,τι αφορά το πολιτικό προσωπικό που θα διαδεχθεί τους σημερινούς  υπάρχουν κενά και ερωτηματικά.

Εκ των πραγμάτων η ομάδα με την οποία ο Τσίπρας αν πάρει τη λαϊκή εντολή, πρέπει να αποτελεί συγκριτικό του πλεονέκτημα απεναντι στους απαξιωμένους υπουργους του Μητσοτάκη.

Αυτή τη στιγμή δεν είναι.

Υπάρχει ο ίδιος  και μετά από αυτόν η εικόνα θολώνει. Στην πρώτη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται ΚΑΙ πρόσωπα  που τον ακυρώνουν, ως κυβερνητικό μηχανισμό της επομένης μέρας.   Τα στοιχεία που συνθέτουν τη δημόσια εικόνα τους δεν εμπνέουν  τους πολίτες για να τους εμπιστευθούν τις  τύχες της χώρας.

Όχι αδίκως: είναι «βαρίδια» για ένα κόμμα που  επιδιώκει να συγκροτήσει προοδευτική κυβέρνηση με εμπροσθοβαρή πολιτική.

Αυτά τα στελέχη βαρύνονται με τις αστοχίες  στις  προηγούμενες κυβερνήσεις Τσίπρα. Μετά την ήττα του 2019  υπονόμευσαν την ανανέωση και την μετεξέλιξή του.  Ότι συνεχίζουν να διατηρούν κομματικά αξιώματα και να εμφανίζονται ως εμπροσθοφυλακή προκαλεί επιφυλαξεις, αν όχι ευθεία άρνηση στο χώρο της Δημοκρατικης Παράταξης. 

Δεν είναι πολλοί- λιγότεροι από τα δάκτυλα δυο χεριών, αλλα είναι σαν μύγες μέσα στο γάλα, ανάμεσα στα ικανά στελέχη  του κόμματος .

Μπορούν να έχουν όποια ιδέα θέλουν για τον εαυτό τους. Το θέμα είναι  ότι η επικρατούσα γνώμη στην κοινωνία  γι’ αυτούς είναι αρνητική. Οι ιδεοληψίες τους, ο αναχρονιστικός λόγος,  τα πενιχρά βιογραφικά τους, η προβληματική δημόσια παρουσία τους προκαλούν αποστροφή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πλέον κοντά στην πηγή- και εδώ δεν τον έφερε το   περίφημο 3%, αλλά η  ευρύτερη Δημοκρατική Παράταξη. Οταν οι πολίτες που  τη συγκροτούν  απογοητεύτηκαν από τις ηγεσίες του  ΠΑΣΟΚ.  Προσβλέπουν  πάντα στον Τσίπρα, όχι στον ΣΥΡΙΖΑ  που ως κόμμα παραμένει περιφερειακή δύναμη.

Στις σημερινές συνθήκες η ψήφος δεν εκχωρείται στα τυφλά. Κανείς ψηφοφόρος  δεν παίρνει γουρούνι στο σακί.  Πρέπει να διακρίνεται  ο  ομάδα που θα αναλάβει τη  χώρα.

 Δεν είναι  ελκυστική ως μέλλουσα κυβέρνηση αν περιλαμβάνει όσους είχαν αποτύχει  στο παρελθόν, όσους θεωρούν ότι μια δικαστική καταδίκη σε βάρος τους δεν συνιστά επιβάρυνση, ή όσους  έχουν αποδοκιμαστεί πολιτικά μετά από τραγωδίες στις «βάρδιες» τους.

Δεν νοείται όσοι έχουν απολυθεί από τις κυβερνήσεις Τσίπρα ως αποτυχόντες υπουργοί να εμφανίζονται ως διεκδικητές χαρτοφυλακίων κα κήρυκες της πολιτικής του. Δεν  χωράνε στην  επιδιωκόμενη προοδευτική κυβέρνηση όσοι εκπροσωπουν την  παλιά κομματική γραφειοκρατία.

Κατάργηση των κομματικών αξιωμάτων ως τις εκλογές

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εκλογική τύχη, αν στην εμπροσθοφυλακή του  παραμένουν ρεβανσιστές, τιμωροί,  φορείς ξεπερασμένων αντιλήψεων,   επίδοξοι κυρίαρχοι επι των θεσμών και στελέχη χωρίς  ικανότητες,  ανεκτό ύφος,  επαρκή βιογραφικά.

Η πρωταγωνιστική παρουσία τους συνιστά αυτοχειρία. Απωθούν από το   προσκήνιο τα νεα στελέχη και αποθαρρύνουν τις  προσχωρήσεις.  Όσοι εμπόδισαν την στελεχιακή ανανέωση κλείνουν το δρόμο προς την κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ .

Τα ονόματα είναι γνωστά και δακτυλοδεικτούμενα. Και το πιθανότερο είναι ότι οι πολίτες θα τους βάλουν τη θέση τους: δεν αρκούν οι κομματικες κονκάρδες για να μπει κανείς στη Βουλή. Ο κομματικός ιστός είναι μειοψηφία στο σώμα των  δημοκρατικών ψηφοφόρων.  Αλλα μέχρι τότε η ζημιά θα έχει γίνει.

Η ψήφος των δημοκρατικών πολιτών δεν εκβιάζεται  και κυρίως δεν αλλοιώνεται.  Δεν επίκειται καμμία «δεύτερη φορά»,  ούτε Αριστερά στην Ελλαδα με 35%  υπάρχει.  Κυρίως δεν υπάρχουν κορόιδα να ψηφίσουν χωρίς εγγυήσεις ότι η ψήφος δεν θα γίνει κολυμβήθρα του Σιλωάμ για κανέναν, ούτε θα της σφετεριστούν κάποιοι.

Θα αποτελούσε  ένδειξη καλής χρήσης της ψήφου – για να μην έχουμε τα προηγούμενα με τον Καμμένο- η κατάργηση των κομματικών αξιωμάτων ως τις εκλογές. Ώστε  να μη εμφανίζονται προεκλογικά οι «τομεάρχες» , ως επί θύραις  υπουργοί, σε βάρος άλλων στελεχών. Ούτε να  αρθρογραφούν διαρκώς στην κομματική εφημερίδα και να περιστοιχίζουν τον πρόεδρο του κόμματος στις δημόσιες εμφανίσεις του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει πολλά στελέχη να τον εκπροσωπήσουν επάξια στη πρώτη γραμμή και μπορεί να βρει ακόμη περισσότερα. Όσοι αφαιρούν αντί να προσθέτουν πρέπει να παραμερίσουν. Αυτοβούλως ή καθ’ υπόδειξη.

Το διακύβευμα των εκλογών είναι πολύ σημαντικότερο από την προσωπική πολιτική τύχη τους. Αλλιώς θα τους πάρουν όλους μαζί στο λαιμό τους…