Του Νίκου Λακόπουλου
H ανάδειξη του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για πολλούς αποτελεί τον θάνατο του ΣΥΡΙΖΑ -που όμως είχε πεθάνει σύμφωνα με δήλωση του πρώην αρχηγού του, ίσως και τον θάνατο της πολιτικής για ορισμένους και τον θρίαμβο της επικοινωνίας.
Μάλλον δεν έχει ξανασυμβεί να εκλέγεται ένας αρχηγός και να κάνει δηλώσεις η μητέρα του ή να πηγαίνει να παραλάβει την ηγεσία στα γραφεία ενός κόμματος που ούτε ήξερε που βρίσκονται ένα μήνα πριν με την οικογένειά του, τον σύντροφό του χωρίς να παραλείψει να βγάλει βόλτα και και τον… σκύλο του.
Κάτι συμβαίνει, αλλά δεν ξέρουμε τι με τον Στέφανο Κασσελάκη που έγινε μέλος του κόμματος και διεκδίκησε την αρχηγία με την πιο σύντομη και υπερφίαλη εκστρατεία που εστίαζε στο πρόσωπό του με ναρκισσισμό, ίσως και ψέματα, υπερβολές και κομπασμό.
Ο Στέφανος Κασσελάκης -που έγινε με το πρώτο «γειά σας» ο «Στέφανος» κατά πολλούς ένας απατεώνας, ένα “παρατράγουδο”. Εξελέγη φέρνοντας σαράντα χιλιάδες νέα μέλη -ένα ολόκληρο κόμμα όταν έγινε σαφές στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Έφη Αχτσιόγλου που θα εκλεγόταν με 60%, αν δεν υπήρχε ο Κασσελάκης, οδηγούσε σε νέα ήττα το κόμμα.
Πιθανόν ωστόσο όπως δείχνει η εμφάνισή της με την υψωμένη γροθιά μετά την ήττα στην Πλατεία Κουμουνδούρου να μην έγινε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ηγέτης της αντιπολίτευσης στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς οι νεολαίοι φωνάζαν πως “δεν τελειώσατε με την Αριστερά”.
Άλλωστε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο μεγάλος ηττημένος των εκλογών, έδωσε το στίγμα για το τι θα ακολουθήσει: «Η Αριστερά είναι εδώ. Είναι μαθημένη στα δύσκολα. Με παρακαταθήκη τις νίκες, τις ιδέες και τις αξίες μας, συνεχίζουμε πάντα αριστερά».
Μάλλον ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να γίνει αντιπολίτευση στο ίδιο το κόμμα του και ηγέτης ενός αριστερού κόμματος γίνεται κάποιος που δεν είναι ακριβώς αριστερός.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κυβερνήσει ξανά θα πρέπει να γίνει ένα ελληνικό Δημοκρατικό Κόμμα -να πάψει να είναι παλαιοαριστερό κόμμα κατά δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη και να γίνει ένα σύγχρονο αριστερό και πατριωτικό κόμμα.
Η εκδίκηση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ
Ένας νεαρός έξω από την κλασσική πολιτική, παντελώς άγνωστος που δεν μπορούσε να διεκδικήσει την ηγεσία ενός κόμματος που μόλις ηττήθηκε με τα σταθερά της “σοβαρότητας” και της “εμπειρίας” κατέλαβε από χθες το κάστρο της κομματικής γραφειοκρατίας.
Μπορεί να είναι η εκδίκηση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην κομματική γραφειοκρατία που ενώνεται για να αντιμετωπίσει έναν ξένο που της παίρνει το κόμμα και δεν είναι «αριστερός», αλλά στην Κουμουνδούρου υπάρχει ένας νέος ηγέτης.
Ένας gay επιχειρηματίας κερδίζει την ηγεσία ενός κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς -ίσως ενός κόμματος σε απόλυτη σύγχυση-πιθανόν αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο προσγειώθηκε στην Πλατεία Κουμουνδούρου κι αυτό είναι είδηση για τα ελληνικά και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Μετά τον σύζυγο, τον σκύλο, και τον πατέρα του Στέφανου Κασσελάκη έφτασε και η μητέρα του να αποδείξει πως η πολιτική ζωή πλέον εξελίσσεται στα “πρωινάδικα”.
Η ζωή πάει μπροστά
Μάλλον δεν πρόκειται για νέα εποχή για τον ΣΥΡΙΖΑ -και την Δημοκρατική Παράταξη και την Κεντροαριστερά του στην οποία αναφέρεται ο Κασσελάκης- αλλά για νέα εποχή στην πολιτική ζωή στο σύνολό της.
Πιθανόν να αποχτήσουμε νέο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον “ορθόδοξο” που θα εκφράσει η Αχτσιόγλου και άλλοι “εγγυητές” της Αριστεράς, ίσως το νέο ΠΑΣΟΚ να γεννιέται καθώς το κόμμα του Κασσελάκη εξελίσσεται σε ελληνικό Δημοκρατικό Κόμμα.
Ορισμένα πρόσωπα μιας άλλης εποχής θα λείψουν από τα τηλεοπτικά πάνελ, ένας πολιτικός διάλογος για το τι είναι αριστερό και τι είναι η πολιτική έχει αρχίσει.
Δύσκολα γυρίζουμε πίσω ανεξάρτητα από την προσωπική πορεία του Στέφανου Κασσελάκη που κάνει μαθήματα….. ελληνικών και σε δυο μήνες θα είναι okey.
Δυο μήνες δεν είναι πολλοί και θα περάσουν γρήγορα. Αν τα ποπ κορν που πρότεινε το “Βήμα” τέλειωσαν, αγοράστε άλλα. Το έργο μόλις τώρα αρχίζει και έχει γέλιο και δάκρυα, δράση, πλοκή και αγωνία.
Η ζωή πάει μπροστά με φώτα, κάμερες και σόου, κάτι γεννιέται κάτι πεθαίνει και κάποιος πάλι πρέπει να τα “αλλάξει” όλα. Είτε πρόκειται για πολιτική είτε για επικοινωνία η ζωή απεχθάνεται την μούχλα.
