Του Μιχάλη Αλεξανδρίδη
Φαίνεται πως δεν τα είχα μετρήσει καλά και έχασα κάποιες συνιστώσες κρίσιμες στην σκέψη μου. Αλλιώς είναι τα πράγματα: Ο ΓΑΠ θέλει να επιστρέψει και πιστεύει ότι ένα καπρίτσιο της μοίρας, ένα αιφνιδιαστικό δυσάρεστο γεγονός- η ασθένεια της Φώφης- την δεδομένη στιγμή, τον προσκαλεί και τον προκαλεί.
Θεωρεί ότι στα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν από την αποχώρηση του από το Μαξίμου, συνέβησαν πολλά:
1. Δικαιώθηκε η πολιτική του επιλογή για αποφυγή της χρεοκοπίας και προσφυγή στο ταμείο στήριξης, καθώς οι πολέμιοι της (Τσιπρας, Σαμαρας) όταν κλήθηκαν να την αντικαταστήσουν, προσχώρησαν σε αυτήν.
2. Αποδείχτηκε- το και ομολόγησαν εκ των υστέρων ντόπιοι και ξένοι αρμόδιοι- πως για την οικονομική χρεοκοπία της χώρας, δεν ευθύνονταν ο ίδιος, αλλά η εξαετία της ΝΔ που είχε προηγηθεί.
3. Η ατζέντα που έφερε στην χώρα (κλιματική αλλαγή, διαφάνεια, ηλεκτρονική διακυβέρνηση, διαβούλευση) ήρθαν από την ίδια την ζωή στην επικαιρότητα, δικαιώνοντας τον ίδιο ανεξαρτήτως των μειονεκτημάτων- λαθών που υπήρξαν από τον ίδιο στην άσκηση της εξουσίας του
4. Η σοσιαλδημοκρατία ανακάμπτει παγκοσμίως (από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Γερμανία) καθώς ο φιλελευθερισμός και η αυτορρύθμιση των αγορών, βούλιαξαν στην επέλαση της πανδημίας η οποία εκτός των άλλων κατέδειξε την αναγκαιότητα του δημοσίου.
5. Η αδυναμία του Τσίπρα λόγω εμμονών και ιδεολογικοπολιτικών κολλημάτων να «γεμίσει» τον χώρο της κεντροαριστεράς αφήνει τεράστιο κενό, ενώ η προσπάθεια του Κυριάκου να στρίψει δεξιότερα για να αποτρέψει την εμφάνιση νέου κόμματος δεξιά της ΝΔ, το μεγαλώνει εισέτι.
Γι’ αυτούς κι ενδεχομένως και κάποιους άλλους λόγους, ο ΓΑΠ νομίζω πως πήρε την απόφαση του. Τις συναντήσεις που κάνει, τις κάνει αφενός για να διευκολύνει κάποιους υποψήφιους να αποσυρθούν χωρίς να νιώσουν προσβεβλημένοι και αφετέρου για να μετρήσει στα στελέχη του παλιού ΠΑΣΟΚ και κυρίως στην κοινωνία, την απήχηση που θα έχει η θετική του απάντηση στο γκελ της μοίρας. Αναμένουμε με ενδιαφέρον.
ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK